MM heeft een roeping

Michelle Martin heeft een roeping, een late weliswaar, maar zoals bekend is Onze Lieve Heer meer verheugd over één zondaar, die tot inzicht komt, dan over een kudde brave volgelingen. 

Michelle Martin wil nl.  hulpverlener worden.  Ze heeft intussen haar EHBO-diploma op zak en ze wil hiermee aan de slag in de zorgsector; ze zou zelfs overwegen haar eigen bedrijfje te starten.

 

Het Rode Kruis reageert:  “We mogen iemand als Martin, die is vrijgelaten door Justitie en doet wat ze wil, niet weigeren. Wil ze een universitaire opleiding volgen, dan kan ze dat ook. Hetzelfde geldt voor de opleidingen die het Rode Kruis organiseert.”
Ze wil dus een opleiding volgen tot hulpverlener.  Een beetje laat voor de kinderen, die zij,  willens en wetens, heeft laten verhongeren in de kelder van haar (nu ex-) echtgenoot Marc Dutroux. Van hulpverlening geen sprake.
Als we dachten alles gezien en gehoord te hebben, dan brengt zo een bericht ons toch even tot vertwijfeling.

Wat is het volgende: Dutroux als begeleider op de speelpleinwerking?

Florent Van Ertborn

Bron: http://www.sudinfo.be/755253/article/actualite/belgique/2013-06-26/michelle-martin-en-formation-a-la-croix-rouge-pour-apprendre-a-sauver-des-vies

In Antwerpen…

Liesbeth Homans: ‘Ik ben op vreselijke zaken gestoten’ ©Knack

“Onlangs kreeg ik een aanvraag van een man voor een sociaal appartement. Maar die man woont al met zijn partner in een sociaal appartement. In zijn motivatie voor een twééde appartement schreef hij, zwart op wit: ‘Omdat ik dan een hogere werkloosheidsuitkering krijg.’ Ik vind het niet normaal dat ik daarop moet ingaan en heb die aanvraag dus afgewezen. Maar ik ben teruggefloten.”

Door wie?
Homans: “Door de Inspectie Wonen Vlaanderen. De man voldoet namelijk aan alle toekenningsvoorwaarden: niet meer verdienen dan bedrag x enzovoort. (cynisch) In de officiële voorwaarden staat natuurlijk niet dat je geen sociale fraude mag plegen. Dus wil de inspectie niet dat ik er rekening mee houd. Terwijl het natuurlijk wél sociale fraude is. Ik weet dat meneer ten onrechte naar een hogere uitkering vist, ik weet ook dat hij bij mevrouw blijft wonen en dat hij zijn tweede appartement in het zwart zal onderverhuren. En dat moet ik dus tolereren, met een wachtlijst van 14.000 mensen. Dat maakt het sociale systeem kapot.”

http://www.knack.be/nieuws/belgie/liesbeth-homans-ik-ben-op-vreselijke-zaken-gestoten/article-4000336882985.htm?nb-handled=true&utm_medium=Email&utm_source=Newsletter-26/06/2013&utm_campaign=Newsletter-RNBDAGKN

Ibn Ghaldoun wordt stilaan een soap

Ibn Ghaldoun wordt stilaan een soap

Ze hebben zin voor humor, daar bij Ibn Ghaldoun.
We hebben gisteren nog een artikel over de zichzelf-verrijkende structuren van deze islamitische school in Rotterdam geschreven.  Vandaag konden we in de Telegraaf vernemen welke ambitieuze plannen men daar nog koestert.

 Lees even mee:
Ibn Ghaldoun wil imamopleiding
ROTTERDAM – De enige islamitische school van Nederland, het Ibn Ghaldoun in Rotterdam, heeft plannen voor een nieuwe imamopleiding. Dat terwijl de school balanceert op het randje van een faillissement.
Maximaal vijftig leerlingen moeten de imamopleiding kunnen volgen aan het Ibn Ghaldoun. De lessen zijn aanvankelijk in het Turks. De Nederlandse tak van het Turkse overheidsorgaan van godsdienstzaken (stichting Diyanet) zou dat in april zijn overeengekomen met de omstreden school, blijkt uit vragen van Leefbaar Rotterdam.
Negatief eigen vermogen: Door de recente examendiefstal op de school, ligt het Ibn Ghaldoun onder vuur. Dat bemoeilijkt de komst van de imamopleiding. De kwaliteit van het onderwijs is ondermaats en de school kampt met een negatief eigen vermogen van 3,9 miljoen euro. Ook moet de schoolleiding subsidies terugbetalen aan het ministerie van Onderwijs en de gemeente Rotterdam….”
http://www.telegraaf.nl/binnenland/21681323/__Ibn_Ghaldoun_wil_imamopleiding__.html

