Nu we toch bij justitie beland zijn, onze oosterburen kennen er ook wat van. Die willen “moord” uit het strafrecht zien verdwijnen.
We willen allemaal dat er geen moorden gebeuren (… hoewel… soms is de verleiding groot…), maar zo ziet de Deutsche Anwaltverein (DAV) (Verbond van advocaten) het niet. Die wil dat “moord” uit het strafrecht verdwijnt, t.t.z. moorden kunnen nog, maar mogen niet meer zo genoemd worden.
Want, en nu komt de aap uit de mouw, het onderscheid tussen moord en doodslag dateert uit de tijd van het nationaal-socialisme en leidt tot oneerlijke en soms toevallige resultaten (lees: vonnisssen).
Daar hebben die knappe koppen jarenlang aan de universiteit voor gestudeerd. Pas als er zekere voorwaarden zoals “voorbedachtheid”, “wreedheid” of “geldgier” vervuld worden, kan een doding tot moord gekwalificeerd worden.
Nog een woord uitleg van de voorzitter Stefan König: “Normaal wordt een daad strafbaar gemaakt, die in het strafwetboek liefst heel correct beschreven is, en niet het ‘type’ van de dader. Het idee dat het dadertype een rol zou spelen bij de bepaling van de strafmaat is met het strafrecht eigenlijk niet verenigbaar.”
In grote lijnen werden in de Bundesrepublik de betreffende wetteksten uit het jaar 1941 overgenomen. Slechts de doodstraf werd eruit geschrapt en omgezet in levenslange hechtenis.
Het voorstel werd aan de minister van justitie overgemaakt. De vereniging der advocaten rekent – bij goedkeuring – met minder lange gevangenisstraffen.
Even nog een nabeschouwing. In het land b kennen zij dergelijke problemen niet. Moord, doodslag, voorbedachtheid of onweerstaanbare drang… ze komen toch allemaal veel vroeger, voorwaardelijk, vrij. Behalve misschien Dutroux. Zijn handlangers mogen op clementie rekenen.
Een voorbeeld* uit de praktijk: 4 jonge gasten plannen de moord op een 78-jarige alleenwonende weduwe met behoorlijk zware fysische beperkingen. Na een lynchpartij van 20 minuten laten ze haar vermoord achter. De buit: 1200 BF. Ze worden alle vier tot 20 jaar veroordeeld. Twee mogen na 7 jaar naar huis; de andere moesten een jaar langer brommen wegens drugsgebruik in de gevangenis. Moord, geen doodslag. Voorbedachtheid, geen onweerstaanbare drang. *Namen en feiten bekend bij de redactie.
In het land b (en elders) is er nood aan rechtvaardige rechters. Aan niet politiek-benoemde geïnspireerde rechters. Aan neutrale rechters die menen dat ze de samenleving een dienst bewijzen door de rotte appels eruit te halen. Aan rechters met het motto ‘Ic dien’, maar die zijn blijkbaar verdwenen, samen met het paneel.