Een Marokkaanse Erdogan op komst?

Afbeeldingsresultaat voor sprinkhanenplaagEen herkenbaar scenario: vervang ‘Merkel’ door ‘Rajoy’ – ‘Erdogan’ door ‘Akhnnouch’

Het koninkrijk der meest geliefde minderheid in de Lage Landen heeft de asielzoekers- hamer ontdekt.
Recent is het binnen een tijdspanne van slechts 72 uur 890 gelukzoekers uit de welvaartstaten ten zuiden van de Sahara gelukt via de Spaanse enclave Ceuta in ‘veiligheid’ te komen binnen de EU-grenzen.  Sinds de bouw van de 6 m hoge dubbele omheining tien jaar geleden zijn er nog nooit zo veel binnen een zo korte tijdspanne in geslaagd deze horde te nemen.   Enkele tientallen zouden zich ook hebben kunnen ‘redden’ op een klein onbewoond Spaans eilandje voor de Marokkaanse kust.  In heel 2016 tekenden er ‘slechts’ een duizendtal present op de EU-bodem.

Zoals gewoonlijk heeft de Spaanse overheid na de grensbestorming snel hun Marokkaanse collega’s verdedigd.  Eigenlijk moeten de Marokkanen volgens een akkoord van 2005 dergelijke grensbestormingen verhinderen.  De Spaanse premier Mariano Rajoy bejubelde enkele dagen later tijdens een Frans-Spaanse top in Malaga de samenwerking met Marokko: de “verantwoordelijke veiligheidsinstanties zouden alles gedaan hebben wat mogelijk is, maar je kan niet altijd winnen,” voegde hij eraan toe.    De Spaanse staatssecretaris voor veiligheid, José Antonio Nieto, ijverde te verklaren dat er geen klachten over de Marokkaanse overheid te noteren vallen en dat de toename der gelukzoekers eerder te wijten is aan een tekort aan Spaanse gendarmes.

Spaanse en zelfs Marokkaanse journalisten zijn het er niet mee eens.  Integendeel.  Zij verklaarden dat de Marokkanen tijdens de dagen der bestorming hun veiligheidsmensen van de grens teruggetrokken hadden en dat dit niet onopgemerkt bleef bij de geluk-zoekers.   In het beboste gebied in de directe omgeving van Ceuta verblijven talrijke jonge mannen in geïmproviseerde kampen, wachtend op een gunstig moment om over de omheining te geraken.    Zoals gebruikelijk zijn ze allemaal voorzien van een gsm; ze informeren hun collega-volksverhuizers in de steden Tetouan en Tanger over de actuele stand der zaken en hops, binnen de kortste tijd, staat een leger grensbestormers paraat om van de gelegenheid gebruik te maken.

De invloedrijke Marokkaanse minister van Landbouw, Aziz Akhnnouch, een vriend van koning Mohammed VI, had op 6 februari – tien dagen voor de massale grensbestorming –  de EU al tegen het vonnis van de EUropees Hof van 21 december over het landbouwakkoord tussen Brussel en Rabat, gereageerd.   De rechtbank had immers bevestigd dat het visserij-akkoord niet op de door Marokko bezette voormalige kolonie West-Sahara van toepassing is, omdat dit gebied volgens het volkerenrecht geen deel van Marokko uitmaakt: “Hoe zouden wij de Afrikaanse migratie door Marokko moeten afblokken als EUropa niet met ons wil samenwerken?,” vroeg Akhnnouch zich schijnheilig af.    Het wordt zo stilaan tijd dat EUropa de dure Marokkaanse financiële bijdrage tegen illegale immigratie naar waarde schat.

Kortom, Marokko heeft lessen getrokken uit de succesrijke chantagepraktijken van Erdogan.
Terwijl Griekenland via Erdogans tactiek het grootste slachtoffer is, mag Spanje zich nu verheugen over de Marokkaanse chantage.  Spanje ligt slechts 14 km van de Marokkaanse kust en heeft met de enclaves Ceuta en Melilla een gezamenlijke grens met Marokko van meerdere kilometers.   De samenwerking met Marokko is niet alleen cruciaal voor Spanje in strijd tegen de massa immigratie, maar ook tegen de georganiseerde misdaad.

De betekenis van de Ceuta/Melilla-rol en de zgn. westelijke Mid.Zee-route naar Spanje nam af en werd vervangen door de Balkanroute en de centrale Mid.Zee-route van Libië naar Italië.   In 2016 noteerde Frontex ‘slechts’ 8000 illegale grensoverschrijdingen.  In 2005 waren het wekelijks nog duizenden.  Reden is een wetsverandering in Spanje waardoor de politie de asielaanvragen kan weigeren.
Nog succesrijker en tot op heden chantagevrij is voor Spanje de samenwerking met Senegal.  Een akkoord leidde ertoe dat de reisdrang van Senegalezen naar de Canarische Eilanden, tot 2005 de hoofdingang tot de EU, dit jaar op nul staat.

Preussische Allg.

1 gedachte op “Een Marokkaanse Erdogan op komst?

  1. Hoe lang moeten wij als brave burgers deze rotzooi nog slikken? Zullen de verkiezingen in 2019 uitkomst brengen? Of moeten we nog meer van het zelfde slikken. Mijn stem staat al meer dan 30 jaar vast, ook voor 2018 en 2019. Ik ben het verdomme meer dan kotsbeu, en dan druk ik me nog zacht uit.

Reacties zijn gesloten.