Veel gekker kan het niet worden. Zelfs Pascal Smet zou dit niet kunnen verzinnen.

Floriaan Terbeke

Criminele asielbedrieger wordt op bevel van het Geweten beloond

Zwitserland moet criminele asielbedrieger belonen

Wij hebben in het verleden al meermaals geschreven over de krankzinnige vonnissen die het Geweten (EHRM) velt.

Dit gerechtshof werd in het jaar 1953 opgericht als waakhond voor de toepassing van de Europese mensenrechtenkonventie.  Toen was er nog geen sprake van asielbedrog en crimineel toerisme.  Net dit gerechtshof, dat “recht” moet spreken, beschermt criminele vreemdelingen met de vriendelijke ondersteuning van “begripsvolle” rechters en laat hen toe in het land te blijven.  Sterker nog: kent hen bovendien nog een schadevergoeding toe.

Het bescheiden stulpje van het Geweten

Een concreet geval:  In 2002 komt een Nigeriaan met een valse identiteit Zwitserland binnen en vraagt asiel aan.  Als hij negatief beoordeeld wordt, verlaat hij het land om het daarop volgend jaar, 2003, terug te keren.  Nu bekijkt hij het wat gerafineerder: hij trouwt met een Zwitserse en wordt de vader van een tweeling.  Een echtscheiding volgt, wat hem niet belet bij een andere vrouw ook een kind te verwekken.

Professioneel houdt hij zich in Oostenrijk en Duitsland met drugshandel bezig.  Hij wordt ook voor deze overtreding van de wet in Oostenrijk en Duitsland door de rechtbank veroordeeld: in Duitsland moet hij nog 42 maanden gevangenis uitzitten.
In 2007 besluit het kanton Basel-Landschaft opnieuw dat hij Zwitserland moet verlaten. Op die datum heeft hij intussen met zijn “gezin” al 165.000 Zw. Franken aan sociale hulp geïncasseerd.

Zijn beroep bij een Zwitserse federale rechtbank loopt ook op een sisser af en in 2009 krijgt hij – opnieuw – het bevel het grondgebied te verlaten.
En dan trekt hij naar het Geweten in Straatsburg en hij krijgt van deze instantie gelijk.  Het Europees Hof voo de Rechten van de Mens beslist in zijn oneindige idiotie dat volgens artikel 8 van de Conventie de mensenrechten van genoemde crimineel gekwetst werden; concreet zijn recht op een privé- en gezinsleven.  En hij kreeg prompt een schadevergoeding van 9.000 euro toegewezen.

Ter herinnering: deze lieverdjes werden ook door het Geweten ondersteund om in Groot-Brittanië te kunnen blijven.

Floriaan Terbeke

Still here ... foreign criminals

EU beloont Turkije voor repressie

Bij razzia’s in de Turkse hoofdstad Ankara heeft de politie minstens 20 mensen met vermoedelijke verbindingen bij de regeringskritische protesten van de laatste drie weken gearresteerd.  Volgens het persbureau Anadolu werden gisteren 30 woningen doorzocht.  En toch beslisten de EU-buitenlandministers in het najaar de toetredingsonderhandelingen met Turkije te herbeginnen.
Volgens de politie zouden de arrestanten verbindingen hebben met terroristische groeperingen en de politie aangevallen hebben.  Verdere details werden niet medegedeeld.
Zoals bekend begonnen de protesten op 31 mei in Istanboel n.a.v. het gewelddadige optreden van de politie bij een vreedzame betoging tegen de geplande bouw van een commercieel centrum met moskee op de gronden van het Gezi park.
Het harde optreden van de veiligheidstroepen escaleerde in demonstraties in heel het land.  Het ging niet langer over de kap van de bomen in een park.  Het ging tegen de autoritaire regeringsstijl van Erdogan, die men ervan verdenkt Turkije in een islamitisch land te willen omvormen.   De regeringsbeslissingen over gewone zaken, die de individuele vrijheden van de bewoners aan banden leggen, zitten de Turken hoog.


