Maandelijks archief: februari 2018
Anti-EU stemming bij Visegradlanden
Op zoek naar een lucratieve stamboom
Voor vindingrijke Turken is de eventuele weigering van een Turks EU-lidmaatschap geen probleem.
De recent aangeboden mogelijkheid om je afkomst na te gaan deed bij oppassende Turken belletjes – of beter eurootjes – rinkelen. Ook zonder EU-lidmaatschap rekenen ze erop toch onze contreien te kunnen komen verrijken.
Ze willen gewoon een dubbele nationaliteit in Europese landen aanvragen. Indien er ergens een voorouder van de Balkan afkomstig is, dan opent dit – volgens hen – de gouden poort naar de EU-jackpot. In Turkije zouden nogal wat afstammelingen van voormalige bewoners uit Europese landen, die toen deel uitmaakten van het Ottomaanse Rijk, wonen.
De Turkse regering had recent een gratis computerprogramma gelanceerd die Turken toelaat hun stamboom tot in de 19de eeuw na te gaan. Namen, geboorteplaatsen, geboorte- en sterfdata van (over)grootouders. De webstek werd onmiddellijk zo intensief geraadpleegd dat hij het prompt begaf – inmiddels hersteld.
Reislustige Turken vernamen op die wijze dat hun voorouders uit Bulgarije, Bosnië, Griekenland of Roemenië afkomstig waren. En die wetenschap biedt perspectieven. Advocatenpraktijken doen gouden zaken; zij bieden in advertenties hun diensten aan bij de aanvraag voor een dubbele identiteit.
Griekenland is de uitzondering, want er wordt geen paspoort verleend aan nakomelingen van de bevolkingsruil in de twintiger jaren van de vorige eeuw. Maar een Turkse burger met een nog levende voorouder, die een Griekse nationaliteit heeft, kan een dubbele identiteit aanvragen.
En… eens een dubbele nationaliteit gaan alle grenzen open naar andere EU-lidstaten. Merkel mag zich in de handen wrijven. Ieder van de Ottomaanse Europeanen zal intussen wel al een familielid bij onze oosterburen hebben.
De kracht van de verandering
Weer een recuperatie van de tricolore gevoelens. Merknaam ‘Jupiler’ verdwijnt voor even: vanaf nu drinken we ‘Belgium’… we? Wij alleszins niet!
Waarom? Daarom!
Waarom moet Ghouta / Idlib door het Syrisch leger bevrijd worden?
Opdat de rakettenregen op de burgerbevolking van Damascus zou ophouden. Opdat de burgerbevolking van Ghouta / Idlib terug een normaal leven zou kunnen leiden. Omdat de terroristen een blijvende dreiging voor de samenleving vormen. Beelden die u nergens bij de poco media te zien krijgt, ons bezorgd via Kevork Amassian, een Armeense Syriër (zie onderaan). De vrolijke madammen van al Nusra en consoorten, genoeglijk “gematigde rebellen” genaamd, laten zich niet onbetuigd bij hun strijd vanuit Oost-Ghouta voor een zuiver islamitisch Syrië.
Brekend Nieuws: Stratego in Syrië (6)
1. Conflict Turkije – Koerden – Noord-Syrië
Het Syrisch leger zou volgens ons contact ter plaatse het noordelijk territorium zonder slag of stoot terug kunnen krijgen. Moeten het niet van de Koerden terug veroveren. Turkije heeft de voorzet gegeven, de Syrische regering kan de bal dan binnenkoppen.
Waarschijnlijk zo gepland door Syrië, Rusland en Turkije. Een diplomatiek meesterstuk. De enige verliezers zijn dan de Koerden. Ze hebben op het verkeerde paard gewed. Laat ons hopen dat met dit scenario veel bloedvergieten vermeden wordt.
We plaatsen de integrale boodschap van de Friedensbewegung op facebook. In telegramstijl vooraf een vertaling in het Nederlands:
Het Syrische leger heeft vijf voorwaarden voor de PKK/YPG en geeft 2 dagen bedenktijd!
