Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede vrienden,

Uit onze bedrieglijke begeerten hebben we vorige keer enkele besluiten getrokken voor ons geestelijk leven.  Deze verleidelijke verlangens ondermijnen echter niet alleen ons persoonlijk leven, ze brengen ook het geweld in een samenleving. Zo verklaart R. Girard in zijn volgend boek het ontstaan van de oude beschavingen met hun archaïsche godsdiensten, offers, riten, taboes en verboden:  La violence et le sacré, Grasset, Parijs, 1972 (bekroond door de Académie Française); tien jaar later gevolgd door Le bouc émissaire,  Grasset, Parijs, 1982. Wetenschappers hadden vroeger al vastgesteld dat alle beschavingen op archaïsche religieuze gronden gebouwd waren, nl. op een religieus offer, de uitschakeling van een ‘zondebok’. Girard geeft hiervan nu een samenhangende visie. Hij toont aan dat de oude mythen,  religieuze offers en rituelen geen pseudowetenschappelijke poging zijn om mysteries van het heelal of van de mens te onthullen, maar dat ze dienen om het geweld te bedwingen en te zorgen dat een samenleving hieraan niet ten onder gaat.

Door de begeerten (“nabootsend verlangen” ) komen er spanningen. De ander wordt eerst model en dan rivaal. Hoe dichter men bij elkaar leeft, hoe groter de rivaliteit kan worden. Er zijn zaken die gedeeld kunnen worden en andere die niet gedeeld kunnen worden, b.v.  de exclusieve liefde van een man voor zijn  vrouw.  Overigens zijn onze verlangens zelf onbeperkt en kunnen een oneindig aantal behoeften opwekken. Dit mechanisme groeit uit tot een strijd van “allen tegen allen”  en wordt met een sneeuwbaleffect automatisch tot een strijd van “allen tegen één”, juist omdat allen tenslotte hetzelfde willen: het kwaad uitschakelen.

In een menigte die tot massa wordt, zijn allen bereid de ‘verraders’ te vervolgen omdat ze de gemeenschap willen zuiveren. Sommige christelijke gemeenschappen  werden tijdens de coronahysterie tot een massa, die bereid was niet-gevaccineerden uit te drijven! Alle menselijke, morele en wetenschappelijke redeneringen werden plots gesmoord en slechts één dictatoriale wet gold als een universele heilige plicht: iedereen moet gevaccineerd worden. Zo besmet het geweld heel de gemeenschap. De wraak is hierbij een typisch menselijk verschijnsel, nl. een intensivering van het nabootsend verlangen.

Om het kwaad uit te schakelen wordt een “zondebok” uitgekozen. Oorspronkelijk werd de bok, beladen met alle zonden van Israël, door de hogepriester op de Grote Verzoendag (Yom Kippoer) in de woestijn gejaagd (Leviticus 16).

Later werd het  meestal iemand die verschilde van de anderen, een vreemdeling, een zonderling, een niet aangepaste, een kwetsbare, een gehandicapte… De samenleving keert zich massaal tegen deze persoon.  De “massa”, als destructieve kracht, voert de executie eensgezind uit. In geweld worden allen aan elkaar gelijk, zelfs  de grootste vijanden worden hierbij vrienden (zoals de joodse religieuze leiders en de Romeinse onderdrukkers bij de kruisiging van Jezus)!

De “zondebok” wordt geslachtofferd, gestenigd, van de rotsen geduwd, verbrand, onthoofd, gekruisigd… Iedereen is akkoord en doet mee, terwijl niemand een persoonlijke band heeft met het slachtoffer en niemand voelt zich persoonlijk schuldig voor deze moord. Door de collectieve uitdrijving van deze “zondebok” wordt tenslotte deze “mimetische crisis” van geweld bedwongen. Iedereen denkt dat het kwaad nu uitgeroeid is en er komt even rust totdat het “nabootsend verlangen” met de begeerten de volgende spiraal van geweld in gang zet.