Erdogan ging gisteren weer tekeer tegen niet nader genoemde “buitenlandse krachten”, banken en media, die – zo luiden zijn beschuldigingen – op de achtergrond de touwtjes van de protesten in handen houden met het doel de democratie, de Turkse economie en het toerisme te beschadigen.  Volgens hem zijn de protesten van tienduizenden Braziliaanse betogers op dezelfde wijze georkestreerd als in Turkije.

Duitsland blaast koud en warm tegelijk.  Angela Merkel wil de toetredingsonderhandelingen heropstarten; haar partij, de CDU, wil Turkije niet in de EU als volwaardig lid opnemen, maar ziet meer heil in een gepriviligeerde partnerschap.
Duitsland en Oostenrijk dreigden met een veto, maar gingen uiteindelijk over stag.  De Duitse buitenminister Guido Westerwelle gaf zelfs de voorzet om de onderhandelingsgesprekken te herbeginnen.  Turkije had verwacht dat dit met onmiddellijke ingang zou gebeuren, maar men heeft binnen de EU-schoot beslist te wachten tot de herfst, oktober waarschijnlijk, als er weer een rapport over de vooruitgang (sic) van een geopend hoofdstuk op tafel ligt.

Tot zover in telegramstijl een overzicht van het gebeuren.  Dat wij absoluut tégen de toetreding van Turkije zijn, met of zonder Erdogan, met of zonder een sluipende islamisering, mag duidelijk zijn.  Turkije is geen Europees land.  Gisteren niet, vandaag niet, morgen niet.  Punt.

EUSSRDe EU is een moloch, waardoor Europa snel evolueert naar het niveau van ontwikkelingslanden.

Wij sluiten ons volledig aan bij het persbericht dat Philip Claeys, Europees parlementslid voor het Vlaams Belang, verspreidde.

Florent Van Ertborn, hoofdredacteur Golfbrekers

“[PERSBERICHT – 25 juni 2013]

EU beloont Turkije voor schending mensenrechten

Onderhandelingen over EU-toetreding Turkije moeten definitief stopgezet worden

De Europese Raad besliste vandaag de onderhandelingen over de toetreding van Turkije opnieuw op te starten. Dat is een opsteker voor de islamistische AKP-regering, en voor de autocratische premier Erdogan in het bijzonder.
Door het grootschalige, blinde politiegeweld van de voorbije weken in Turkije, dat onder meer vier doden en ettelijke zwaargewonden opleverde, was het logisch geweest dat de toetredingsonderhandelingen formeel zouden stilgelegd worden. Voor de start van deze onderhandelingen werd immers bepaald dat het proces op elk moment zou stilgelegd kunnen worden, indien zou blijken dat Turkije op flagrante wijze de regels overtreedt. Deze regels houden onder meer respect voor democratie en mensenrechten in.

Nu gebeurt exact het tegenovergestelde: er komen niet alleen geen sancties tegen Turkije, het Erdogan-regime wordt actief beloond door het openen van een nieuw hoofdstuk in het onderhandelingsproces.

Turkije is de grootste gevangenis voor journalisten ter wereld. Ook hoogleraars en schrijvers zitten in de gevangenis omwille van hun mening. Kritisch geachte boeken worden gecensureerd, en websites geblokkeerd. Turkije komt ook andere verplichtingen op een brutale manier niet na, zoals de weigering om de Republiek Cyprus te erkennen en Cypriotische vliegtuigen en schepen toe te laten in Turkse lucht- en zeehavens.
Het feit dat de intergouvernementele conferentie met Turkije pas in oktober zal plaatsvinden in plaats van deze maand, is een cynisch en doorzichtig manoeuvre om de zaak over de Duitse parlementsverkiezingen te tillen.