De PKK/PYG zou de witte vlag gehesen hebben. Na het akkoord zou het Syrisch leger in Afrin binnen marcheren en de controle overnemen. De PKK/YPG zou (tot gisteren) 1641 slachtoffers geteld hebben, kon het Turkse leger niet tegenhouden en heeft bijgevolg het Syrische leger ter hulp geroepen. Naar verluidt zouden afgevaardigden van de YPG de avond van 17 / 18 februari met de Syrische regering over de voorwaarden van de overgave aan de Syrische strijdkrachten onderhandeld hebben in Lazkiye, op de Russische basis Hmeymim. Dit zijn de vijf voorwaarden:
– alle overheidsinstellingen worden aan de Syrisch overheid overgedragen.
– alle 52 strategische bezette gebieden worden aan het Syrische leger overgegeven.
– lichte en zware wapens worden aan het Syrische leger overhandigd.
– de wapens die aan de burgerbevolking uitgereikt worden moeten ook aan het Syrische leger overhandigd worden.
– iedere meerderjarige en ieder die het 18de jaar bereikt heeft, moet zich registreren in het Syrische leger.
– wie zich niet hieraan houdt, moet naar Menbic (Manbij) gaan.
Naar verluidt zou de YPG nog niet akkoord gaan met de voorwaarde dat alle aan burgers gegeven wapens aan het Syrische leger moeten bezorgd worden. Het Syrisch leger heeft hen tijd gegeven tot woensdag tijd om over het voorstel na te denken. Wie die voorwaarden niet wil onderschrijven, krijgt vrije aftocht naar Menbic (Manbij).
De reacties van de burgerbevolking zou de YPG tot opgave gedwongen hebben. Volgens plaatselijke informatie, zou de burgerbevolking in Afrin geen oorlog gewild hebben en dit ook duidelijk gemaakt hebben aan de YPG, die de bevolking tegen hun wil bewapend en in hun eenheden opgenomen had. Ook zou het hun dwars zitten dat ze belastingen aan de YPG moesten betalen.
“FriedensbewegungSyrische Armee stellt 5 Bedingungen der PKK/PYD und gibt 2 Tage Bedenkzeit!
19.02.2018 12:53
Die neuen Entwicklungen in Afrin: Die syrische Armee, die Afrin übernehmen soll, hat der PKK/YPG 5 Bedingungen vorgelegt und 2 Tage Bedenkzeit gegeben.
Nach der Operation der türkischen Armee Olivenzweig, die sich in Afrin operierende PKK/YPG in die Ecke gedrängt sieht, habe sie die weiße Fahne gehist. Nach den Vereinbarungen wird erwartet, dass die syrische Armee in Afrin einmarschiert und dort die Kontrolle übernimmt.
Das Treffen fand auf Hmeymim statt.
Die PKK/PYD Kräfte haben mit der Operation Olivenzweig der türkischen Streitkräfte bis heute 1641 Verluste erlitten. Die PKK/PYD konnte den Vormarsch der türkischen Streitkräfte nicht aufhalten und haben somit die syrische Armee gerufen, damit es die Kontrolle über Afrin übernimmt.
Nach den eingeholten Informationen vor Ort nach Aydinlik, sind Verantwortliche der PYD Streitkräfte den Abend vom 17 auf den 18 Februar mit der syrischen Regierung in Lazkiye, auf der russischen Basis Hmeymim verhandelt.
Bei diesen Treffen wurden die Bedingungen ausgehandelt, in derer die syrische Armee in Afrin einmarschiert und die Kontrolle übernimmt. Das im Norden Syriens der PKK/PYD als Berater tätig werdende Badran Jia Kurd heißende Verantwortlicher hat bei Reuters angeben, dass die PKK/PYD mit der Regierung in Damaskus übereingekommen sind, die syrische Armee die Kontrolle über Afrin übernimmt.
5 Bedingungen wurden vorgelegt.
In Erfahrung wurde gebracht, dass die syrische Regierung 5 Bedingungen gestellt hat, um in Afrin einzumarschieren.
-alle stattlichen Einrichtungen werden den syrischen Staat übergeben,
-Alle 52 strategisch besetzten Gebiete werden der syrischen Armee übergeben.
-Leichte und schwere Waffen werden alle der syrischen Armee übergeben.
-Die Waffen, die die YPG den Zivilisten verteilt hat, werden alle der syrischen Armee übergeben.
