Mannen en verkrachtingen. Mannenverkrachtingen. Verkrachte mannen.
Een taboethema. Niet uitsluitend in gevangenissen. Volgens een enquête in 40.000 gezinnen zouden in de VSA 38% der verkrachtingsslachtoffers mannen zijn: “Mannen worden bijna even dikwijls verkracht als vrouwen.” en “46% van de mannelijke slachtoffers wijzen een vrouw als dader aan.”
In Europa voert Zweden de lijst met gemelde misbruikgevallen aan. Daaronder talrijke mannen. In Stockholm heeft het eerste ziekenhuis, het Södersjukhuset-hospitaal, voor mannelijke en transseksuele misbruikslachtoffers zijn deuren geopend. Elke dag open, 24 op 24. Zonder lange wachttijden of registratie. De patiënten hebben een maand de tijd om zich na het misbruik bij het ziekenhuis te melden, waarna ze door specialisten zowel fysisch als psychisch onderzocht en begeleid worden. Gratis.
Mannen zouden slechts aarzelend hulp zoeken. De samenleving gaat ervan uit dat mannen niet kunnen verkracht worden. Vandaar de terughoudendheid. Mannen zijn stoer, kunnen geen slachtoffer zijn. Hun kwetsbaarheid moeten ze eerst zelf onder de ogen durven zien.
Moesten we de Amerikaanse enquête niet gelezen hebben (… of we er geloof aan hechten is een ander paar mouwen), dan zouden we voor de situatie in Zweden wel een verklaring kunnen vinden. Is Zweden niet het land met de hoogste verrijkingscijfers? Maar dat zou dus niet de oorzaak zijn. Hete vrouwen daar in Zweden… U bent bij deze gewaarschuwd.
Ook in het openbaar vervoer bent u niet veilig. Hier ziet u er twee die een buschauffeur belagen:
FT
Het is in ieder geval veilige sex als vent kunt ge niet zwanger worden
Ge kunt er wel iets anders aan overhouden.
De “Marines” die in 1960 de Algerines in de monding van de Congostroom als bewaking lagen, weten er nog van mee te spreken: Platluizen, schurft, schlamidia, maar vooràl gonnorree. (druiper, in ‘t françoistjes: “chaude-pisse”)–> een juiste benaming voor de brandende pijn dat men voelde bij het urineren… het waren er zo onnoemlijk véél dat die mijnenjagers teruggeroepen werden naar Oostende èn vervangen door àndere boten (mèt bemanning die vooraf een inenting tegen venerische ziektes + condooms meegekregen hadden)
Eigenlijk was dat niet meer nodig, hun maten hadden hen reeds verteld hoé erg het piessen was… de bèste reclame om sexueel contact met de “zwartjes” te vermijden.
Later ontdekte “de overheid” dat dit eigenlijk een vorm van bacterieële oorlogvoering was doordat de congolezen éérst de zieke wijven verzameld hadden om met prauwen “de blanken” te benaderen (èn sex me te hebben) … ENnnn de pers MOCHT er NIKS over schrijven.