Het heropenen van de onderhandelingen met Turkije is het bewijs dat, voor het EU-establishment, Turkije tot elke prijs moet toetreden – tegen de wil van de bevolking in. De Europese Raad en de Europese Commissie hebben de burgers in Europa belogen toen ze verklaarden dat Turkije zich aan de voorwaarden zou moeten houden om te kunnen blijven onderhandelen. Door deze minachting van de kiezers heeft de EU geen enkele geloofwaardigheid meer.
Philip Claeys
Europees parlementslid

Op de korrel genomen: onderwijsrevolutie (2)

wijze-uilOnderwijsrevolutie (2)

2.   De matrix

De matrixoefening die een verplichting is voor alle scholen zou moeten dienen om de bestaande veelheid aan studierichtingen tegen het licht te houden. Bedoeling is het aantal richtingen terug te schroeven. Dat is op zich geen slechte zaak, maar men vergeet er bij te zeggen dat die veelheid aan richtingen een rechtstreeks gevolg is van het eenheidstype. Door in de eerste graad zowel in het basispakket als optioneel een waaier aan vakken aan te bieden, en daar met onderlinge combinaties in de volgende graden op voor te borduren, heeft men het woud aan richtingen gecreëerd.

De matrixoefening dient echter ook een ander doel: de studierichtingen herindelen op twee assen. De as beroepsgericht-doorstromingsgericht en de as met 5 belangstellingsdomeinen. Op die manier wordt het onderwijslandschap volledig herijkt en verlaat men de klassieke indeling algemeen vormend versus specifiek, die zijn uitdrukking vindt in de onderwijsvormen ASO/TSO/BSO/KSO.

Dat zou nodig zijn om de onderwaardering van TSO en BSO te doorbreken. Wij zijn ervan overtuigd dat zoiets op die manier nooit zal lukken. De onderwaardering van technisch en beroepsonderwijs wordt in de eerste plaats in de hand gewerkt door het overwaarderen van het ‘verder studeren’ aan universiteiten en hogescholen. Verder studeren is in de ogen van een grote meerderheid van de bevolking het summum van de onderwijscarrière. Het wordt ook door de overheid gestimuleerd, niet het minst door het hanteren van arbitraire streefcijfers. Uiteraard gaat iedereen er (terecht of ten onrechte) vanuit dat ASO meer kansen op slagen biedt in het hoger onderwijs en zullen veel ouders hun kinderen daar bij voorkeur willen laten starten, zelfs tegen alle adviezen in. Het hoeft weinig betoog dat ‘doorstroomrichtingen’ en ‘doorstroomscholen’ binnen de kortste keren die rol in de perceptie zullen overnemen.

Het is overigens de overheid zelf die de hardnekkige negatieve perceptie van TSO en BSO blijft voeden, door steeds maar weer te spreken over het ‘waterval-effect’, waaruit automatisch voortvloeit dat die onderwijsvormen lager gekwalificeerd dienen te worden. Zelfs in de tekst van het masterplan vindt men daarvan voorbeelden. De hele uitkomst van het plan zou dus paradoxaal wel eens kunnen zijn dat TSO en BSO nóg meer leerlingen verliezen.

Ook voor het ASO betekent de indeling de definitieve doodsteek: ASO-richtingen zijn in principe breed-belangstellings- en breedperspectief-richtingen en daardoor eenvoudigweg niet compatibel met het nieuwe systeem.

De nieuwe indeling die het masterplan nastreeft is wel degelijk revolutionair: nergens ter wereld vindt men dergelijke indeling terug.

In 2016 zou men de matrix-oefening willen afronden en een kwaliteitsmeting doen. Als die meting negatief is, zou alles bij het oude blijven, als we sommigen mogen geloven. Los van het feit dat de oefening een tijd- en geldverspillende bezigheid dreigt te worden, vragen wij ons af hoe men op puur theoretische basis zo’n kwaliteitsmeting gaat doen. Of heeft men al ‘experimenten’ in een aantal scholen in gedachte?

Wordt vervolgd.

