De zomer van het islamitische badpak

Afbeeldingsresultaat voor burkini cartoonDe boerkini is een teken van voortschrijdende islamisering

Dit stuk werd aangeboden aan De Morgen, die het niet wenste te plaatsen.

Zoals veel westerlingen is Andreas Tirez tegen het verbieden van de boerkini. Volgens hem wordt hij vrijwillig gedragen en berokkent dit anderen geen schade.

De boerkini moet worden gezien in de bredere context van voortschrijdende islamisering, de evolutie waarbij steeds meer facetten van onze samenleving en cultuur worden beïnvloed en gedomineerd door islamitische gebruiken en regels. De toename van allerhande vormen van islamitische lichaamsbedekking voor meisjes en vrouwen is daarvan een uitermate belangrijk symptoom. Fadéla Amara, Française van Algerijnse afkomst en voorzitter van de organisatie ‘Ni Putes Ni Soumises’, stelt terecht dat er geen onderscheid is tussen de hoofddoek en de boerka (of nikab). Amara: “Het zijn allebei symbolen van onderdrukking van de vrouw. Het enige verschil is een aantal centimeters textiel.” Voor orthodoxe moslims is toenemende versluiering van meisjes en vrouwen een fundamenteel instrument om het Westen te islamiseren. Vanuit gezaghebbende orthodoxe kringen binnen de islamwereld klinkt dat elke hoofddoek een vlag geplant is in het hart van het Westen.

Of islamitische lichaamsbedekking, van welk allooi ook (hoofddoek, nikab, boerka, boerkini, …), al dan niet vrijwillig wordt gedragen, is onmogelijk te achterhalen. Niet alleen kan de overheid zich onmogelijk bezighouden met het ondervragen van alle draagsters en hun omgeving, ook zou het zeer moeilijk zijn om te concluderen in hoeverre de waarheid wordt gesproken. Het enige wat we met zekerheid kunnen zeggen is dat sommigen worden verplicht en anderen er zelf voor kiezen, en dat wereldwijd vele miljoenen meisjes en vrouwen gebukt gaan onder de ellendige islamitische regels die aan hen onder andere een bepaalde vorm van islamitische lichaamsbedekking opleggen. Aan de vrijwillige draagsters, die met name in het Westen zijn te vinden en eigenlijk lijden aan een soort stockholmsyndroom, zegt de Franse filosofe Elisabeth Badinter: “Eigenlijk misbruikt u de democratische vrijheden door ze in stelling te brengen tegen de democratie. Of u het nu met subservieve bedoelingen, of als provocatie, of uit onwetendheid doet, het echte schandaal niet zozeer de blik die u ons misgunt, maar wel de klap die u uitdeelt aan al uw onderdrukte zusters die de dood riskeren om eindelijk de vrijheden te kunnen genieten die u zo veracht.” (Le Nouvel Observateur, juli 2009).

Lees het opiniestuk van Sam Van Rooy verder in Doorbraak