Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede Vrienden,

De informatie die ik toegestuurd krijg en die overeenkomt met de werkelijkheid zoals wij die hier ervaren en begrijpen is stilaan zo omvangrijk dat ik er niet veel meer aan hoef toe te voegen. Hartelijk dank hiervoor. Ik geef wat ruime uitleg over hetgeen er in (of vanuit) de  gemeenschap leeft, onderlijn nogmaals de onvoorstelbare mediamanipulatie die telkens nieuwe leugens uitvindt en wil de blijvende onaanvaardbare houding van het westen tegenover Syrië aantonen. Ja, Syrië  bloedt maar blijft overeind als een fier volk dat zijn soevereiniteit bewaart en trouw blijft aan zijn harmonieuze samenleving. Het westen en zijn bondgenoten, die miljarden hebben geïnvesteerd om het land te ontwrichten en in handen te krijgen, zijn de grote verliezers. Bovendien krijgen ze de terreur die ze hier gezaaid hebben onherroepelijk terug. Ondertussen is Syrië een voorbeeld van eensgezinde, moedige weerstand voor de gehele wereld.

Moge God land en volk zegenen tot heil van gans de mensheid.

P. Daniel

Vrijdag 17 november 2017

Terug in Mar Yakub in de Syrische woestijn

Zaterdagnamiddag ben ik samen met Marc veilig geland in Beiroet. In één trek reden we naar de Libanese en Syrische grens en arriveerden om 23.00 u. in Qara waar we met open armen werden ontvangen. Tijdens ons verlof hebben we, dank zij de edelmoedigheid van velen, ongeveer alles kunnen verzamelen en doen wat nodig was, behalve de hulp aan de Venezolaanse families. Iets opsturen is blijkbaar onmogelijk en iets meegeven met een missionaris is  zeer beperkt omdat die zelf al zoveel moeten meenemen voor hun eigen mensen. Er wordt nu een andere mogelijkheid overwogen.

Echo-team II

De inspirerende cursus die tijdens  de  tweede helft van september hier gegeven werd over management, positieve selfbuilding en  samenwerking, kende een vervolg: echo-team II. Deze tweede  twaalfdaagse vorming liep al ten einde toen wij toekwamen en de deel-nemers waren al aan hun examen bezig.  Het is eigenlijk een bijdrage aan de heropbouw  van Syrië. De bezieler, Mohamad Ghazal heeft een groep van 90 jongeren die gevormd zijn om mensen op te leiden. Ze gaan ook naar arme buurten om kinderen te leren kleine dingen te maken, zoals kettinkjes en die te verkopen zodat ze voor zichzelf leren zorgen. Het zijn eigenlijk hoog ontwikkelde maatschappelijke werkers.

De nieuwe eerste minister

En maandagvoormiddag moesten we ons voorbereiden om de nieuwe Syrische eerste minister Imad Khamis te ontvangen. Hiervoor kwamen ook enkele afgevaardigden van onze centra in Qara. Naast de leiders en de deelnemers van de cursus, waren er de gehandicapten, enkele vrouwen van de breigroep (er zijn nu al 200 vrouwen in Qara en Yabroed die hiermee hun gezin kunnen onderhouden!)  en vertegenwoordigers van S.O.S. Chrétiens de l’Orient, de verantwoordelijken voor deze streek. Uiteindelijk arriveerde een dertigtal wagens, waarvan een aantal geblindeerd. Ze reden eerst in volle vaart het klooster voorbij naar de gasontginning een eindje verder. Kort daarna waren ze al terug. Er werd een indrukwekkende haag gevormd met jongeren die allen een jasje droegen met dezelfde kentekens voor én achter: een groot kruis met vier bollen, het teken van onze gemeenschap en het teken van de UNFPA, United Nations Population Found. Bovendien hadden ze nog eens een tiental grote platen bij met dezelfde tekens, uitleg én foto’s van de verschillende werkingen. (Wanneer die platen later tegen de muur geplaatst werden, blies de wind hen een voor een omver). De ontvangst was heel hartelijk. Er waren bovendien nog vier andere ministers bij. De nodige foto’s werden gemaakt en daarna kreeg de hoge gast een reeks micro’s voor zich met mensen die vragen stelden. Het was een gedrum van jewelste. Een meneer, die keurig Duits sprak nam mij plots bij de hand, alsof hij me niet wilde verliezen in de menigte. Iemand had hem gezegd dat ik Duits sprak. Het was de Syrische minister van financiën die in Duitsland gestudeerd had en blij was zo nog eens hardop te kunnen communiceren. Hij nodigde me uit hem in Damascus te komen bezoeken. De  eerste minister zelf zei dat dit het beste bezoek was van alle bezoeken die hij in landelijke streken had afgelegd. Na de nodige wederzijdse begroetingen vertrokken de hoge gasten weer. Ondertussen zorgden twee “bakkers” voor het nodige eten. Plezierig om zien, hoe ze de platte broden vormen, er kaas en ik weet wat er allemaal nog op doen, op de bolvormige gloeiende plaat gooien, omdraaien en aanbieden. Iedereen kreeg wat hij/zij nodig had. Ondertussen werd ook thee geserveerd. Een hartverwarmende dag voor allen. En ’s avonds kwam dit bezoek op de Syrische tv, zo werd ons verteld  (we zijn nog steeds vrij van tv-, radio- en gazet).

