Islamisten laten zich niet hinderen door naties of grenzen – Turkije

Turkije komt steeds weg met bizar optreden

 

De Turkse regering wil een ‘reddingsactie’ opzetten om 5000 à 9000 Turkse pleegkinderen in drie Europese landen, waaronder Nederland, uit ‘christelijke en homoseksuele gezinnen’ te halen (Trouw, 19 februari). “Kinderen zouden in gezinnen met dezelfde culturele en religieuze kringen moeten komen”, aldus de voorzitter van de parlementaire onderzoekscommissie die de reddingsactie vorm moet geven.

Onverbloemd wordt de cultuur verworpen van een gemeenschap waarvan Turkije lid zegt te willen worden

Turkije laat hiermee zijn sterke wil zien om geëmigreerde Turken, ongeacht waar ze zich bevinden, aan een touwtje te houden. Daarbij inbegrepen geadopteerde kinderen van Turkse komaf.

In 2008 riep premier Erdogan de Turken in Duitsland op niet al te veel te integreren. Ten tweede verwerpt Turkije onverbloemd de cultuur van een gemeenschap waarvan het land lid zegt te willen worden.

De grote afkeer in Turkije van christenen, homoseksuelen en andere minderheden is diep verankerd. Het gaat in het geval van christenen ten minste terug tot het begin van de 20ste eeuw, toen Turkije duizenden kerken en kerkeigendommen confisqueerde. Sinds de radicaal-islamitische AK-partij van premier Erdogan in 2002 aan de macht kwam, is die afkeer alleen maar versterkt.

Toen Turkije onder grote internationale druk in 2011 besloot om “honderden kerkeigendommen terug te geven” bleek het in werkelijkheid om minder dan 1 procent te gaan. De ‘World Values Survey’ uit 2011 bevestigt die afkeer. Zo wenst 84 procent van de Turken geen homoseksuelen als buren te hebben, 64 procent geen atheïstische buren, 54 procent geen Joodse buren en 48 procent geen christelijke buren.

Verrassend was het rapport van de U.S. Commission on International Religious Freedom (2012) waarin het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken Turkije inzake religieuze vrijheid voor het eerst aanmerkte als ‘country of particular concern’. Deze status komt normaliter toe aan landen als Saoedi-Arabië, Iran en Noord-Korea. Het rapport laakte de systematische beperkingen ‘uit naam van secularisme’.

Tevens blijft de Turkse ontkenning van de Armeense genocide, waarbij tussen 1915 en 1917 anderhalf miljoen christenen werden afgeslacht, een grote smet op de eigen geschiedenis. Hoewel de term ‘genocide’ is uitgevonden naar aanleiding van de gruwelen van destijds, weigert de Turkse regering nog steeds van een genocide te spreken. Toenmalig Kamerlid Frans Timmermans betoogde in 2006 op deze plek: “Hoe absurd ook in onze ogen, de Turkse overheid heeft het recht om het gebruik van de volkenrechtelijke term genocide te bestrijden.” Maar zou Timmermans het accepteren wanneer de Duitse regering zou weigeren te spreken van een Joodse genocide?

In 2005 kreeg de AK-partij een ‘waarnemersstatus’ bij de Europese Volkspartij, de koepel van alle christen-democratische en conservatieve partijen waar ook het CDA bij hoort. De recente ontwikkelingen dwingen het CDA tot een ferme reactie. Laat het deze geïnstitutionaliseerde afkeer van christenen en andere minderheden voorbij gaan? Of toont het eindelijk de politieke moed om het christendom onomwonden te verdedigen en de Turken naar hun plaats te wijzen?

Door: Hala Naoum Néhmé, Frits Bolkestein politicologe; oud- Eurocommissaris 23/02/13, 18:00, gepubliceerd in Trouw.nl

Nvdr: ook de CD&V maakt deel uit van de Europese Volkspartij.  Hoeveel minuten politieke moed zijn er nodig om de “C” in haar logo te verdedigen?

 

 

In de brievenbus

MM900285281[1]Guess who

“Een bericht op de BBC webstek over een bende moslims die jonge meisjes (exclusief niet-moslim) sexueel uitbuitten. Op de BBC radio werd verklaard dat de bende enkel niet-moslim meisjes als doelwit nam.

De namen worden er uitzonderlijk telkens bij vermeld.