Aanvankelijk worden mensen geslachtofferd, later worden het dieren. De collectieve moord op de zondebok is een uitlaatklep en brengt tijdelijk rust. Het slachtoffer wordt beschouwd als de schuldige van al het kwaad,  maar wordt achteraf tegelijk vergoddelijkt, gesacraliseerd, omdat het blijkbaar in staat is geweest de rust in de samenleving te herstellen.  Wanneer het geweld in de samenleving weer oplaait, zal de moord op de zondebok in riten herdacht en gevierd worden als een sacraal offer. Hiermee wil men de  vrede, die volgde na de moord op de zondebok, opnieuw beleven. Ook de geboden en verboden die opgesteld worden, dienen om het geweld te bedwingen.

Het “mimetisch verlangen” heft alle verschillen op en maakt allen gelijk. Nu zullen geboden en verboden opgelegd worden om de onderlinge verschillen te handhaven. Zo wil het incestverbod het verschil tussen ouders en kinderen, broer en zus,  veilig stellen. Iedere beschaving met haar instellingen en wetten, aldus R. Girard, is in oorsprong een godsdienst. Dit geldt voor Thebe en Oedipus evenzeer als voor het ontstaan van Rome door de broedermoord van Romulus op Remus (stichting Rome 753 v. Chr.)  We kunnen dit zelfs nog illustreren met de Franse Revolutie, die altaar en troon wilde omverwerpen en de christelijke godsdienst radicaal uitroeien, maar in feite niets anders was dan een wansmakelijke nabootsing van het christelijk geloof door de “aanbidding” van de “godin” van de rede, met potsierlijke “processies” ter verering van de eerste “martelaren” van deze nieuwe orde en de slogan van “vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid”, in feite Evangelische waarden!

Voor deze inzichten was er in Frankrijk vanuit een bepaalde hoek plots grote belangstelling. Sommige verwachtten van R. Girard dat hij nu grondig zou afrekenen met het christelijk geloof als een model van archaïsche mythe: een god in de hemel die woest is en een offer eist, door zijn eigen zoon gruwelijk te laten slachtofferen! Zij die het christelijk geloof verachten, zagen hierin een goede kans.

We zullen hierna aantonen hoe R. Girard hen in hun eigen valkuil laat tuimelen. We geven nu alleen de sleutel met enkele treffende citaten uit zijn boek over de zondebok. Het hoort al heel lang tot de vaste gewoonte om mythen te verheerlijken en het Evangelie te bekritiseren, ook voor bijbelgeleerden. R. Girard toont aan dat we de tegenovergestelde richting moeten nemen. Inderdaad, de waarheid van het Evangelie ontmaskert het bedrog van de mythen. “Al eeuwen herhalen de invloedrijkste denkers steeds weer dat de Evangeliën niet meer zijn dan een mythe onder andere mythen  en zij hebben tenslotte de meeste mensen overtuigd” (GIRARD R., De zondebok, Kok/Pelckmans, 1986, blz. 123). “Tussen de Bijbel  en de mythologie aarzelen wij nooit. Wij zijn eerst klassiek, dan romantisch, primitief als het moet, verbeten modernistisch, neo-primitief als we genoeg hebben van het modernisme, altijd gnostisch, maar nooit bijbels” (a.w. blz. 127). Het wordt tijd dat we onze donkere politiek en maatschappelijk “correcte” bril weggooien en de werkelijkheid eens leren zien in het volle licht van Jezus en zijn Evangelie.

P. Daniël, Mar Yakub, Qâra, 11.3.22

Flitsen

Op 16 februari 362, de eerste zaterdag van de vasten, zo vertelt Nectarius, patriarch van Constantinopel (381-397), zorgde Julianus de Afvallige ervoor dat er op de markt alleen maar vlees te koop was dat aan de afgoden geofferd was en met het bloed van  de martelaren besmet. De heilige martelaar Theodorus verscheen echter in een droom aan Eudoxe, de bisschop van Constantinopel om hem hiervan te verwittigen, die de christenen  op de hoogte bracht. Zo aten de christenen die dag alleen maar “collyben”, gekookte, gezoete granen. Dit gebruik wordt sindsdien in de byzantijnse kerk bewaard.

De eerste zondag van de vasten is in de oosterse kerk gewijd aan de orthodoxie of de heilige iconen. Het “iconoclasme” of de fanatieke bestrijding van de iconen is de laatste  ketterij die de oosterse kerk verscheurde.

