De EU verlangt van Zwitserland niet slechts 1.2 miljard CHF maar eist nu twee miljard CHF voor het cohesiefonds!
De uitnodiging tot betaling werd verkondigd door een door de EU benoemde apparatschick – Maros Sefkovic – die als aalgladde communist de métier van diplomaat nog in sovjet kaders geleerd heeft. Nadat hij het eigen volk als een citroen uitgeperst had, wordt hij nu door de met schulden beladen EU op het spoor van Zwitserland gezet.
Feit is dat de Zwitserse handelsbalans t.o.v. de EU sinds jaar en dag passief is. Zwitserse bedrijven importeren beduidend meer waren en dienstverleningen uit de EU dan dat Zwitserse firma’s naar de EU kunnen exporteren.
Ter vergelijking: Griekenland dat eerst zijn waardeloze staatsobligaties met nieuw gedrukt geld aan de ECB mocht verkopen opdat het de facto failliete Griekenland met de opbrengsten opnieuw kon gaan winkelen…
Zwitserland is dus een klant van de EU, een goede klant, een klant die betaalt wat in het winkelmandje ligt.
Zwitserland houdt bovendien een duur, goed onderhouden transitverkeer-wegennetwerk voor de noord-zuid verbinding van transportgoederen, aan een gunstige prijs ter beschikking. Een wegennetwerk dat volledig op kosten van de Zwitserse belastingbetaler aangelegd werd – bovendien ook sommige toegangswegen in de buurlanden.
Zou het tot Maros Sefkovic communistisch-cellig brein kunnen doordringen dat niet-EU-lidstaat Zwitserland hiervoor kosten zou kunnen in rekening brengen? Of wil de EU Zwitserland chanteren? Met een boycot dreigen? Tenslotte bestaan er ook andere automerken dan VW, Audi, Mercedes… En het ergste is, dat de Berner elite niet op een slecht blaadje bij de EU-leiding wil staan. En… dat daarvoor 2 miljard CHF belastinggeld een prijs is die, als het van hen afhangt – met pijn in het hart – gul in de bodemloze EU-kassa zal gestort worden. Tenslotte zou er op en rond het EU-hoofdcommandocentrum wel eens een postje kunnen vrij komen of gecreëerd worden als blijk van “het ene plezier is het andere waard”. En… omdat de Berner elite meent dat binnen en rond de EU-cenakels “de lucht van de grote wijde wereld” ingeademd wordt! En… omdat eventueel, misschien, je-weet-maar-nooit, een begeerd zitje in de VN-Veiligheidsraad in het bereik zou kunnen liggen als beloning voor zoveel staatsmanschap en wereldsolidariteit!
Wie het breed heeft… Voor Afghanistan, waar de Taliban sinds jaar en dag zich op de drugshandel gespecialiseerd heeft, had de Zwitserse regering in het verleden een half miljard over. Zomaar, zonder dat Afghanistan van ver of nabij deel uitmaakte van het EU-cohesieproject. Deze vrijgevigheid bleef bij de EU-potentaten niet onopgemerkt – een half miljard voor Afghanistan, weggegooid geld, dan kan er toch een miljardje meer voor de EU gespendeerd worden, toch? Neutraliteit moet je verdienen, nietwaar?
Milliardenhunger – Schweizerzeit
https://www.bruegel.org/2021/05/what-swiss-voters-expect-to-happen-next-after-eu-talks-fail/
https://www.swissinfo.ch/eng/senators-reluctant-to-rush-the-release-of-eu-cohesion-payments/46838338