Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Geplaatst op door

Goede Vrienden,

Op wereldvlak realiseren duistere machten nu  wat ze in Syrië zonder succes (maar met veel doden en verwoestingen) probeerden. Bij het begin van de oorlog tegen Syrië werd de zoon van de gezaghebbende moefti vermoord. Dan werd een van de meest vooraanstaande christenen in Damascus vermoord, een chirurg. Iets dergelijks werd in heel het land herhaald. De bedoeling van het terrorisme is dat de verschillende religieuze groepen tegen elkaar gaan vechten en elkaar uitroeien ten voordele van de wereldheersers. Hieruit volgde echter in Syrië helemaal geen burgeroorlog. Christenen en moslims protesteerden, zij aan zij, tegen het westers terrorisme. In Christchurch in Nieuw Zeeland werd op 15 maart 2019 minutieus gecoördineerd een aanslag gepleegd op twee moskee ’s met  50 doden en 50 gewonden. Voor fanatieke moslims was het een goed voorwendsel  om een aanslag te plegen op Paasdag op drie kerken en hotels in Sri Lanka, met meer dan 300 doden en 500 gewonden,  christenen en toeristen. Dit werd als wraak voorgesteld. Geen enkele van de  wereldleiders kon hierbij het woord “christen” over  de lippen krijgen.

In Syrië organiseerde het westen een “Arabische lente” met het verzonnen verhaal van een volksopstand, bloedig onderdrukt door een dictatoriaal regime, waaruit een burgeroorlog zou ontstaan zijn. Allemaal leugens. En Frankrijk krijgt nu zelf de werkelijkheid: een echte volksopstand door een dictatoriaal regime onderdrukt met steeds erger wordend staatsterrorisme. Ondertussen groeit het vandalisme tegen kerken in Frankrijk snel. De Notre-Dame staat in brand op 15 april, bij het begin van de Goede Week. Als staatsgebouw dient het door de regering onderhouden te worden. Dit onderhoud was zo erbarmelijk (evenals voor de andere duizenden Franse kerken) dat er ieder ogenblik kortsluiting kon ontstaan. Le Canard Enchainé zegt dat er bovendien 7 sigarettenpeukjes gevonden zijn! Inmiddels hebben de Franse regeringsleiders al groen licht gegeven voor de restauratie, ‘aangepast aan onze tijd’. Een volgende aanslag tegen de Kerk? Wordt het een multicultureel complex dat kan dienst doen als theater, moskee,  kerk én een tempel voor vrijmetselaars? Deze kathedraal is wel gebouwd in naam van Christus zoals de aartsbisschop van Parijs terecht opmerkt. Jezus zegt ons: “Maakt van het huis van mijn Vader geen markthal”! (Joh 2, 16) Hoe dan ook, de strijd tegen het christelijk geloof en vooral tegen de katholieke Kerk zal in de nabije toekomst alleen maar toenemen.

De grote oorlog is begonnen. Worden het christelijk geloof en de katholieke Kerk weggevaagd of komt er een ongeziene heropleving, zoals André Malraux voor de 21e eeuw voorspelde? Mensen van goede wil en vooral christenen, ontwaakt! Het is algemene mobilisatie. Eind mei en begin juni willen  we enkele weken in de abdij van Postel vertoeven en vandaar conferenties geven in deze zin en bepaald niet in “politiek correcte” stijl. Tegen die tijd zal ik meer concrete gegevens verstrekken.

Tijdens de voorbije Goede Week heb ik me met de gemeenschap gewijd aan gebed en op Goede Vrijdag geen bericht geschreven. Je kunt nu lezen hoe we de Goede Week en de Paasweek intens  hebben doorgebracht. In de toegevoegde video’s krijg je overvloedig info over de toestand in Syrië op verschillende terreinen, met oprechte dank aan hen die het allemaal deskundig uitzochten.