Zelf op bezoek

Deze week gingen we ’s avonds op bezoek bij abou Chalil, de verantwoordelijke voor de agricultuur op het terrein. Tot heden woonde hij met zijn vrouw en vier kinderen in onze nieuwbouw. Inmiddels is er achteraan tegen de ringmuur een nieuw huis voor hem gebouwd. Het is een moslimgezin dat nauw met ons samenleeft. Hij wilde dat we zijn huis zouden inzegenen. Toen we zeiden dat het best een groot en mooi huis is, antwoordde hij dat het pas mooi geworden is door ons bezoek. Een ander gevleugeld woord van hem: “of we christen, moslim of jood zijn is niet zo belangrijk, belangrijk is dat we elkaar liefhebben, dan zal God de vrede geven aan dit land.” Het gastvrij onthaal ging gepaard met de nodige oosterse zoetigheden.

Olijvenoogst

Er zijn vele honderden olijfbomen op het terrein en de oogst is deze week al volbracht.  Vele bomen dragen, omwille van de oorlog, nog maar weinig of geen vruchten. Sommigen geven echter bijzonder grote olijven. Er zijn zwarte en witte, dikwijls aan dezelfde boom. Wanneer een boom vele olijven draagt wordt  een plastiek op de grond gelegd en de  olijven worden er afgetrokken of afgeslagen. Ook deze oogst geeft een gevoel van vreugde. In Syrië waren er al duizenden jaren geleden olijfbomen. Het samen olijven eten is een symbool van vrede.

Dood en heropstanding van Qousseir

Vandaag zijn we met drie van de gemeenschap gaan helpen bij de voedseluitdeling in Qousseir, tegen de Libanese grens, onder Homs. In vogelvlucht slechts 40 km, langs de weg wel 70 km. Voor de oorlog was Qousseir een stad van 45.000 inwoners, overwegend moslim met ¼ christenen, die in grote harmonie samenleefden. Terroristen hebben er verschrikkelijk gemoord en vernield, wat doet denken aan de foto’s die ik in Aleppo maakte. Nu zijn er nog een 500 christelijke families en enkele moslims, alles samen minder dan 5.000. Maar de bevolking (ook de moslims) keert geleidelijk terug. De voedselbedeling vanuit zes vrachtwagens gebeurde op het grote plein voor de Grieks-melchitische (katholieke) kerk. De pastoor was enkele weken geleden nog met een groep gelovigen bij ons. Tevens  bezochten we het hoofd van de school, een goede vriend, die tijdens de oorlog anderhalf jaar bij ons woonde. Het was een blij weerzien van hem en heel de familie. Fier toonde hij de school waarvan de inboedel vernield werd, nu weer het nodige heeft en al 200 leerlingen telt. Ze staat ook bekend als de beste school van de streek. Bij het naar huis rijden zagen we  onderweg iets van de erge verwoestingen. Toch zijn hoop en vreugde onder de bevolking merkbaar. Ook Qousseir zal herleven, al kan het een langdurig proces worden.

Nvdr: video’s over de toestand aan het front:

Met luide leugens de waarheid verstikken

Dat schijnt meer dan ooit de leidraad te zijn van de westerse media, ook van onze VRT, in verband met Syrië. Van verschillende zijden kreeg ik artikels over het Syrische leger dat zogenaamd de bevolking verplicht te vertrekken of te sterven, nadat de mensen bijna al uitgehongerd werden (door het leger natuurlijk). Lees het uitvoerige (Nederlandse) antwoord hierop in bijgevoegde link over de gewetenloosheid van de westerse media, (En dit nog). Over het feit dat Syrië en Irak in enkele dagen tijd de terroristen grondig hebben opgeruimd, wordt in onze media niet gesproken.