Het oecumenisch concilie van Nicea  bepaalde in 787 dat de verering van iconen niet gaat naar die iconen zelf maar naar God en de heiligen, die er op afgebeeld zijn en dus verantwoord is. De strijd laaide echter daarna in alle hevigheid weer op en werd uiteindelijk beslecht door een concilie in 843. Hierin werd bepaald dat de eerste zondag van de vasten het herstel moet gevierd worden van de iconen. Na de eucharistie is er daarom een uitgebreide processie waarin iedereen een of andere icoon meedraagt. Onze gemeenschap ging naar de parochiekerk van Qâra om daar deze bijzondere zondagsdienst mee te vieren.  

Een glasheldere boodschap van een staatsman

Eind februari kregen we van de Amerikaanse president dagelijks een stroom van oproepen en waarschuwingen over de op handen zijnde inval van Rusland in Oekraïne. Ieder woord werd in de westerse pers uitvoerig opgenomen en werkte met een sneeuwbaleffect. De haat tegen de Russische president en zijn volk bereikte een hoogtepunt. Een Amerikaans senator lanceerde zelfs in naam van de mensheid een oproep om president Vladimir Poetin te vermoorden! De woordvoerster van het Russische ministerie van buitenlandse zaken, Maria Zakharova vroeg, niet zonder humor, of de Amerikaanse president nog wat meer nauwkeurige details kon verstrekken over de Russische inval in Oekraïne want dan kon ze haar vakantie plannen!

Terwijl de woorden van J. Biden,  spreekbuis van  het Amerikaans industrieel militair complex, als hoogste waarheid in de westerse media  werden opgevoerd, gaf president Vladimir Poetin op de dag dat de Russische troepen Oekraïne binnentrokken, een glasheldere boodschap, die in de westerse media volkomen werd genegeerd. Hij gaf een nuchtere reeks feiten en waarheden die in het westen ook niet kunnen vermeld worden zonder de woede op te wekken van een aantal Amerikaanse criminele machthebbers en hun wapenbazen, omdat daardoor hun winstgevend bedrijf van “permanente oorlogen” ontmaskerd wordt. Ziehier enkele van deze ongemakkelijke waarheden.

Al dertig jaar lang wordt het prachtig handvest van de UNO met zijn respect voor soevereiniteit, territoriale integriteit, niet inmenging in interne zaken van andere landen flagrant, schaamteloos en straffeloos met voeten getreden door de VS, NAVO, EU en bondgenoten. Miljoenen onschuldige slachtoffers werden gedood, landen werden vernietigd, een massale stroom van vluchtelingen kwam op gang en er ontstond een internationaal terrorisme dat telkens weer door dezelfde criminelen gebruikt werd voor weer nieuwe oorlogen. Dit was mogelijk omwille van de instorting van de Sovjetunie.

“Het is bekend dat wij al 30 jaar met volharding en geduld proberen met de belangrijkste NAVO-landen overeenstemming te bereiken over de beginselen van gelijke en ondeelbare veiligheid in Europa. In antwoord op onze voorstellen zijn wij voortdurend gestuit op ofwel cynische misleiding en leugens, ofwel pogingen tot druk en chantage, terwijl intussen het Noord-Atlantisch Bondgenootschap, ondanks al onze protesten en zorgen, zich gestaag uitbreidt. De oorlogsmachine is in beweging en, ik herhaal, ze komt nu te dicht bij onze grenzen.” “…alles wat hen voordelig lijkt, wordt voorgesteld als de ultieme waarheid, die ten koste van alles, grof en met alle middelen wordt doorgedrukt. Andersdenkenden worden hardhandig onderworpen.”

De VS hoefden met niets en niemand anders rekening te houden en “verkeerden in een toestand van euforie”. Zo werd de bloedige militaire operatie uitgevoerd tegen Belgrado met onnoemelijk leed en verwoestingen. Vervolgens kwamen Irak, Libië, Syrië aan de beurt. Voor Irak was het genoeg dat de VS minister van buitenlandse zaken in de UNO een buisje met wat poeder toonde en beweerde dat Irak met massavernietigingswapens klaar stond. Simpelweg verzonnen (waarop later zelfs geen verontschuldiging hoefde te komen!). Dood, ellende, verwoesting zonder einde (waarop ook nooit de minste sanctie of straf volgde!).

