De fabel van de mus en de olifant

Zelfs de Belgische minister van Binnenlandse Zaken weet het niet meer!

Het interview van de krant De Tijd met de minister van Binnenlandse Zaken, Annelies Verlinden (CD&V), kwam er na een – opnieuw – bewogen week, met onder andere de moord op de politieagent in Brussel door een geradicaliseerde moslim. Het interview verscheen in het weekend en is belangwekkend om twee redenen – en telkens om redenen die de geïnterviewde wellicht zélf niet heeft gezocht:

– Belangwekkend omdat een minister in functie, en niet van de minste, openlijk toegeeft dat België niet meer werkt en dat het allicht ook nooit meer zal werken. Zo vraagt De Tijd: “Als het over de moord op de inspecteur gaat en de rol van het ziekenhuis, welke minister is dan bevoegd voor het Brusselse ziekenhuis?”, waarop de minister antwoordt: “Dat is een moeilijke vraag. Ik moet het navragen” – omdat het een universitair ziekenhuis is, blijkt het de Franse gemeenschap te zijn, schrijft De Tijd. Even later wordt ze door De Tijd geconfronteerd met de weigering van Paul Magnette om over een staatshervorming te spreken, en antwoordt ze met een onvoorstelbare dooddoener: “Het leven en de politiek is aan zij die hun dromen willen waarmaken en daarvoor blijven vechten. Ik ga de handdoek nog niet gooien”. Een dode mus, dus, mevrouw de Minister. En België blijft maar voortsukkelen dankzij de lamme goedzakkerij van de Vlamingen, en van u dus, mevrouw de minister!

– Belangwekkend ook omdat eens te meer blijkt dat deze Vivaldicoalitie – Of Paarsgroen II als u verkiest – geen énkel antwoord heeft op islamterreur en migratiecrisis. Op de vraag hoe het komt dat politiemensen almaar vaker met agressie worden geconfronteerd, komt ze niet verder dan volgend antwoord: “Crisissen zijn niet nieuw, maar met corona, de oorlog in Oekraïne en de energiecrisis komt in korte tijd veel samen. Een klein land als België kan weinig van die problemen alleen oplossen. Dat leidt tot onzekerheid en angst en soms ook tot agressie.” Voor zover wij weten, had de moord en de aanslag op de inspecteur Montjoie niets met corona te maken, niets met de oorlog in Oekraïne en ook niet met de gestegen gasprijs bij de geradicaliseerde moslim. De grootste olifant in de porseleinwinkel wordt door de minister van Binnenlandse Zaken zelfs niet opgemerkt, laat staan benoemd!

Hoe sneller deze regering in zijn geheel valt, hoe beter voor iedereen, toch?

Peter Logghe

1 gedachte op “De fabel van de mus en de olifant

  1. Als men een schatting moet maken van de intelligentie van de poltici en ministers in het bijzonder dan moet men weten dat een kuisvrouw een examen moet afleggen en de ministers niet eens hun bekwaamheid moeten bewijzen; De wereld op zijn kop dus. En dit met alle respect voor poetsers en alle laag geschoolden.

Reacties zijn gesloten.