‘The defendants, all in custody, are:

– Kamar Jamil, 27, formerly of Aldrich Road, Oxford

– Akhtar Dogar, 32, of Tawney Street, Oxford; and his brother Anjum Dogar, 30, of Tawney Street, Oxford

– Assad Hussain, 32, of Ashurst Way, Oxford

– Mohammed Karrar, 38, of Kames Close, Oxford; and his brother Bassam Karrar, 33, of Hundred Acres Close, Oxford

– Mohammed Hussain, 24, of Horspath Road, Oxford

– Zeeshan Ahmed, 27, of Palmer Road, Oxford

– Bilal Ahmed, 26, of Suffolk Road, Maidenhead”

AV (naam bekend bij de redactie)

Oxford exploitation trial: Man ‘prepared girl for gang rape’

http://www.bbc.co.uk/news/uk-england-oxfordshire-21578312

MM900285281[1]

Ik heb het ondertussen wel al gezien, hoor!

“Beste meheren van de pers

Mag ik u eens iets vragen? Ja? Ik dacht het wel. Waarom blijft u dat filmpje van dat incident in die Antwerpse cel steeds maar weer uitzenden? Voor het nieuws, tijdens het nieuws en dan nog eens tijdens de korte samenvatting op het einde van het nieuws? Tijdens praatprogramma’s, in duidingsprogramma’s, ’s morgens, om dertien uur, om achttien uur, om negentien uur, in het laatavondnieuws? Ik bedoel, ik heb het ondertussen wel al gezien, hoor! Zou het kunnen zijn dat u dat doet vanuit een soortement doorgeschoten air van groot moreel plichtsbesef? Moet de bevolking gewaarschuwd worden tegen onze brutale Vlaamse politiemensen?

Misschien denkt u wel dat het beroep van journalist veel hoogstaander en intellectueel veeleisender is dan dat van politieagent. Kan ook.

Politiemensen zijn altijd met z’n tweeën, een die kan lezen en een die kan schrijven, u kent dat mopje wel.

Hebt u er al eens aan gedacht dat u er in al uw journalistieke ijver een nieuw slachtoffer bijgemaakt hebt? Die ‘daders’, die politiemensen van Antwerpen, hoe moeten die zich nu voelen? Die hebben we in de dagen na het incident nog niet gehoord. Misschien zijn die wel murw geslagen door uw berichtgeving. En misschien hebben die politiemensen wel een moeder en een vader. En een lief. Je weet het niet. Hoe moeten al die mensen zich nu voelen, beste meheren van de pers?

En het bijeenschrijven van zo’n tekst die bol staat van de hoge morele principes, dat is natuurlijk leuk en bevredigend werk, maar hebt u al eens een nacht meegemaakt in een uitgangsbuurt van een of andere bruisende, Belgische stad? En hebt u al eens gezien hoe politiemensen daar dan de orde moeten proberen te handhaven? Hebt u al eens in die frontlijn gestaan? Waarschijnlijk niet.

Ik weet niet of u het beseft, maar onze politiescholen zijn bevolkt door zonen en dochters van meestal brave Vlaamse ouders, zonen en dochters die een pak idealistischer zijn dan vele andere jongeren die heelder dagen in hun nest blijven liggen, afgeven op onze vermaledijde kapitalistische maatschappij, maar wel elke maand met hun handje open staan om een uitkering te krijgen van diezelfde maatschappij.

Tot slot nog dit: die leden van de nu gehate BBT’s, dat zijn nu toevallig altijd de meest gemotiveerde politiemensen van het korps, politiemensen die op vrijwillige basis trainen en op de meest onzalige momenten moeten optreden en dan ook dikwijls in het holst van de nacht uit hun bed gebeld worden. Niet veel mensen doen het hun na.

Denk over dit alles maar eens na als u straks in uw verwarmde kamertje en onder het genot van een sigaretje en een drankje voor het toetsenbord van uw computer zit.

Welcome to the real world.”

Drs. Johan Arendt Happolati

MM900285281[1]

 

Woont er nog iemand in de Filipijnen?

“Prins Philip, voor alle duidelijkheid niet de stijve Asparager hark die zo graag koning wil worden als opvolger van Bert Bibber. Neen, ik heb het wel degelijk over de 91 jarige gemaal van de Queen van Engeland, Canada, de Falkland eilanden en nog enkele andere overzeese gebieden. Deze kranige ouderling kan het nog steeds. Neen, Charles hoeft niet ongerust te zijn: ik bedoel zijn snelle grappen en kwinkslagen, de een al meer geslaagd dan de andere.

In 1963 tijdens de onafhankelijkheidsceremonie van Kenia, bij het neerhalen van de Britse vlag, merkte hij terloops op “Weten julie zeker dat julie hiermee willen doorgaan”.