“Op het hoogste niveau van de staat en vanaf de opperste tribunes van de VN werd gelogen. Het resultaat is een enorme hoeveelheid slachtoffers, vernielingen en een ongelooflijke toename van terrorisme.”

Bovendien merkt Poetin op dat de bondgenoten niet alleen deze misdaden van de VS steunden maar zich zelf ook zo gingen gedragen. (Ook ons eigen land, België, heeft gedurende maanden met een vloot van F 16s dit Libië, een onschuldig, welvarend land, dat ons nooit iets misdaan heeft, mee uitgemoord en totaal vernietigd met onbeschrijfelijk leed en blijvende ontwrichting als gevolg). Over moorden en vernietigingen in andere landen spreken we dan nog niet eens. Amerika is een “leugenimperium” geworden, dat andere landen naar believen straffeloos kan verwoesten en daarin internationaal gesteund wordt.

Dan spreekt hij over Rusland zelf, na de ineenstorting van de Sovjetunie. Ondanks de openheid van het moderne Rusland en zijn bereidheid tot eerlijke samenwerking, deed het westen onder leiding van de VS niets anders dan proberen nu het land helemaal te vernietigen: “Dit is precies wat er gebeurde in de jaren ’90 en begin 2000, toen het zogenaamde collectieve Westen actief steun verleende aan het separatisme en de huurlingenbendes in Zuid-Rusland. Wat een opofferingen en verliezen heeft het ons gekost, wat een beproevingen hebben we moeten doorstaan voordat we eindelijk de nek van het internationale terrorisme in de Kaukasus hadden gebroken”. Terloops vermeldt hij erbij hoe het westen ook probeert de traditionele waarden (eerbied voor het leven, huwelijk en gezin) te breken en zo het volk van binnenuit kapot te maken door “onze traditionele waarden te vernietigen en ons hun eigen pseudo-waarden op te leggen”.

Hier moet dan de lange, laffe, gekende geschiedenis van het westen vermeld worden met zijn woordbreuk en misprijzen voor internationaal recht, waardoor het ene land na het andere rond Rusland inpalmde en volpropte met vernietigingswapens gericht tegen Rusland. Dat Rusland toch nog niet helemaal vernietigd was, bleek als een misdaad streng bestraft te moeten worden.

“Ondanks alles hebben wij in december 2021 opnieuw geprobeerd een akkoord te bereiken met de VS en hun bondgenoten over de veiligheidsbeginselen in Europa en over de niet-uitbreiding van de NAVO. Allemaal tevergeefs. Het standpunt van de VS is niet veranderd. Zij achten het niet nodig om met Rusland tot een akkoord te komen over deze voor ons cruciale kwestie, zij streven hun eigen doelstellingen na en leggen onze belangen naast zich neer.”  “Zij die wereldheerschappij nastreven, verklaren ons, Rusland, openlijk, straffeloos en – ik benadruk – zonder enige rechtvaardiging tot hun vijand”. Hij spreekt van een “schaamteloze en permanente  chantage”.  

Uiteindelijk heeft het westen het klaar gekregen om op het eigen historisch grondgebied in Oekraïne een anti-Rusland uit te bouwen, wat voor ons totaal onaanvaardbaar en onverantwoord is.

“In dit verband wil ik het nu over de situatie in de Donbass hebben. We zien dat de krachten die in 2014 in Oekraïne een staatsgreep hebben gepleegd, de macht hebben gegrepen en deze in handen bleven houden door middel van verkiezingsprocedures die slechts voor de schijn dienden, nu definitief hebben geweigerd het conflict vreedzaam op te lossen. Gedurende acht jaar, oneindig lange acht jaren, hebben wij al het mogelijke gedaan om ervoor te zorgen dat de situatie met vreedzame, politieke middelen werd opgelost. Allemaal tevergeefs”. “De leidende NAVO-landen steunen, om hun eigen doelen te bereiken, extreme nationalisten en neonazi’s in Oekraïne, die op hun beurt de bevolking van de Krim en Sevastopol nooit zullen vergeven voor het feit dat deze uit vrije beweging een keuze hebben gemaakt zich met Rusland te herenigen”.

