Turkse inlichtingendienst reikt tot Turken in het buitenland
De Turkse premier Recep Tayyip Erdoğan heeft de staat ondergeschikt aan de Turkse Nationale Inlichtingendienst (MİT) zodat hij het land makkelijker kan besturen. Dat zal Turkije veranderen in een ‘Moekhabarat-staat’ oftewel een politiestaat.
Tijdens het oude kemalistische regime stonden de Turkse Strijdkrachten (TSK) boven politici. Inmiddels heeft de inlichtingendienst echter de plek van de TSK ingenomen. Tegenwoordig is het de inlichtingendienst die zich bemoeit met de burgerpolitiek. Anders dan de TSK die ‘dwingende macht’ gebruikte om politici te ‘overtuigen’ iets te doen, gebruikt de inlichtingendienst ‘informatie’ om politici te ‘overtuigen’.
Volg ook deze bruggetjes: Deutsch-Türkische Nachrichten
Vreemd dat de verslaggeefster een hoofddoek draagt, terwijl er in de straat geen enkele te zien is.
Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat heel die Turkse Erdogan zijn collega’s van de Verenigde Rampen van Europa aan het tonen is hoe het moet ! Van Rompuit , VHFSTD Barbarosso en Schulds hebben een prima leermeester gevonden . Sieg heil heer Erdogan !!
Geachte redactie,
Mijn verhaal is geen reactie op bovenstaand artikel, maar was ik 30 min. geleden getuige van. Ik ging mijn echtgenote afhalen van haar werk, in de warenhuisketen waar ze werkt (zo ook onze zoon), en samen deden we onze inkopen voor het weekeinde. Toen we een keuze stonden te maken voor groenten was er bij de uitgang een enorm tumult. Een medewerker sprong over het toegangshekje, murwde zich nog juist door de draaideur en nam daar een jonge gast met rugzak bij de kraag. De medewerkster van het onthaal riep in paniek versterking op, van alle kanten werd er op gereageerd (zo ook door onze zoon, die nog aan het werk was) Zelfs de chef beenhouwer kwam helemaal van achter kijken of hij bijstand kon verlenen. De jonge man werd na hevig duw en trekwerk door 3 medewerkers naar het bureel begeleid. Ondertussen ondernam hij nog een ontsnappingspoging maar alle opgedoken hulp was nog ter plaatse om hem terug bij de kraag te vatten. De politie was ondertussen gebeld, en tot die aankomen moet de jonge man door 3 medewerkers bedwongen blijven. De filiaaldirecteur die ook ter plekke was gekomen bleef zeer kalm op afstand de situatie volgen. Wij winkelden gewoon verder. Een beetje later zag ik de filiaaldirecteur terug, en ik zei hem ” het is toch wel gevaarlijk dat uw medewerkers deze jonge man oppakken die kan toch altijd een wapen bij hebben”. Zijn antwoord was verhelderend ” ik waag me daar niet aan, ik laat ze liever lopen”. Eerlijk gezegd, ik zou dat ook doen. Toen onze zoon van zijn “bewakingsopdracht terug in de winkel verscheen zei hij ” zijn rugzak zat vol gepikte waren”. De jonge man had gezegd “It’s my first day in belgium”. Tot zo ver onze spannende winkelervaring. Wie er nog aan moest twijfelen, het was geen Vlaming of belg. Mijns inziens doet de mondreclame onder het stelend buienlands crapuul zijn werk als een lopend vuurtje, niet op het continent. Maar over gans de wereld. Tot slot, de filiaaldirecteur zei nog “als de politie hem komt halen is hij binnen de 2 uur terug vrij. Een van de dagen komt die ons dan nog uitlachen, het is onbegonnen werk”. Hij kent mijn politieke overtuiging, ik die van hem. Ze liggen ver uit elkaar, maar over dit geval zaten we op dezelfde lijn. Hoe komt dat “correcte politici” dat niet kunnen? Of ben ik nu weer een racist?
Het grootste gevaar in het westen ingevolge deze turkse expansie doet zich dan ook voor in Duitsland. Ik verwijs naar de bezoeken van Erdogan aan Duitsland en zijn toespraken voor een massaal opgekomen turks publiek. Deze toespraken waren klaar en duidelijk, en stonden gelijk met de bevelen van de “overwinnaar in het bezette gebied”. Uit diverse commentaren kon men ook afleiden, dat na de 2 mislukte pogingen voor Wenen, het nu de derde poging ging zijn, maar wel één die succes zal hebben. Men mag de turkse “ubermensch”mentaliteit niet onderschatten, en dit geldt zowel bij de voor- als de tegenstanders van Erdogan en van zijn partij. Zoals ook met andere allochtonen het geval is, sluiten ze de rangen in de strijd tegen de autochtonen. Geconfronteerd met een westen met Duitsland op kop, dat in volle verval is, zal het dan ook een kwestie van tijd zijn, alvorens ze een greep naar de macht zullen doen. De enige die dan nog zullen weerstand bieden zijn dan de Koerden… die op hun beurt evenmin te onderschatten zijn.
Ondertussen zetten de turken, en al de rest, rustig hun opmars verder via de lange mars door de instellingen o.a. via de “diversiteit”, waardoor het paard van Troje volop binnen het systeem zit, en het ook van binnenuit aanvreet.