Het doorknippen van het traditionele lint van een nieuw hartcentrum in Londen kon hij zonder verdere problemen afwerken. Per slot van rekening een routine die hij tijdens zijn carriere al enkele duizenden keren zonder noemenswaardige problemen afgewerkt heeft. Bij het even traditionele handjesschudden nadien kwam hij weer even heel gevat uit de hoek. Toen hij een Filipijnse zuster de hand schudde zei hij “Woont er nog iemand in de Filipijnen, ik heb de indruk dat julie hier ondertussen allemaal in de gezondheidszorg werken”.

Niet gans onterecht trouwens. Zowat 30 % van de Filipijnse werkende bevolking heeft een job in het buitenland. Iedereen die hier een diploma in de verpleging behaald, het onderwijs is hier trouwens in het Engels, heeft maar 1 doel werk vinden in hoofdzakelijk de USA, Canada, Engeland of enig ander land waar men terecht kan met zijn Engels diploma.”

Willy De Ryck Manila (Filipijnen)

MM900285281[1]“Geachte Redactie van “Golfbrekers”,

Ik ben zéér blij met jullie nieuwe blog ! Vlaanderen heeft beslist zulke Vlaams-radicale en anti-belgiscistische stem nodig om op te tornen tegen dat DECENNIA-LANGE Federale- én Waalse GEPROFITEER van onze Vlaamse arbeid en Vlaamse centen !! En ook het NIET-AFLATENDE GEWRIK der Franstaligen ter verdere INPALMING van ons Vlaamse grondgebied (Bekijk maar op de landkaart : vanaf de rivier Somme in Frankrijk tot de huidige taalgrens in België zijn we al kwijt !!). Ook is het nodig op te komen tegen bepaalde Europese bemoeïngen en wereldbedreigingen zoals de moorddadige, extremischtische Islam ! Stel dit alles maar eens goed aan de kaak !!

Ik ben trots op jullie “spreekbuis” en maak jullie maar goedbekend (en laat horen) in héél Vlaanderen ! In Wallonië is wel Engels de tweede taal, waarom dan bij ons niet ? Want het is door Frans te leren dat de Vlaming zich te GEMAKKELIJK LAAT VERFRANSEN ! Dat zou dus moeten afgeschaft worden !

Vanwege een weldenkende Leo Van Dorst uit Ekeren (Antwerpen).

P.S.: “Van Dorst” is een samentrekking – door de eeuwen heen, want stamboom gaat terug tot 1640 – van “Van der Horst” en een “Horst” is o.a. een hoger gelegen grond.”

Gedachten in gedichten

  dichter

VRIJE VLAMING

‘ k Zal mij zwichten voor “verlichten”

die mij lessen spellen gaan

‘k zal mij zwichten voor de lieden

die graag op een sokkel staan

van hen wil’k genezen wezen

mijden als de pest die soort

‘k laat me niet de lessen lezen

hun bevelen nooit gehoord

niemand zal de les mij lezen

met de rug recht, hoofd omhoog

‘k zal nooit vreemde heren vleien

zelfs niet die mij rijkdom bood

niemand zal mijn fierheid roven

Vrije Vlaming totterdood

Jos

12.5 miljoen euro extra per jaar

Voor de BHV-hervorming van het gerechtelijk arrondissement Brussel heeft Antoon Boyen, eerste voorzitter van het Hof van Beroep te Brussel geen goed woord over.  Hij noemt ze in De Tijd rampzalig en zegt dat ze geen oplossing biedt en dat ze op de koop toe miljoenen euro’s extra zal kosten.

In september vorig jaar zijn er al een reeks vacatures gepubliceerd in het belgisch Staatsblad: in hoofdzaak voor Franstalige rechters.

In de toekomst zullen er slechts 20% Nederlandstalige rechters in Brussel benoemd worden, waar het er tot op vandaag zowat 33% zijn.

De hele verschuiving zal de overheid zowat 12.5 miljoen euro bijkomend per jaar kosten.  Er zijn immers, als de overeenkomst van het Vlinderakkoord wordt toegepast, liefst 198 Nederlandstalige magistraten, griffiers en administratieve medewerkers teveel en die worden op termijn, bij hun oppensioenstelling of hun vertrek niet meer vervangen.  In afwachting treden hun Franstalige collega’s wel in functie en kost het de overheid onnodig veel geld.  Met in bijkomende orde de extra procedurekosten bij de niet onwaarschijnlijke taalverandering van rechtszaken.  In de afgelopen jaren was het Hof van Beroep vragende partij voor de broodnodige extra magistraten, maar die kwamen er niet.