Poetin verklaart hier duidelijk dat hij de nieuwe situatie van de landen na de instorting van de voormalige Sovjetunie zal respecteren en hun soevereiniteit aanvaarden.   Hij  zegt dit ook bewezen te hebben door de hulp aan Kazachstan. De brutale staatsgreep van het westen in Oekraïne in 2014 en de omvorming van het land door terroristische  groepen en neonazi’s zijn evenwel onaanvaardbaar.

“Ik herinner u eraan dat wij in 2000-2005 militair hebben teruggevochten tegen terroristen in de Kaukasus, de integriteit van onze staat hebben verdedigd en Rusland hebben gered. In 2014 hebben we de bevolking van de Krim en Sevastopol gesteund. In 2015 hebben we onze strijdkrachten ingezet om een veilige barrière op te werpen tegen terroristische infiltratie vanuit Syrië naar Rusland. We hadden geen andere manier om ons te verdedigen”.

De militairen van Oekraïne herinnert hij er aan dat hun voorvaderen gevochten hebben tegen de nazi’s, niet om het land nu over te leveren aan een volksvijandige junta die het land plundert. Hij vraagt aan de soldaten de wapens neer te leggen en in vrede naar huis te gaan. Het bloedvergieten komt op rekening van het regime en hen die dit steunen. Hij waarschuwt verder de buitenlandse mogendheden die in de verleiding zouden komen tussenbeide te komen. De reactie van Rusland zal onmiddellijk en vernietigend zijn. Hij herinnert er tenslotte aan dat het welzijn van een volk ligt  “in het krachtige wortelstelsel van hun culturen en waarden, in de ervaring en tradities van hun voorouders” (ook weer een waarheid die het westen met alle middelen wil  vernietigen door een grote “reset”).

Uit  deze toespraak blijkt duidelijk dat de Russische president in vrede wil samenleven en samenwerking met alle landen die de soevereiniteit daadwerkelijk erkennen maar dat het westen de rode grenzen voor de veiligheid van Rusland al lang ver overtreden heeft. De VS en hun bondgenoten als de agressor moeten vanaf nu op geen enkele welwillendheid meer rekenen. De fout die het westen en Rusland maakten bij het begin  van  WO II, door heel voorzichtig te reageren, zogenaamd om de agressor niet uit te dagen, zullen Poetin en het huidige Rusland niet meer maken. Geen vrede zonder waarheid en rechtvaardigheid. Het recht moet en zal hersteld worden. Voor het exceptionalisme van een criminele wereldoverheersing en zijn vazallen zal het worden: buigen of barsten. Hopen en bidden dat een multipolaire wereld met wederzijds respect nu een kans krijgt.

De vraag is niet of men voor of tegen een inval in Oekraïne is. Iedereen is voor een vreedzame politieke oplossing. De vraag is of een speciale militaire operatie al of niet verantwoord en noodzakelijk is wanneer geen enkele kans voor een redelijke dialoog en overeenkomst gegeven wordt en de door het westen gesteunde neonazi’s op het punt staan een slachting onder de Russische bevolking aan te richten. De vraag is of Rusland zich mag verdedigen tegen een verwoestende aanval die de NAVO al acht jaar geleden begon. Beseffen zij die de propaganda “tegen de oorlog in Oekraïne” steunen, in feite dat ze de verwoestende  westerse oorlogsmachine nog aan het opvoeren zijn?