-Jeder der volljährig und das 18 Lebensjahr erreicht hat, wird sich der syrischen Armee einschreiben.
Wer diese Bedingungen nicht einhält, wird nach Menbic gehen.
Nach eingeholten Informationen, hat die YPG den Zivilisten übergebenen Waffen auszuhändigen und zu syrischen Armee einzuschreiben, noch nicht ganz den Verhandlungen zugestimmt. Die syrische Regierung hat der PYD/YPG zum überlegen bis Mittwoch Zeit gegeben. Wer die Bedingungen nicht einhalten möchte, wird für einen Abzug nach Menbic freies Geleit gewährleistet.
Die Reaktion der Zivilisten hat die YPG zu Aufgabe gezwungen.
Nach örtlichen Informationen zu folge, haben die Zivilisten in Afrin, die keinen Krieg möchten, große Reaktionen gegenüber der YPG gezeigt, die die Zivilisten gegen ihren Willen bewaffnet und, zu deren Einheiten eingesogen hatte. Auch würden sie es nicht mehr billigen, dass die PKK/YPG von den Zivilisten stets Steuern eintreiben würde. Das soll einer der Hauptgründe gewesen sein, dass die PKK/YPG zum Aufgeben bewegte.
Übersetzung
Hüseyin Canara
https://www.aydinlik.com.tr/…/pyd-ye-5-sart-2-gun-sure-turk…”
2. Offensief Idlib / Ghouta: De media haastten zich om de wreedheden van het offensief van het Syrische leger in Idlib/Ghouta dik in de verf te zetten. Als je hen mag geloven, kiest Assad doelbewust burgerdoelwitten om zijn bloeddorstigheid te lessen. Weet dan wel dat de beelden verstrekt worden door het éénmansobservatorium in Londen dat de voor- en achterhoede is van alle mediabeïnvloeding ten gunste van de zgn. “gematigde rebellen” en de filmploeg van de witte helmen. Wat niet wegneemt dat er slachtoffers vallen. En dat is heel erg. Elk slachtoffer is er één te veel. Indien de “gematigde rebellen” de burgerbevolking hadden laten vertrekken in plaats van hen als menselijk schild in te zetten…
Bende komedianten!
Stratego in Syrië (5)
Syrië is een schouwtoneel. Elk krijgt zijn rol en speelt zijn deel. Van dag tot dag, of beter, van uur tot uur, worden pionnen verschoven op het multi-dimensioneel schaakbord dat Syrië heet.
Enerzijds het offensief van het Syrische leger in de Idlib / Ghouta regio – een zet die moét geplaatst worden wil het land tot rust komen, er niet nog meer burgerslachtoffers vallen in de Damascus regio én om de één der resterende soennitische verzetshaarden, alias ‘gematigde rebellen’ à la façon de al-Nusra, uit te roeien. De Syrische regering kàn het zich gewoon niet permitteren een radicaal-islamitische enclave binnenin het land, op raketafstand van de hoofdstad, te laten voortbestaan en de bevolking te bedreigen.
Anderzijds de situatie in het noorden, aan de Turkse grens. Met vijf verschillende spelers op hetzelfde schaakbord. Turkije – VSA: Erdogan belooft Tillerson de Amerikaanse ‘raadgevers’ in Manjij geen haar te krenken. Turkije stelt dat er zo goed als geen Koerden wonen en dat de YPG daar niets te (meer) zoeken heeft. Ter herinnering: de YPG hebben Manjij regio bevrijd van ISIS in 2016. Een gezamenlijke operatie VSA – Turkije zou idealiter de beste oplossing zijn, wordt geopperd. Onder het mom van “wij verzekeren de vrede” zouden de VSA daar permanent de grensstrook kunnen bezetten. Eén probleem: Rusland dat hiermee niet akkoord kan gaan. De Koerden zouden volgende verschillende bronnen – zowel Russische, Turkse als Arabische, Assad gevraagd hebben, resp. een akkoord met de Syrische regering gemaakt hebben, hen een handje te komen helpen tégen de Ottomanen. YPG ontkent het akkoord, maar bevestigt wel de uitnodiging. Turkije bevestigt opnieuw dat ze mogen komen op voorwaarde dat ze hun manschappen gerust laten. M.a.w. een kamp van de jeugdbeweging met ‘doen alsof’ oefeningen. Assad wordt weer de zwarte piet doorgeschoven: hij zit op zijn troon en profiteert naar verluidt van de penibele situatie der arme Koerden die door hun Amerikaanse vrienden in de steek gelaten worden en nu ten prooi vallen aan de Ottomaanse haat.