Een voorbeeld van die nodeloze hervorming, opgetekend door journalist Lars Bové: er zijn nu 14 politierechters in Brussel, van wie er elf Nederlandstalig maar eveneens tweetalig zijn.  Er worden meteen acht Franstalige politierechters aangeworven en dan kunnen die (overtallige?) Nederlandstalige of Franstalige rechters met hun vingers draaien.  Door de mogelijk massale kandidaatstelling om rechter te worden, vreest Antoon Boyen voor een gelijktijdige leegloop bij het Brussels parket.

Inmiddels, zo vernemen wij uit De Tijd en het Laatste Nieuws, kost de ontdubbeling al 4.141 miljoen euro voor 2013.  De woordvoerster van minister Turtelboom laat weten dat zij dit geld nodig hebben voor de afgesproken werklastmeting van de magistraten, voor personeelskredieten en voor andere werkingsmiddelen.

Ook de Adviesraad van de Magistratuur, die spreekt namens alle rechters en openbare aanklagers in ons land, zegt dat de werkomstandigheden en het statuut van de magistraten onaanvaardbaar en discriminerend zijn en werden opgelegd zonder overleg.

Bron: De Zes

In de brievenbus

MM900285281[1]WAT NU MET ITALIE   De kaarten zijn geschud, maar alle duidelijkheid ontbreekt.  Niemand weet waar het naartoe moet.

Het linkse blok claimt voorlopig de overwinning in de 2de kamer, maar zelfs dat schijnt nog geen uitgemaakte zaak. In de Senaatis Berlusconi samen met de nieuwkomer Beppo de grote overwinnaar. Dat staat al vast.

Vandaar grote paniek in de rangen die het Europese project genegen zijn.  Want precies daar zit men niet op zulke uitslag te wachten. De senaat kan elke beslissing van de tweede kamer tegenhouden.

Slechter nieuws voor Van Rompuy en Barroso is nauwelijks denkbaar.  In de Vlaamse kranten valt daarover weinig of geen gedetailleerd nieuws te rapen. En de kranten, die er toch wat over vertellen, stralen wanhoop uit. De uitslag past absoluut niet in het belgische plaatje, de aanbidders van de unie.  Niemand kan op dit ogenblik voorspellen welke impact dit op de EU zal hebben. Daarvoor is het nog te vroeg.  Maar de tendens in alle landen van de unie is dezelfde. De meeste regeringen doen er alles aan om het de Europese leiders naar de zin te blijven maken, terwijl de bevolking overal de buik vol krijgt van dat Europees project.  Vandaag Italië, gisteren de Engelsen en eergisteren de Grieken. Vooral voor die laatsten is de toestand schrijnend geworden dank aan eigen corrupt beleid met daarbovenop de burger die het gelag betaalt.  Gaat Italië dezelfde weg op?  We zullen het maar afwachten. In elk geval zal Berlusconi zich niet zomaar opzij laten zetten. Met Beppo is het uitkijken in hoeverre hij zijn beloften houdt tegenover zijn kiezers. Spannende dagen voor Italië en voor vooral voor de EU.

De vlieg

Waarom de zesde staatshervorming zo schadelijk is voor Vlaanderen

Vraag 5: Zal Vlaanderen nu zelf zijn kinderbijslagen beheren?

– Ja?

– Neen?

– Antwoord kan nog niet gegeven worden / Onduidelijk / Weet het niet!

Het juiste antwoord is: Neen.

Er komen vier gewestelijke regelingen. De Vlaamse Gemeenschap wordt buiten spel gezet voor alle Vlamingen die in de eigen hoofdstad Brussel wonen!

Alhoewel dit grondwettelijk een gemeenschapsbevoegdheid is, worden in Brussel de Gemeenschappen buiten spel gezet. Daar zal de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC) alles beslissen. Dat is een gewestelijke instelling. De Gemeenschappen kunnen er zelfs geen toeslag geven. Een Vlaams kind in Brussel zal dus een andere kinderbijslag krijgen dan de andere Vlaamse kinderen. Inzake kinderbijslagen is elke solidariteit tussen Vlamingen in en buiten Brussel uitgesloten.

De Frans- en Duitstaligen krijgen wel de door hen gewenste autonomie. De Franstaligen aanvaarden verschillende kinderbijslagen voor éénzelfde kind, al naargelang dat in het Waalse of het hoofdstedelijke Gewest woont. Verschillende bijslagen per kind, dat was nochtans hun grote argument tegen echte overdracht aan de Gemeenschappen.

