7 gedachten over “Zijn wij allemaal lafaards geworden?

  1. Inderdaad we zijn allemaal lafaarden geworden . Indien wij protesteren tegen bepaalde stromingen in onze nieuwe opgedrongen multikultuur , dan wordt ons het leven zuur gemaakt door de nog grotere , in feite de echte lafaarden

  2. Protesteren tegen onaanvaardbare immigratie en het binnensluizen van de gevaarlijke islam kan inderdaad je gezondheid schaden. In het beste geval kom je er van af met een muil-PEER, in het slechtste geval gaat je hoofd er af. Dus zwijgen dan maar, als ondertussen de poco en trado politici je de mond niet snoeren.

  3. lafaard of niet ik zwijg voor niemand zelfs niet in mijn restaurant maar ik moet wel de financiƫle gevolgen ervan dragen

  4. Het overgrote deel van de bevolking is het al, en moet het dus niet meer worden.
    Het gaat hier dan ook om het gekende Stockholm syndroom. Uiteindelijk zitten we hier in het domein van de psychopathologie, waar de psychiater actief is. Een dergelijke vorm van zelfvernedering en zelfverachting kan immers niet verklaard worden door louter politieke elementen. Achter deze kruiperigheid gaat dan de afgunst &nijd en wraak schuil, onder het motto :”Ik kruip, en de anderen moeten er ook voor kruipen. oh.. wat doet dit deugd…!!.” Of zoals reeds gezegd = men neemt wraak via de politiek voor zijn persoonlijke problemen, die dan aan de maatschappij worden toegeschreven. Of ook de toepassing van het principe : “Naar boven kruipen en naar onder stampen”.
    Men onderschat dit “psychopathologische aspect” bij verkiezingen. Wie dit wel snapt en gebruikt is alles wat links is, via de” cultuur van de nijd en de afgunst, en de ermee verbonden wraak”, waarbij dan ingespeeld wordt op de laagste instincten van de mens of wat er voor moet doorgaan.
    Deze “cultuur van lafheid” is dan ook geen toeval, maar past in een bewust gevoerde leninistische verrottingsstrategie.( zie onder meer het gekende :”rood of geen brood” en de zo gezegde haatmisdrijven die strafbaar werden gesteld).
    Wie echter niet laf is, wordt door diezelfde ” laffe kruipdieren” dan wel op leven en dood bevochten, en dit is dan de “paradox van de lafheid”. (vrij naar Erasmus Lof der Zotheid)

Reacties zijn gesloten.