Over de heldenmoed van de soldaten, de offers van het Syrische volk, de grote inspanningen om hen die nog in nood verkeren alle mogelijke humanitaire hulp te geven, over de hel, de  gruwelen, de  verwoestingen door de terroristen, over de welbewuste massaslachtingen van onschuldige burgers door de VS coalitie, over de wijze waarop de VS de voornaamste IS leiders wel degelijk in veiligheid brengt, over het enthousiasme van de Syriërs bij de bevrijding door het leger, over de heropbouw waaraan over heel het land gewerkt wordt en de 440.000 Syriërs die sinds  begin dit  jaar al terugkeerden, over de landen die opnieuw contact zoeken met Damascus… in onze media geen woord. En deze waarheid moet verborgen blijven of bedolven worden onder de leugens opdat de media zichzelf in stand kunnen houden. Wat een waanzin die zich moeizaam  blijft  voortslepen, nog steeds gedragen door (een weliswaar slinkende menigte van) gedrogeerde zombies. Ziehier enkele pittige uitspraken die veel meer overeenkomen met de werkelijkheid zoals wij die hier ter plaatse ervaren:

Alles wat de VS, Europa en de  NAVO nu doen is op briljante wijze gepland… ’t Is een brutaal, sinister en moordend plan, maar louter strategisch gezien is het briljant. En ze verdwijnen nooit uit zichzelf. Ze moeten bestreden en overwonnen worden. Zo niet, zullen ze  blijven: in Afghanistan, in Syrië en elders”. (Andre Vltchek, 3 november 2017: https://www.mondialisation.ca/le-peuple-afghan-en-a-vraiment-assez-de-la-barbarie-imperialiste-occidentale/5616582).

De echte oorlog tegen de  terreur wordt door de westerse media verzwegen. Dat is niet verwonderlijk. Deze is immers het werk van Damascus, Rusland, Hezbollah, de militaire raadgevers van Iran, van Bagdad, de sjiitische milities , in feite van de  4 + 1 en niet van deze marionetten-coalitie, geleid door de VS, waaronder het bastaardhuis van Wahabiten en de Verenigde Arabische Emiraten. Het gaat om het werk dat het laconieke verhaaltje   van Washington heeft verpletterd” (Pepe Escobar, 12 november 2017,    https://www.mondialisation.ca/leiil-vaincu-en-syrie-et-en-irak-mais-les-medias-de-masse-lignore-totalement/5617947).

Ja, Syrië is overwinnaar. “Deze overwinning heeft Syrië ruimschoots verdiend! Wat een bewonderenswaardig volk en wat een uitzonderlijk leger, ondanks al wat chagrijnige geesten zeggen! Alle goesting zal wel verdwijnen door te zeggen: als er één staatsman is die verdient op aarde te zijn,  dan is het wel deze  president, die de hoop wist te incarneren, trouw bleef aan zijn verplichtingen en het land naar de overwinning leidde. Syrië heeft, volgens alle voorspellingen, de oorlog gewonnen. Het moet nu de vrede nog winnen. Dit dappere land heeft voor ons gevochten. Het beschikt over alle nodige vereisten om met succes deze nieuwe uitdaging aan te gaan opdat deze oorlog “niet voor niets” zou zijn, wat God moge verhoeden! Het zal de beloning zijn die veel beter dan de  wraak, de offers kan vergoeden van de ontelbare slachtoffers, doden zowel als levenden” (Michel Raimbaud, 7 november 2017: https://www.mondialisation.ca/la-benediction-syrienne/5616995.

Dit hartverwarmend artikel is de moeite van het lezen waard. Michel Raimbaud was Frans ambassadeur in verschillende landen. Zijn laatste werk: “Tempête sur le Grand Moyen-Orient”, Editions Ellipses, Parijs 2017).

Westers cynisme voor humanitaire rampen

De huidige wereldwanorde moet dienen om een nieuwe wereldorde op te leggen. En deze wanorde is voor verschillende volken niets minder dan een humanitaire ramp voor tientallen jaren.