P. Daniel

Pasen 21 april 2019

Een witte Palmzondag

Terwijl bij ons doorgaans de kleur rood is wordt hier Palmzondag in het wit gevierd. Abouna Georges kwam ’s middags bij ons de byzantijnse liturgie vieren met palmwijding en processie. Het was een erg feestelijk gebeuren. Hij vroeg om hem bij te staan bij de viering in de parochie in de late namiddag. Zo trok ik met twee fraters naar Qâra. Het werd een echt kinderfeest. Bij de ingang deelden jongeren aan ieder een sticker uit om op te plakken: een icoon van de intocht van Jezus in Jeruzalem. De midden gang in de kerk was versierd als bij een huwelijk, met bloemen en linten. De kinderen en vooral de meisjes waren als bruidsmeisjes getooid. Ook sommige mannen en jongens waren in het wit. Allen waren feestelijk gekleed. Ook de priesters waren in schitterende witte kazuifels. Tijdens de processie na de mis droegen de kinderen versierde kaarsen. En daarna wilden vele ouders van hun kinderen of van het hele  gezin een foto voor het altaar samen met de priesters. ’s Avonds hebben we met de gemeenschap deze mooie  dag besloten met een klein kampvuur aan de kluizenarij. En zo  hebben we de Goede Week feestelijk ingezet.

De eerste dagen van de  Goede Week wordt bij de lange diensten nog een extra morgendienst gevoegd. Woensdag was er de wijding van de heilige olie, een liturgie van nagenoeg 2,5 uur met vele en lange  gebeden, zeven lezingen en zeven evangelies, waarin alle Bijbelse   teksten aan bod komen in verband  met genezing en olie. Op het einde vraagt ieder plechtig om vergeving aan de  gemeenschap en wordt dan gezalfd met de gewijde olie op het voorhoofd en de handen. Zo is dit een dienst van genezing en vergeving.

Op Witte Donderdag en Goede Vrijdag zijn nagenoeg gans de dag en nacht aan gebed gewijd. Na de plechtige byzantijnse  eucharistie (van de heilige Basilius), werd het altaar ontruimd, met water gewassen, met parfum besprenkeld en met nieuwe doeken bekleed. Hieraan nam heel de gemeenschap deel, staande rond het altaar. In de crypte vond een intense  gemeenschappelijke verzoeningsdienst plaats. Tijdens het feestelijk  avondmaal  waste de priester de voeten van de mannen terwijl het betreffende  Evangelie gelezen werd. De maaltijd verliep in stilte, waarbij de overste en de priester opdienden. Het was ook de eerste keer sinds vele weken dat we weer in de refter aten omdat de tafels, banken en stoelen moesten hersteld en herschilderd worden. Daarna  begon de morgendienst van vrijdag die tot 2 u ’s morgens duurde, waarna het “waken bij het kruis” gans de nacht afwisselend werd  verzorgd. Goede Vrijdag morgen begon met de “Koninklijke uren”. ’s Middag konden zij die wilden brood met water of thee nuttigen. Velen hielden een echte vastendag zonder eten of drinken tot ’s avonds. Daarna volgden  de  vespers en de “begrafenis” die heel de namiddag en de avond in beslag namen. Er werd wel tweemaal onderbreking gehouden met een tas thee (voor hen die het wensten). Pas om half negen waren we klaar voor het avondmaal.

Stille Zaterdag was het werkelijk stil. In de morgen kon ieder vrij een tijd in stil gebed doorbrengen wakend “bij het graf” in de kerk en in meditatie bij de kopij van de Lijkwade van Turijn. Er werden ooit 10 kopieën over de wereld uitgedeeld en wij kregen de kopie voor het Midden Oosten. Deze werd nu, half opgeplooid opgehangen naast het graf. ’s Middags waren de vespers voorzien maar in de plaats daarvan lazen we enkel 13 van  de 17 lezingen. Na iedere lezing kon wie  wilde een vraag stellen, zodat verdere uitleg kon gegeven worden. Opvallend is hierbij hoe Jezus werkelijk alle profetieën heeft vervuld. Ook de kinderen waren er bij. Hierna volgde een eenvoudige maaltijd en daarna werden de vespers gezongen met slechts de lezingen die we deze middag niet hadden gelezen.

