… En de wereld zal het geweten hebben!!!

In afwachting worden er al oorlogsoefeningen gehouden. Corona of geen corona.

Hoe men het draait of keert, de VSA tonen hun spierbundels. En beroepen zich op “bondgenoten”. Dergelijk beroep kan men als trouwe vazal niet weigeren.

In mei worden naar alle waarschijnlijkheid de eerste activiteiten gepland. Onder de titel “Defender Europe” had jaarlijks een grote oorlogssimulatie moeten plaatsvinden. Indien het coronavirus geen roet in de militaire tredmolen had gegooid, dan zouden de oorspronkelijk door de VSA geleide manoeuvres in Europa – de grootste sinds de Koude Oorlog – de Europese bondgenoten bij de zaak moeten houden. De simulatie richtte zich in 2020 en dit jaar opnieuw tegen Rusland. Met één verschil: de klemtoon ligt dit jaar op de Zwarte Zee i.p.v. op de Baltische Zee. Geografisch vindt men daarrond: Turkije, Bulgarije, Roemenië, Oekraïne, Rusland en Georgië. En in welke landen kan men – al dan niet spontaan – onrust creëren, wapens leveren “om de democratie te herstellen”? …

Ca . 20.000 Amerikaanse soldaten hadden 2020 in dit kader over de Atlantische Oceaan naar Europa verplaatst moeten worden en samen met de hier gestationeerde VSA-militairen en de verbonden Europese NAVO-lidstaten een algemene repetitie van hun inzet bij een mondiaal conflict moeten houden. In totaal hadden er 37.000 soldaten uit 16 NAVO-lidstaten en twee “verbonden” landen moeten deelnemen. In concreto hadden de ingezette strijdkrachten zich vertrouwd moeten maken met de geografische kenmerken van het terrein – vanaf het startpunt in de VSA – over bondgenotenterrein tot aan de Russische grenzen: van de Baltische Zee tot aan de Zwarte Zee had een denkbeeldig “slagnetwerk” voor even denkbeeldige oorlogssituaties moeten zorgen.

Toen de voorbereidingen startten, begin 2020, trok de coronapandemie een streep door de manoeuvresrekening. Weliswaar werd Defender Europe, toen quasi overal in Europa het burgerleven in een overlevingsmodus viel, flink beperkt, echter niet volledig geannuleerd. Toen in maart 2020 de beslissing over de manoevresinkrimping getroffen werd, waren al ca. 6000 VSA-militairen in Europa aangekomen. Vooraleer ze terug naar huis mochten keren, voerden ze toch nog enkele oorlogsoefeningen uit. Oefening baart kunst, toch? De bevelhebber van het U.S. Army Europe, generaal Christopher Cavoli, vertelde in een vraaggesprek dat het Duitse defensieministerie, onder de titel Host Nation Support, achteraf een deel der kosten opgehoest had – kosten die eigenlijk de Amerikaanse initiatiefnemer had moeten betalen. (video)

Tijdens de zomer 2020 deelde het VSA oppercommando mee dat Defender Europe 21 al in de planning zat en moest uitgevoerd worden ergens vanaf de lente tot in de zomer 2021. Dit wordt nu bevestigd. Volgens het Duitse defensieministerie zullen deze plaats viinden tussen 1 mei en 14 juni, met ca. 31.000 soldaten, waarvan 430 Duitse. Dat er nu minder Duitse manschappen deel nemen, ligt eraan dat het zwaartepunt der oorlogssimulaties niet aan de Baltische Zee maar wel aan de Zwarte Zee plaats zullen vinden. Daarbij wordt volgens generaal Cavoli vooral de samenwerking met Bulgarije en Roemenië in het oog gehouden. Duitsland heeft voor haar deelname – vooral logistieke opdrachten – 2.9 miljoen euro vrij gehouden!

Uit dit filmpje (weergave van Amerikaanse bases rondom) mag blijken dat Turkije niet bepaald gelukkig is.

Naar verluidt moeten criticasters hier niets achter zoeken. Het “Defend Europe” programma der VSA heeft nl. in een even jaar het noorden, in een oneven jaar het zuiden als te beschermen gebied op haar programma staan.

Bovendien – not even the sky is the limit – hebben de VSA sinds verleden jaar een manoeuvrereeks onder de titel “Defender Pacific” opgestart. Ze willen daarbij de mogelijkheden, resp. problemen, bij een noodzakelijke ingreep tegen China in kaart brengen. Vooral dan het ZW van de Stille Oceaan, met talrijke eilanden tot aan Australië.

In Syrië en Irak hebben ze intussen aan de lijve mogen ondervinden hoe “Defend” eruit ziet. Moet er nog zand zijn?