Toen wij daar weken geleden over rapporteerden, zag de situatie voor de YPG er nog enigszins hoopvoller uit. Toen werd een ruilactie voorgesteld: zich terugtrekken uit de Deir Ezzor regio – met de olievelden – in ruil voor een Heim ins Reich-welkom door de Syrische regering. Werd afgewezen. Mocht niet van de VSA. De olievelden en de Eufraatdam zijn een té belangrijk chantagemiddel.
Dat de YPG-strijders ten allen prijze proberen te overleven weet de Syrische regering, weten de Turken, weten de Russen, weten de VSA. Assad zou wel goed gek zijn als hij zijn manschappen in het schietveld van Erdogan brengt – tenzij met een minimale symbolische actie? – om de Koerden te redden. Dezelfde Koerden die het land willen opsplitsen. Dezelfde Koerden die hun heil bij de VSA, die Syrische troepen laat bombarderen, zochten en zich nu ontgoocheld tot Assad wenden. Dezelfde Koerden die Syrische olievelden rond Deir Ezzor en de Eufraatdam bezetten om zo de energie-bevoorrading van Syrië te ontwrichten.
Volgens de Turkse vice-premier Bekir Bozdağ zal het allemaal niet zo’n vaart lopen. Hij verklaarde dat er geen officiële bevestiging is dat de Syrische regering troepen zou verplaatsen naar de Afrin regio. “Het is niet waar.”… en… “Het zou tot een catastrofe leiden.”
En om er nog een schepje bovenop te doen: de Golan Hoogte, de grens met Israël. We kunnen zeggen dat Israël – terecht of onterecht – lijdt aan een Iranfobie. Volgens een de-escalatie akkoord voor Zuid-Syrië, getekend door de VSA, Rusland en Jordanië, werd er beloofd dat Iran – en de sjiïetische strijdkrachten – 5 km van de frontlijn Syrische leger – “gematigde rebellen” verwijderd te houden. In de praktijk 20 km van de Israëlische grens in midden van de Syrische Golan en 5 km in de noordelijke Syrische Golan, onder controle van het Syrische leger. Israël vreest dat Hezbollah en/of leden van de Iraanse Revolutionaire Garde wel eens tot aan de grens zouden durven opduiken. Bovendien werd ca. een maand geleden de enclave van Beit Jin, minder dan 15 km van de Israëlische grens, in de noordelijke Golan heroverd op de “gematigde rebellen”. Gevreesd wordt dat er wel eens een poging zou kunnen gedaan worden om de ultieme droom van de Syrische regering – de totale herovering van de Golan Hoogte – te verwezenlijken. Dit gaat niet slechts om grondgebied, om olie, om gas, maar ook om Arabisch gezichtsverlies. Minstens zeven soennietische rebellenbendes in de Syrische Golan zouden door Israël van wapens, munitie, geld, … voorzien zijn. Dorpen bezet door de “gematigde rebellen” kregen medicijnen, voedsel en kleding. Israël gaf in de zomer voor het eerst toe dat het humanitaire hulp verstrekte in de Syrische Golan maar wou toen niet bevestigen dat het ook militaire hulp gaf. (Haaretz)
Gedachten in gedichten
Maurice Gilliams (1900-1982) schreef dit wintergedicht bij uitstek. Maar het schetst ook perfect de ‘stilte voor de storm’ in een uithoek in woelige tijden. het twintigste-eeuwse Schilde in de winter = het eenentwintigste-eeuwse Vlaanderen in het oog van de Europese storm.
Winter te Schilde
Het is een vlakte waar geen moeders wonen;
Het sneeuwt en blinder zwellen de moerassen.
De stilte vriest aan ’t warhout der gewassen,
Langs donkre paden naar helle kerkhoven.
Maar wiegeliedren hoort men nergens ruisen,
Geen winteravondzangen brengen vrede.