Een oosters en westers Pasen

Op zaterdag vierden we om zes uur ’s avonds met abouna Georges de byzantijnse Paasdienst. Het was extra feestelijk omdat een Libanees-Canadese orthodoxe monnik, die diaken is en tevens universiteitsprofessor deze dagen bij ons is. Zoals vele diakens hier heeft hij nog een stem als van de mensen van voor de tijd van de micro’s! ’s Avonds vierden we de Paaswake volgens de Latijnse ritus, voorafgegaan door de lauden van Pasen (waarbij de steen van het graf wordt weggerold) én de byzantijnse Hasmeh (de aanval). De diaken verzorgde deze dienst. Het is Christus die nederdaalt ter helle en de strijd met de duivel beslecht. De priester klopt op de deur van de kerk en vraagt de deur te openen. De duivel die binnen zit wil niet en vraagt wie het is. Antwoord: de Koning van de glorie. Na nog wat tegenspreken breekt Christus de deur open en gaat binnen. En na  deze byzantijnse Paasdienst vierden we de Latijnse Paaswake, uiteraard met slechts enkele lezingen vermits alle lezingen al aan bod gekomen waren. Kwart na een was onze explosie van de Paasvreugde afgelopen en konden we in de refter nog een tas thee met een versnapering nuttigen vooraleer te gaan slapen.

Omdat we van donderdag tot zondag morgen  met enkele tussenpausen nagenoeg heel die tijd in  gebed hebben doorgebracht, was de paaszondag zelf een echte rustdag. ’s Avonds zongen we wel de paasvespers waarin het evangelie van Johannes 20, 19-25 gelezen wordt in drie gedeelten en in zoveel mogelijk talen. Hiermee wil de liturgie uitdrukken dat Jezus zijn  Geest over de apostelen gezonden heeft om hun zonden te vergeven en om hen uit te zenden in heel de wereld. We konden dit jaar dit evangelie plechtig lezen in 16 talen. Behalve het Aramees, Hebreeuws, Grieks, Sanskriet,  Armeens en de  gekende moderne talen was er o.m. nog het Ethiopisch omdat juist deze dagen een Ethiopisch meisje bij ons verblijft.

Nvdr: Ter illustratie beelden uit Mar Yakub, Vasten en Pasen 2016

Was Paaszondag zelf voor een flink deel een rustdag, op tweede Paasdag  vierden we heel feestelijk de byzantijnse  liturgie met de zegening van de olie en het brood, dat in wijn  gedompeld wordt en uitgereikt.  Het is één lange  lofzang op de verrijzenis met processies,  wierook en het telkens herhaalde ritmische lied: Al Massiechoe kam… Ook de begroeting van elkaar gebeurt telkens met “Al Massiechoe kam – Chaqqan kam!” Christus is verrezen – Hij is waarlijk verrezen! Wanneer dit in de refter gezongen wordt beginnen de kinderen steeds onweerstaanbaar te klappen en te dansen. Kleine maar fijne attentie: Witte Donderdag en Pasen kregen we dag en nacht nagenoeg gans de tijd elektriciteit. Hetzelfde lijkt het te worden voor deze week tijdens het orthodox Pasen. En nog dit. We hadden koud weer, gure wind en zelfs sterke storm maar vanaf tweede Paasdag werd het zomer.

Nvdr: Uit Aleppo: een hymne ter ere van de Verrijzenis van Jezus:

Nvdr: … Vijgen na Pasen, die eigenlijk een week voor Pasen hadden moeten getoond worden. Palmzondagviering in Damascus:

Druk bezoek

Tijdens ons  middagmaal op Pasen wipte de bisschop even binnen voor een kort maar aangenaam  contact en nam enkele hapjes. Iedere dag kwamen er  groepen kinderen en anderen.  Tweede paasdag was een groep van een 40-tal studenten van de Qalamoun universiteit, de Engelse afdeling, onder leiding van een lerares uit Qâra. Toevallig waren moeder Agnes-Mariam en anderen nog in kerk na de mis toen de  groep binnen kwam.  De lerares uit Qâra begon enthousiast te vertellen over hetgeen ze nog wist van  de opbouw van de  ruïnes hier vanaf 1994. Moeder Agnes vulde aan en vertelde  heel het verhaal, waar de jongens en meisjes bijzonder  aandachtig naar luisterden. Ze onderlijnde ook  dat het gebeurde vanuit het geloof in Jezus, waarmee ze de vele uitdagingen konden overwinnen en vanwaar ze ook allerlei onverwachte hulp kregen. Na afloop zat er een meisje stil te wenen en zei: Ik wil ook naar Jezus! Velen staan hier open voor het geloof in Jezus.

En dit nog

Vanuit Turijn werden 10 kopieën van de indrukwekkende lijkwade over de wereld  verspreid. Deze werd ons gegeven voor het Midden-Oosten. Het doek is opgeplooid en hangt  naast het (met papier nagebootste) “graf” van Jezus waarvan de  steen weggerold is.

P. Daniel