Bernsteins Serenade

Hoewel de Serenade van Bernstein al in 1954 werd geschreven, is het werk – getuige de vele opnamen – pas in de laatste decennia populair geworden. Het werk ontstond in opdracht van de Koussevitzky Foundation en werd opgedragen ‘aan de dierbare herinnering van Serge en Natalie Koussevitzky’. Serge Koussevitzky was in 1951 een belangrijke mentor van Bernstein.

Afbeeldingsresultaat voor leonard bernsteinDe volledige titel van het werk luidt: Serenade after Plato’s Symposium for solo violin, string orchestra, harp and percussion en bestaat uit overdenkingen in dialoogvorm over de verschillende aspecten van de liefde in dialoogvorm. (…)

Leonard Bernstein.com

We passen ons aan

Afbeeldingsresultaat voor muslim polygamy cartoonSyrische ‘vluchteling’ mocht reeds in 2015 zijn grote liefde en vier kindjes naar Merkelland laten overkomen.  Tot bleek dat de dd. mama niet de biologische verwekster was.  De tweede even grote liefde bleef hunkerend achter.  Tot de Gutmenschenindustrie tot inkeer kwam, want de herenigde kindjes werden naar verluidt door echtgenote 2 op de wereld gezet en de kindjes hebben hun mama nodig.

We durven er onze spaarboek op verwedden dat er geen DNA-bewijs zal geëist worden, tenslotte zou dat ingrijpen in hun menselijke waardigheid en behoren zulke spits-vondigheden sowieso tot de privé sfeer.

 

Laten we het nog eens over ‘vrede’ hebben…

https://en.wikipedia.org/wiki/Ebla_tablets

Dr. Bashar Jaafari, permanente vertegenwoordiger voor Syrië bij de VN , overhandigt een replica van het oudste gekende vredesverdrag aan de speciale gezant voor Syrië, Staffan de Mistura.

Volgens historici zou het oudste vredesverdrag dateren van 1250 voor Christus, een verdrag tussen de Hittieten en de farao’s.  In Tal Mardikh, Idlib, Syrië, werd echter een vredesverdrag gevonden dat 1200 jaar ouder is, tussen het koninkrijk van Ebal en dat van Prasal.

Amb. Jaafari Gives de Mistura a Syrian History Lesson of Peace

 

 

 

Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede Vrienden,

In 1957 wilden de VS samen met Turkije en Irak al een militaire invasie in Syrië, zoals Dwight David Eisenhower (+ 1969) in zijn memoires heeft toegegeven. Sindsdien blijven de VS Syrië ontwrichten.

In 2012 hadden ze hiervoor een monstercoalitie opgericht met 114 landen. Deze “internationale coalitie” is nu tot nauwelijks 1/4e geslonken. De VS beweren het terrorisme te bestrijden maar het tegendeel is waar. Ze gebruiken terroristen om Syrië te destabiliseren. Zij trachten in Syrië de grote wereldmachten (die zij als concurrenten beschouwen) op economisch, politiek en militair gebied aan hen onderworpen te houden. Het verbond van Syrië met Rusland, Iran, Hezbollah en China is hiervoor gelukkig al te sterk.

Zowel Rusland als Iran begrijpen zeer goed dat de strijd tegen het terrorisme in Syrië nodig is om eigen land te verdedigen tegen een niets ontziende, bloedige westerse wereld-overheersing. Inmiddels verwijderen steeds meer landen zich van het Amerikaans imperialisme.

Ook de vastberaden wil van het Syrische volk om zijn soevereiniteit te bewaren is sterk, terwijl de Amerikaanse machtsontplooiing in Syrië geen enkele wettelijke basis heeft. De plannen om Syrië te breken zullen mislukken, hoeveel offers het Syrische volk daarvoor ook nog moet brengen. Het Syrische land en volk besturen, komt alleen toe aan het Syrische volk zelf en over de Syrische territoriale integriteit valt niet te onderhandelen. Syriërs zijn een fier volk met een roemrijk verleden en zijn in staat om zelf hun harmonieuze samenleving te regelen, zoals ze al eeuwen bewezen hebben. Massale mediamanipulatie kan eventueel wel de openbare opinie, maar niet het Syrische volk zelf van het tegendeel overtuigen. Over de inval in Irak zei generaal Wesley Clark destijds dat hij niet wist waarom Amerika Irak moest binnenvallen. Hij voegde er aan toe: Ik veronderstel dat ze niets anders te doen hebben (zie bijgevoegde video achteraan). Wij zouden dringend willen vragen: Als je niets te doen hebt, doe het dan a.u.b. niet hier!