In de brievenbus

MM900285281[1]Reactie op “Steek wat ham in MoHAMmed”

De uitgebreide uitleg over het gebruik van “dierlijk-bewerkte” munitie, die Victor ons als reactie op b.g. artikel stuurde, verdient een zichtbare plaats op onze blog.  Wij zijn nooit bij de troep geweest en onze schietervaring beperkt zich tot het loodjesgeweer op de kermis.  Maar wij vinden deze informatie hoogst interessant – jullie misschien ook?

“Het is niet “voor niks” dat onze Golfbrekersvriend Temmerman als reageerdernaam uitkomt… hij slaat de nagel op de kop met zijn bewering dat de Engelsen een “soort afschrikmiddel” gebruikten in ex-Brits Indië.
Inderdaad, hun kogels hadden géén metalen huls voor het kruit… het waren kardoezen uit (primitief) karton (in de aard van wat de jagers eertijds gebruikten)—> en misschien wel nog steeds, doch met eerder placticgedeelte.
Om het kruit droog te houden, was iedere kardoes afzonderlijk nog in papier gewikkeld dat doordrongen was met varkensvet.
Om hun wapen vlug te kunnen laden, beten de schutters er de tippen af : Uitleg -> die vetpapieren omhulsels zagen eruit zoals een lange caramel, dus mèt gedraaide tippen…eenmaal beide tippen erafgebeten, rolde de kardoes “zo-in-de-hand” en was alzo klaar om in de loopkamer gestopt te worden.

Gedenk ook dat men toén nog werkte met “zwart kruit” dat aanslagsporen naliet IN de loop. —> Nà hoogstens 20 à 22 kogels afgevuurd te hebben, HAPERDE het geweer en moesten de Britten vertrouwen op hun bajonet om de vijand te lijf te gaan. (nadien moest de loop gereinigd worden met kokend zeepsop en doorgetrokken met een rond borsteltje (+- zoals een babyflessenreiniger eruit ziet) en pas dàn met kleine vodjes zoals de ex-militiens gebruikten tijdens hun legerdienst.

MAARrrrrr… de Britten kregen een flinke pandoering in de eerste grote “veldslag” dat zij moesten uitvechten tegen opstandige Sultans & Maharadja WANT…zij hadden géén rekening gehouden met de godsdienst van hun inheemse hulptroepen: geen ènkele mosselslim zou het ooit in z’n hoofd krijgen om “varkensvet-papier” in de mond te nemen.
Gevolg: de Britten waren méér-dan-gedecimeerd eer zij de vijand konden afslaan: 2/3 van hun strijdkrachten ( Pakistanen) waren gedeserteerd omwille van hun religie. 🙂 of 🙁 al naargelang de lezer die dit leest).

DAN MAAR “iets ànders” genomen als oplossing: rundsvet (!)… en wéér kregen zij een flinke pandoering toen zij opnieuw tegenover opstandelingen stonden:… ditmaal waren het Indische hulptroepen die “het afbolden”…. herinner Jullie maar de “heilige koeien” (opnieuw 🙂 of 🙁 )
De Britten hebben dan maar opnieuw “het warm water uitgevonden” door PAPIERFIJN blikken kogelhulsen te vervaardigen. —>aldus had men géén papier meer nodig om deze te beschermen tegen vocht.

EN OPNIEUW kregen de Britten op hun “Kilo-Lima’s” (op hun kl***), WANT zij moesten die kogels, stuk-voor-stuk uit hun kogeltas nemen (die witte, vierkante zakjes dat zij droegen, bovenop hun uniform).
Amper de helft van die kardoezen waren bruikbaar, want, in het “heetst van de strijd”, “grabbelden” de meeste schutters ietwat tè brutaal in hun munitiezakje zodat…. de (dunne) hulzen deuken begonnen te vertonen en bleven in de kamer steken bij het afvuren… die legen huls moest er dan uitgepeuterd worden met de bajonet (wat soms nogal enige tijd vergde én de soldaten hypernerveus werden)…

Het zijn (làter) de Duitsers geweest die met de eer gingen lopen van een degelijke huls gemaakt te hebben om te kunnen gebruiken in geweren MET EEN CAPACITEIT VAN 5 KOGELS, en nadien ook voor kogelbanden voor hun nieuw “speelgoed”; de mitrailleur-op-twee (of drie) poten.”       Victor

Onze dank aan Victor voor een boeiend stuk geschiedenis en ontwikkeling van de bewapening.

