Naar verluidt hebben onze kindjes een grensoverschrijdend leesprobleem. Niet alleen neemt de bijziendheid toe, wat geen verklaring is voor de leesproblemen, integendeel. Vlaanderen sloeg mea culpa: het was de fout van de lesgevers, van het systeem, van ‘beperkte middelen’… maar niemand zag de olifant in de kamer.
Blijkt dat het fenomeen niet uitsluitend in ons land optreedt, het slaat toe in andere westerse landen zoals een griepepidemie. In Duitsland stelt men voorzichtig dat in ‘sociaal-zwakke’ gezinnen het begrijpend leesvermogen sinds 2001 afgenomen is. Bijna 20% der leerlingen heeft na het L.O. leesproblemen – meisjes hebben betere cijfers dan jongens. Er wordt nagedacht of het schoolsysteem niet moet aangepast worden… of men niet beter langer een eenheidsbrij – iedereen even dom – op de schoolbanken aanbiedt…
In Oostenrijk kwam men tot de vaststelling dat wat betreft het ‘begrijpend lezen’ het L.O. 16% ‘risicoleerlingen’ telt. Erger: elke zesde leerling kan zelfs helemaal niet lezen en – voor alle duidelijkheid – we hebben het hier niet over het eerste leerjaar.
Een directrice van wat “brandpuntschool” – een verrijkte school met een hoog aantal anderstaligen – gaf haar ongezouten mening: “Wij hebben op het einde van het L.O. traject talrijke kinderen die niet kunnen lezen en in het M.O. wordt die lijn doorgetrokken. Dit jaar was erger dan ooit. Van de 68 nieuwe 10-jarige kinderen konden slechts 4 gemiddeld goed begrijpend lezen. Enkele kinderen konden helemaal geen Duits.”
Er werden intussen leerboeken met plaatjes voor het L.O. besteld…