P. Daniel

Vrijdag 26 januari 2018

Flitsen uit het leven van Mar Yakub

Vrienden uit Zwitserland ijveren al jaren voor hulp aan het Syrische volk. Twee van hen kwamen ons nogmaals bezoeken en ze hadden een journalist bij die een reportage wil maken over verzoening en heropbouw in Syrië. Een boeiend thema na de oorlogs-journalistiek. Ze wilden voor twee dagen naar Aleppo gaan en wij zouden hen vergezellen. Helaas werd (was) de journalist te ziek en moesten ze de derde dag al terugkeren naar Damascus. Ze hadden hier wel enkele nuttige foto’s kunnen maken. Vanuit Zwitserland werd medisch materiaal gegeven, dat met een container door de Scouts de Cluses zou verstuurd worden. Nu bleek dat materiaal hier inderdaad toegekomen te zijn. Nadat ze het materiaal gefotografeerd hadden zeiden onze Zwitsers dat ze niet wisten wie nu het meest blij zouden zijn, degenen die het materiaal krijgen of degenen die het hebben gegeven. En ja, deze zondag moest er weer extra gewerkt worden: twee vrachtwagens moesten geladen worden. De grote hoeveelheid babyvoeding, melk en confituur zijn hiermee al bezorgd aan hen die het nodig hebben.

De dag dat de Zwitsers vertrokken, kwamen vier vrijwilligers van S.O.S. Chrétiens de l’Orient (drie jongens en één meisje) om drie dagen mee te helpen. En er is werk genoeg zowel buiten op het land als binnen.

Lees verder

Stratego in Syrië (3)

foto van FÜR EIN MODERNES SYRIEN UNTER BASHAR AL-ASSAD.Vertaling:De officiële Koerdische overheid in het Syrische Afrin verzoekt de Syrische regering de hele provincie Afrin en de Syrisch-Turkse grens te beschermen door het Syrische leger.” (n-tv)

Wat door niet-westerse media stillekes vermoed werd: Operation Olivenzweig: Schritt zum Frieden für Syrien und Türkei – Moskau koordiniert

File:Operation Olive Branch (2018).png

Het is niet uit te sluiten dat het Syrische leger ongehinderd Afrin zal kunnen binnentrekken en het doel van de “Turkse invasie” gelukt is.  Het Turkse leger kan zich dan terugtrekken en naar Manbij marcheren waar ‘gematigde rebellen’ met de VSA geallieerd zijn.

De Turkse buitenminister Cavusoglu maakte bekend:

“Wij zijn niet van plan het Syrische leger aan te vallen.  Wij respecteren de Syrische eenheid en soevereiniteit en zullen dan ook niets in die zin op stapel zetten.  Damascus (de Syrische regering) weet dat de YPG-milities Syrië willen opdelen.  Damascus en Turkije en de Syrische oppositie zijn het over een ding eens: nl. de territoriale integriteit van Syrië binnen de grenzen.  De Syrische regering – zo menen wij – zal niet met terroristen samenwerken.  Wij hopen slechts dat Syrië zijn territoriale integriteit behoudt…”

De poco media zitten met hun handen in het haar.  Niemand had dit zien aankomen.  Niemand? (zie Stratego in Syrië-2) De Amerikaanse en EUropese troetelkinderen – de Syrische Koerden – die nu voor Assad kiezen en de westerse plannen aan hun laars lappen…

Anderzijds blijft de Grote Leider, Erdogan, benadrukken dat de strijd in de regio Afrin voortduurt tot er een oplossing is.

Kan Assad de bal binnenkoppen?  De Turkse tactiek werd zeker niet door liefde voor Syrië geïnspireerd.  Het is afwachten.  Assad heeft bij herhaling benadrukt dat de Ottomanen niet te vertrouwen zijn.  Als het Turkse leger zich niet terugtrekt uit Afrin, dan komt de rol van de VSA als ‘vredesduif’ weer aan bod.  In eender welk scenario verliezen de Koerden.

Merkelland is diep geschokt: de tanks die ze aan Erdogan verkocht hebben, werden zowaar ingezet in Afrin.  Dachten onze oosterburen soms dat ze slechts bij een jaarlijkse parade zouden gebruikt worden?

Bende komedianten!

Stratego in Syrië (2)