Wij deden wat opzoekwerk en vonden deze afbeeldingen van de papieren huls, van de gebruikte musket en zijn opvolger:

Enfield Paper Cartridge

File:India 3rd Pattern Brown Bess.jpg

The India Pattern Brown Bess 3rd model musket

File:Pattern1853Rifle.jpg

Pattern 1853 rifle.

Men zegge het voort

Aankondiging FreddyOverheid moet moedig zijn en nodige beslissingen nemen!

Iedereen die over een minimum aan gezond verstand beschikt begrijpt dat het zo niet verder kan met het bepamperen van de vreemdelingen. Door enorme blunders van vroegere beroepspolitiekers zijn we in een straatje verzeild geraakt waar we zo snel als enigzins mogelijk is terug uit moeten geraken.

Wie zou mij kunnen verplichten om de restaurantrekening te moeten betalen van een vreemdeling die in mijn dorp is komen eten en ongevraagd ons land is binnengekomen? Waarom zou ik zijn verblijf in het plaatselijk hotel moeten betalen?
Iedereen begrijpt dat ik in geen enkel geval zijn tandverzorging bij de plaatselijke tandarts voor mijn rekening zou moeten nemen. Maar dit blijkt plots allemaal te kunnen wanneer men graait in de anonieme pot van de gemeenschappelijke belastingen.

Deze nonsens moet stoppen en dringend. Aan het Sinterklaasspelen voor vreemdelingen die hier ongevraagd zijn neergestreken en die niet zelf in hun onderhoud kunnen voorzien moet dringend een einde komen. De misbruiken zijn legio en de totale rekening blijft maar stijgen. Het heeft geen zin om ambtenaren te blijven betalen om hier en daar een lek te dichten. Men moet gewoon de waterleiding afsluiten.

Maar we moeten dit doen op een beschaafde wijze. Daarom zou ik als overheid aan alle vreemdelingen in dit land, die van welke uitkering of uitkeringen ook leven, het volgende willen zeggen:

de huidige prijsuitdeling wordt nog voortgezet tot het einde van dit jaar maar vanaf 1.1.14 is het GEDAAN !
Indien U in uw eigen onderhoud niet kan voorzien keert U best terug naar uw geboorteland; land van herkomst of welk land dat U ook kiest. Wij hebben voldoende lange tijd ons best gedaan maar kunnen dit niet langer volhouden.

Als laatste blijk van onze gulheid willen we U nog een gratis bus, trein of vliegtuigticket betalen naar de bestemming van uw keuze.
Mochten wij U echter, na uw vertrek, nog ooit aantreffen in ons land zonder geldige papieren dan is een langdurig verblijf in de gevangenis uw lot. Wij danken U voor uw begrip.

Men zegge het voort,

Freddy Van Gaever

Op de korrel genomen: onderwijsrevolutie

wijze-uilOnderwijsrevolutie

Telkens er een nieuwe minister van onderwijs benoemd wordt, meent hij het warme water opnieuw te moeten uitvinden.

Telkens komt hij met een reeks hernieuwingen die het oubollige onderwijssysteem – we kennen de stellingen van de ongelijkheid, kloof sterke-zwakke leerlingen – moeten hervormen, het onderwijssysteem heruitvinden.  Telkens kunnen wij ons niet van de indruk ontdoen dat de minister van onderwijs meer met zelfprofilering bezig is i.p.v. met bezorgdheid om het educatieve welzijn van de schoolgaande jeugd.

Wij brengen in een vervolgreeks onze bekommernissen hieromtrent.  Vandaag de eerste bijdrage:

1.    Foute uitgangspunten

Steeds weer trachten de voorstanders van een hervorming van het secundair onderwijs hun voorstellen te verdedigen met een aantal stellingen die iedereen als voor waar lijkt aan te nemen. Vaak zijn die stellingen bijzonder ideologisch gekleurd, of zelfs regelrechte falsificaties.

Zo koestert men zorgvuldig de mythe dat ons onderwijs sociale ongelijkheid bestendigt of in de hand werkt. Volgens PISA en TIMMS behalen we voor sociale gelijkheid nochtans een topscore. Maar de mantra dat sociale achtergrond het onderwijscurriculum stuurt, blijft maar klinken.