Nvdr: ter illustratie dit getuigenis over de pesterijen (moeilijkheden uitbetaling pensioenen, medische zorg, achterhouden van basis voedsel en dranken…gewapende aanvallen, bommen e.d. ) die de bevolking in de Donbass jarenlang moesten verduren. Deze dame bood humanitaire hulp. Ze vertelt over de honderden inbreuken op de wapenstilstand die ook bij de VN en de OSCE bekend zijn. Waarom wordt dit niet aan de grote klok gehangen? Omdat dit niet in de retoriek past; men wil Oekraïne bewapenen en Rusland klein houden. Een aanrader…

Via ondertiteling kan u de vertaling naar het Nederlands activeren

Varia

  • Ons vorig bericht werkelijk prachtig geïllustreerd met 12 video’s: 1.Genesis, 2. Exodus, 3 Kathedralen, 4. Kerkramen, 5. Brugse St Salvator kathedraal, 6. Open kerken, retabel van Zoutleeuw, 7. Jezus in de woestijn, 8. Kloosters in de woestijn, 9.  Hymne van de heilige Efrem, 10. VS trainen in  hun  illegale basis in Syrië terroristen voor Oekraïne, 11.Al Tanf basis bestookt,  12. “Gezegend brood”:   https://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-251/   
  •  Ons vorig bericht ook hier:http://www.katholiekforum.net/2022/03/04/het-westen-oekraine-rusland-syrie-en-libanon/
  • Voormalige eerste minister van Oekraïne, Nikolay Azarov verklaart dat Poetin door zijn  speciale operatie in Oekraïne honderdduizenden levens in Donbass gered heeft omdat neonazi’s, gesteund door VS en NAVO, op het punt stonden een massaslachting aan te richten. Rusland onthult plan van Oekraïne om in maart massale aanval tegen Donbass uit te voeren: https://www.rt.com/russia/551518-ukraine-national-guard-documents/, wat inmiddels werd bevestigd.
  • De leuze van “een krankzinnige Poetin” tracht de werkelijkheid van de echte krankzinnige Joe Biden en zijn club te verdoezelen: https://www.frontnieuws.com/krankzinnige-poetin-het-misinformatiespel-van-de-globalisten/
  • Waarom toch heeft de EU, vast geankerd aan Eurazië en aan wie Rusland onophoudelijk de hand heeft willen reiken, de ommekeer niet begrepen door zich met het oog op de toekomst naar het Oosten te keren, in plaats van vazal te blijven van de VS, 6000 km verwijderd aan de andere kant van de oceaan, een wankelend rijk dat alle internationale verdragen schendt en ze te gepaster tijd ontkent, zoals alle geallieerden ondervinden”   (Daniel Vanhove, 26 februari 2022 : https://www.mondialisation.ca/derriere-la-crise-ukrainienne-cest-un-nouvel-ordre-mondial-quinitie-v-poutine/5665670)
  • Dr. Paul Robert Craig: na de opgefokte covid-hysterie krijgen we de omgekeerde waarheid over Oekraïne, na de inflatie van de lockdowns, de inflatie van de sancties. Over de massale oorlogsmisdaden van de VS en Europa in Servië, Afghanistan, Pakistan, Irak, Libië, Syrië spreekt het westen over de misdaden van Rusland dat zich verdedigt. “Al 8 jaar beschiet Oekraïne de Donbass Russen, waarbij duizenden doden en nog veel meer verminkten vallen“. Het westen is in een stil verval, een snel ineenstortend Sodom en Gomorra: https://www.frontnieuws.com/het-rijk-der-leugens/
  • Het westen legt monstersancties op aan Rusland   die een enorme ravage zullen aanrichten, maar aan wie? “Langzaam maar zeker is er een opbouw op weg van een belangrijk blok, het globale zuiden, dat bestand is tegen de Amerikaanse, financiële oorlog”. Landen zoals Iran, Venezuela, Cuba, Bolivië, Syrië, Irak, Libanon… zullen hieraan deelnemen. Een verregaande ‘dedollarisatie is al bezig. Ondertussen beslist het niet-verkozen bureaucratisch Europa in Brussel er voor om “driemaal hara-kiri te plegen als afhankelijke vazallen” van het VS leugenimperium, door de laatste Franse en Duitse soevereiniteit op te geven  en een breuk te bewerken met Rusland en China. Het zal de instorting van Europa bespoedigen  (Pepe Escobar, 7 maart 2022: https://www.mondialisation.ca/comment-la-russie-va-contrecarrer-la-declaration-de-guerre-des-etats-unis-et-de-lue/5666013)