Vlamingen krijgen dus geen zulke autonomie. Zij moeten aanvaarden dat ze verdeeld worden en dat solidariteit tussen alle Vlamingen onmogelijk gemaakt wordt. In welke andere democratische, federale staat eist één bevolkingsgroep dat een andere pas autonomie krijgt, als het eerst een deel van de eigen gemeenschap laat vallen?

Wat denkt de Vlaamse beweging daarvan?

De onderhandelende partijen noemen de overdracht van kinderbijslag een “communautarisering”. Dat is hoogst bedrieglijk. Het wordt de gemeenschappen immers onmogelijk gemaakt om alle kinderen van de gemeenschap een gelijke kinderbijslag te geven. Overdracht naar de gemeenschappen was beloofd in 1999 en in de latere regeerakkoorden. Tot net voor het afsluiten van het vlinderakkoord herhaalden CD&V en N-VA dat dit nog steeds hun absolute voorkeur was, en dat dit voor hen een breekpunt was. Hoe zwaar wegen de beloften van politici?

 

Statistieken zijn discriminatie

Buch Gif Bürobilder, Office ClipartsStatistieken zijn discriminatie

 

De dienst “Bevolking en Burgerlijke Stand” van de Duitse stad Essen bracht jaarlijks een lijst met de 30 populairste namen van de boorlingen uit. De Essenaars van Turkse oorsprong voelden zich diep beledigd omdat hun favoriete jongensnaam “Ali” in het jaar 2012 niet voorkwam bij de 30 eerste plaatsen. Pure discriminatie. Is Ali misschien geen mooie naam? De Essenaars van Turkse oorsprong hebben de stedelijke overheid erop attent gemaakt dat dit toch niet door de beugel kon. Resultaat: voortaan zullen alle gebruikte namen in een boek opgenomen worden, een boek van 48 bladzijden, die geen informatie meer zal verstrekken over de geliefdheid van een naam.

Floriaan Terbeke

Bron: PI

Men zegge het voort

Aankondiging FreddyWat gebeurt er toch allemaal in ons land?

Enkele tijd geleden kon ik mijn ogen bijna niet geloven toen ik las dat een automobilist zo boos was geworden op een andere weggebruiker dat hij gewoon een kettingzaagmachne uit zijn wagen haalde en het onderbeen van die toevallige tegenstrever gewoon afzaagde.

Men kan moeilijk begrijpen dat dergelijke zaken in een beschaafd land mogelijk zijn.   Maar enkele dagen geleden werd een filmpje vrijgegeven waarop men kon zien hoe een overmacht aan politiemensen een naakte en weerloze gedrogeerde in een politiecel tot moes sloegen en een bijgeroepen geneesheer nog alleen maar de dood kon vaststellen.

Gisteren dan bleek dat een groep jongeren die van een braspartij terugkwamen boos werden over het rijgedrag van een ander automobilist. Ze sloegen hem kreupel en reden daarna nog enkele malen over zijn lichaam om waarschijnlijk de zekerheid te hebben dat hij het niet zou overleven. En inderdaad de man bezweek aan de opgelopen verwondingen.

Hoe is het toch mogelijk dat dergelijke crapuleuze handelingen nu met de regelmaat van een klok de media in ons land halen?   Wij wijzen hiervoor met de vinger in de richting van de beroepspolitiekers die er reeds jaren geleden voor gezorgd hebben dat steeds meer rechters door de politieke partijen werden benoemd. Dit heeft voor gevolg gehad dat een reeks uitspraken onjuist; verdacht en soms totaal onbegrijpelijk en onaanvaardbaar waren.

Een volk dat haar geloof en vertrouwen in haar rechtspraak verliest begint stap voor stap het recht in eigen handen te nemen. Dit is nu de toestand waarin we steeds meer verdwalen. Enerzijds wensen steeds meer landgenoten dat men vreemdelingen zou weigeren die zich niet, en terecht, aan onze normen en waarden willen aanpassen maar anderzijds bewijzen we ook dat er steeds meer personen zijn die over geen normen en waarden meer beschikken en de grootste beestigheden uithalen.

Neem van ons aan dat deze evolutie hoofdzakelijk een gevolg is van de in de tijd ingevoerde politieke benoemingen. De recente en vreselijk sterke stijging van de criminaliteitcijfers is eveneens een rechtstreeks gevolg van deze gepolitiseerde benoemingen.

Men zegge het voort,

Freddy Van Gaever 25.02.2013