Voor één (groeiende) groep in onze samenleving is er inderdaad een probleem: dat zijn de kinderen met een migratieachtergrond. Zij kampen met een taalachterstand die onvoldoende wordt aangepakt en hebben vaak ook moeite om zich aan de in Vlaanderen (en dus ook in ons onderwijs) geldende cultuur, waarden en normen aan te passen. Door het blijvende nefaste immigratiebeleid en door de demografische evoluties bij die bevolkingsgroep, zullen de problemen zonder twijfel nog in hevigheid toenemen. Maar in plaats van de zaken ordentelijk en bij de bron aan te pakken, heeft men een gelijke-kansenbeleid ontwikkeld, dat meer kwaad dan goed doet en vooral in de steden tot een verregaande ontwrichting van het scholenlandschap heeft geleid.

De tweede voetstoots aangenomen premisse is dat in ons onderwijs de kloof tussen sterkere en zwakkere leerlingen te groot is en moet worden gedempt of verkleind. Het is inderdaad waar dat die bewuste kloof vrij groot is, maar dat is helemaal niet erg, zoals ook Itinera-econoom Ivan Van de Cloot beweert. “Smet wil iets doen aan de kloof tussen sterke en zwakke leerlingen. Waarom? Omdat de zwakke leerlingen in Vlaanderen slecht onderwijs krijgen? Dat blijkt niet uit onderzoek. Of viseert hij de kloof op zich? In dat laatste geval is je doel de kloof dichten. Dat is een ideologisch uitgangspunt: alle kinderen zo veel mogelijk gelijk laten presteren. Wat volstrekt belachelijk is. Want kinderen zijn nu eenmaal niet gelijk. Het doel moet zijn om elk kind volgens zijn capaciteiten het beste onderwijs te geven. Maar er mogen – er moeten zelfs – verschillen zijn. Uit internationale studies blijkt dat een goed onderwijssysteem meer verschillen kent dan een slecht. Omdat je de sterke ook toelaat zo ver mogelijk boven zichzelf uit te stijgen.”

Met andere woorden: een grote kloof tussen sterke en zwakke leerlingen wijst op een goede kwaliteit van het onderwijs, áls tegelijk ook de zwakkeren bovengemiddeld presteren. En dat is, zo blijkt uit alle internationale onderzoeken, in Vlaanderen overduidelijk het geval. De kloof verkleinen of dichten betekent nivellering ten koste van de sterkere leerlingen.
Uiteraard is het wel zo dat onderpresteren moet worden bestreden. Maar ook daar doen de problemen zich vooral voor bij de groep die hierboven is beschreven.

Het hervormingsplan is gebaseerd op een verkeerde inschatting van de sterke en zwakke
kanten van ons onderwijs. Vanaf het beleidsrapport ‘Het educatief bestel in België’ (1991) werd onze sterke lagere cyclus ten onrechte als dé probleemcyclus bestempeld en een hervorming daarvan als de verlossing uit de ellende. Daarbij werd vals cijfermateriaal niet geschuwd. Zo werd telkens weer cijfers van zittenblijven in de eerste graad gehanteerd tot 10%, terwijl het in werkelijkheid om zo’n 3% ging. Iemand als Georges Monard deed zo aan regelrechte stemmingmakerij om daarna zijn oplossingen als zaligmakend naar voor te schuiven. Opvattingen van praktijkmensen werden 20 jaar lang straal genegeerd, omdat ze niet in het kraam van de theoretici pasten.

In Nederland is het onderwijs volledig kapot hervormd. De kwaliteit is er zo belabberd dat de politiek een onderzoek naar de oorzaken heeft gevoerd. Dat resulteerde in het rapport-Dijsselbloem. Volgens dat rapport baseerden de beleidsmakers zich te eenzijdig op beleidsonderzoek, en deden ze weinig of geen beroep op de belangrijkste kennis, de ‘practical wisdom’ van de onderwijsmensen. Precies die fout wordt in Vlaanderen ook nu weer gemaakt.

Wordt vervolgd.