De natte honden bassen aan hun keten;
De bruine ratten dringen in de huizen.
Daar rusten, donker-weg, de ronde broden,
Het karig voedsel voor de bittre dagen.
En alles wat een mensenziel kan klagen
Verkropt zij in der doden zoete namen.
Het dorp der onverdiende nederlagen
verkleumt en kraakt met hutten zonder kindren.
– “In ’t zand der graven sluimren goede vrienden.
Ginds lag hun woon, waar schuwe vogels slapen.”
Het waanbeeld van de wieren schuilt bevroren
in ’t avondrode ijs der heidebeken.
– “De weemoed zucht in bedden en gebeden.
Gedroomd geweervuur knalt in kalve hoven.”
De stervenspijn van jaarlijks zoveel kruiden
weegt heilig op de rust der zure weiden.
– “Straks barst de kerkhofmuur. Het kruis van ijzer
roest op de torenspits der eenzaamheid.”
Het peinzend verdriet kweekt zijn eigen rozen (met foto’s), Het leven van Maurice Gilliams (1900-1981)
Eerst nonkeltje, en dan pas nonkeltje’s kinderen
Maakt Duitsland zich los van de Amerikaanse leiband?
– Merkel vindt dat de Nord Stream 2 gaspijpleiding geen risico vormt voor de diversiteit der gasleveringen. Tijdens haar ontmoeting met de Poolse premier Mateusz Morawiecki herhaalde ze dat het slechts om een ‘economisch project’ gaat. Polen is zoals bekend een tegenstander omdat “niemand een prijsmonopolie” op de EUropese gasmarkt mag hebben. Polen betaalt blijkbaar liever meer voor het frackinggas uit de VSA. Sterker nog: Polen eist dat de VSA sancties oplegt op het Nord Stream 2 project. (EUobserver)
Echter, de eerste bouwtoelating voor Nord Stream 2 werd verleden maand verleend door het energieministerie van Mecklenburg-Vorpommern. In de wateren voor Stralsund moet een stuk pijpleiding van 55 km lengte gebouwd worden.
– Buitenminister Sigmar Gabriel en de Duitse economie willen een geleidelijke afbouw van de Russische sancties.
– De handel tussen Duitsland en Rusland steeg sterk verleden jaar. De Duits-Russische Buitenlandse Handelskamer (AHK) noemt een stijging van 22.8% goed voor ca. 41 miljard euro en hoopt dat de positieve trend zich in 2018 voortzet. Bovendien komt het wereldkampioenschap voetbal eraan, dat sowieso voor een nieuwe dynamiek zal zorgen. Bijzonder hoopgevend is de stijgende vraag naar machines, voertuigen en chemische producten uit Duitsland. De Duitse leveringen stegen met 24.5% tot 19.7 miljard euro; de import uit Rusland met 21.1%. De belangrijkste handelspartner van Rusland blijft China, Duitsland staat op de tweede plaats.(Reuters)
– Het is afwachten hoe Duitsland gaat reageren op de dringende vraag van de VSA minder handel te drijven met Iran. Het is sowieso niet gemakkelijk. Banken zijn uiterst terughoudend met de financiering van projecten. Ze vrezen Amerikaanse sancties. De Commerzbank mocht in 2015 voor handel met Iran wegens inbreuken tegen de Amerikaanse sancties 1.45 miljard dollar aan de Amerikaanse overheid ophoesten. (FAZ)
Ondanks de moeilijkheden stijgt de handel tussen beide landen. In de eerste 10 maanden van 2017 een stijging van 20%. Maar men had op meer gehoopt. Ca. 1/3 van de Duitse export naar Iran bestaat uit machines. Een exportcijfer van 1.5 tot 2 miljard voor machines en aanverwanten zou binnen de mogelijkheden liggen. Talrijke firma’s, vooral KMO’s, zouden traditioneel goede contacten hebben met Teheran, doch nu blijft alles nog onder de mogelijkheden. De onzekerheid – vooral de koers van de Amerikaanse president Trump – speelt de zakenwereld parten. Duitse firma’s willen liever niet in het schietveld van sancties terecht komen. (Tagesspiegel: Deutsch-Iranischer, Handel Es ist mehr möglich)