Nog even en de IS is uitgeroeid. De hogere kaders hebben als ratten hun zinkend schip verlaten of werden door de VS in veiligheid gebracht. De Israëlische kopstukken gaan naar Israël. De Franse van Al Nousra en (later) Fath al Sham naar Frankrijk, de  Engelse naar Engeland,  de speciaal opgeleide Amerikaanse vechtjassen naar hun illegale bases, de militaire raadgevers van de NAVO naar hun bases, de Wahabieten naar Saoedi-Arabië, de Qatari naar Qatar en de Koerden van Barzani, geleid door de Israëlische Mossad die hun droom zagen uiteenspatten, weten niet goed waar naartoe.

Het Syrische volk bloedt maar blijft overeind in een land dat tot een ruïne werd gemaakt door de criminele westerse coalitie, dat IS heeft opgericht om zijn eigen belangen op te dringen. En wat doen het westen en de EU? Zij zwijgen of maken groot kabaal omdat ze ergens in een Russische berichtgeving een verkeerde foto gevonden hebben. Wat doen Frankrijk en de VS in deze catastrofe? Luid verkondigden de hoogste gezagsdragers dat Bachar al Assad niet waard was op aarde te leven. Ondertussen wordt hij als geen ander, bemind en gedragen door zijn eigen volk. Politici overschrijden alle grenzen van het menselijk fatsoen. Ze hebben voorheen de terroristen bewapend, betaald en gesteund. De Syriëstrijders werden impliciet aangemoedigd, met medeweten van de  geheime diensten. Nu wil de elite de steun van de openbare opinie door openlijk te zeggen dat de over-blijvende terroristen best in Syrië creperen. Ondertussen blijven er duizenden vrouwen en kinderen over van IS-strijders, die door de VS werden misbruikt.

Nvdr: De “show must go on” in de Veiligheidsraad van de VN*… Het herhaalde voorstel om het mandaat van JIM te verlengen haalde het niet.  12 leden stemden voor, China onthield zich, Rusland en Bolivië stemden tegen.  Rusland wil dat de controle op een andere, lees ‘objectieve’, manier uitgevoerd wordt. Met hun bezwaren tegen het JIM-rapport gebaseerd op foto’s zonder een bezoek ter plaatse) werd geen rekening gehouden.

Een analyse:

Heeft er iemand deze tussenkomst van dhr. Jaafari in de media gezien of gehoord?

Het westen heeft – zoals bedoeld – chaos gezaaid en – zoals gehoopt – catastrofe geoogst. De bedrogen terroristen, die niets te verliezen hebben, zullen nu zelf uit eigen initiatief de aanslagen in het westen organiseren. Het is de boemerang van de terreur die naar zijn oorsprong terugkeert. En nogmaals zullen het de gewone mensen zijn die de zware prijs zullen betalen en slachtoffer zullen zijn, terwijl het de heersende elite is die voor hun eigen belang vuur en bloed hebben gezaaid.

Soms is er een onafhankelijk schrijver die scherp verwoordt hoe wij hier al jaren de situatie beleven, aanvoelen en beoordelen. Ziehier enkele citaten van de Franse psychoanalist en filosoof, Jean-Yves Jézéquel.

“Moet men nog duidelijk maken dat het Rusland is dat voor de sociale opvang en de humanitaire hulp heeft gezorgd van de weeskinderen van de IS en hun weduwen?…

 

Israël, de VS, de NAVO, Frankrijk, de UK, Turkije, de EU, Saoedi-Arabië en Qatar zijn in choc en onderling grondig verdeeld. Nu moeten al deze landen verschijnen voor een internationaal gerechtshof als voor een nieuw Nürnberg. Er moet recht geschieden jegens onschuldige volken die uitgemoord en gemarteld werden door het westen, dat nu verslagen is…

 

Het cynisme, de huichelarij en de  schande zijn op grote schaal de vaste kenmerken geworden van de  westerse, imperialistische en neokolonialistische politiek, die uitgegroeid is tot een omvang van perversie zoals de geschiedenis van de mensheid nooit  eerder heeft gekend…

 

De bedoeling was chaos  zaaien, een wereldwijde wanorde om een nieuwe wereldorde te kunnen opleggen. Deze chaos is gerealiseerd maar zal onvermijdelijk als een boemerang terugkeren. In plaats  van  een nieuwe wereldorde zal er rekenschap gevraagd worden en de  eerste “begunstigde” hiervan zal de EU zijn…” (Jean-Yves Jézéquel, 8 november 2017, https://www.mondialisation.ca/france-syrie-lultime-elegance-des-coupables-et-des-perdants/5617269).                                                                                                                                                                      En dit nog:

2 gedachten over “Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Reacties zijn gesloten.