Vlaanderen wingewest van Parijs

het symbool van de ondergang

het symbool van de ondergang

Sinds de institutionele crisis zich in 2007 begon te manifesteren, plaatsen meer en meer Vlamingen vraagtekens bij de efficiëntie waarmee Nederlands- en Franstalige politici aan dezelfde regeringstafel zitten. Daarvoor bestond een fenomeen als ‘Madame Non’ niet, je had immers ‘Meneer Ja’ die het been zelden stijf hield.

Toch slaan talloze instanties de Vlaamse kiezer om de oren met waarschuwingen voor het gevaar dat de Vlaams-nationalistische partijen zouden vormen voor de eenheid van het land. Is het soms een aanfluiting van de democratie dat meer dan 50 procent van de Vlamingen zich uitspreekt voor de Vlaams-nationalistische partijen? Zou het establishment dan niet beter ‘een ander volk kiezen’, zoals de linkse dichter Bertolt Brecht ironisch schreef toen de leiders van de DDR de volksopstand van 1953 veroordeelden?

Zouden we ons er dan niet moeten over opwinden dat 40procent van de Walen uitsluitend naar Franse zenders kijkt, wat ook aantoont dat België in de maatschappelijke culturele beleving een virtueel land is?

Beschikken die gevaarlijke flaminganten dan over netwerken binnen de vakbonden, de ambtenarij, het gerechtelijk apparaat, de media zodat ze de Belgische staat kunnen ontmantelen? Nee, uiteraard niet. Wat angst inboezemt – nou ja, angst – is dat ze dingen durven te zeggen die we niet altijd graag horen en die ons duidelijk maken dat het ‘Belgische surrealisme als kunstvorm misschien best leuk is, maar niet als het op regeren aankomt.

We moeten ons in belgië bezighouden met onhebbelijkheden waar andere staten geen last van hebben. Volgens professor Luc Huyse kunnen de deelstaten de ‘stormen van de globalisering’ niet aan. Maakt de schaalvergroting die België biedt dan zo een significant verschil? Als Vlaanderen te klein is voor de globalisering, dan zijn Luxemburg en Denemarken dat ook, of nog kleiner maar functionerend, Vaticaanstad 870 inwoners, San Marino 28.100, Monaco 32.100, Liechtenstein 33.100, Andorra 69.200

Meer en meer vooral franstalige belgicisten  uiten hun bezorgdheid over Vlaamse assertiviteit die zich partijpolitiek vertaalt. Blijkbaar leven we in een ‘cultuur van de angst’ want volgens deze bezorgde personen stevenen we af op het einde van België. Maar het opkomen voor betere structuren zonder veto’s en blokkeringsmechanismen (zie de talloze belangenconflicten) heeft juist tot doel uit de impasse te geraken waarin het federale systeem verzeild is. Wijlen Antoon Roosens ging zelfs verder: deze marxistische flamingant kantte zich tegen belgië als staat van de haute finance en de Franstalig-Brusselse bourgeoisie (waarvan het tweespan MR-FDF nu eens ten volle de belichaming vormt).

Maar alle Vlaams-nationalistische partijen zouden tenminste moeten samenwerken om het tij te keren, dat doen alle franstalige partijen ook als het over wallonië gaat. Mijn mening is dat de verkiezing van 2014 de laatste kans is om een onafhankelijk Vlaanderen door te drukken, of tenminste structuren te claimen die van dit onland een echt federaal land maken. Zo niet worden we door de franstalige roversbende economisch onderuit gehaald. De judassen van de klassieke partijen hebben geen recht meer van spreken, de schade waar zij mede verantwoordelijk voor zijn door hun collaboratie is catastrofaal.

Wat nu volop gebeurt is dat franstalig uiterst links en rechts samenklonteren om  hun politieke belangen te vrijwaren, het rekken om aan de macht te blijven maakt Vlaanderen economisch kapot.

Waar ze op mikken? Als de EU gesplitst zal worden zullen we zo ingedeeld worden bij de Latijnse hangmatters. Als Frankrijk dan de wetten zal stellen zit Vlaanderen terug als wingewest in de  18de eeuw. Dat is de doelstelling van de regering di rupo, het land b redden kan niet meer.

Murdok

 

 

4 gedachten over “Vlaanderen wingewest van Parijs

  1. Dat de Vlaamse-nationalistische partijen tenminste moeten samenwerken om het tij te keren, … dat staat als een paal boven water. Hoogtijd om daar werk van te maken! Niet door elkaar te bekampen en te focussen op de verschillen ( die er als een meerwaarde er moeten zijn), maar op de gemeenschappelijke doelen “Vlaamse onafhankelijkheid” en de strijd tegen de “islamisering”. Wij aan de basis kunnen er zeker alvast al mee beginnen… de rest zal volgen. 2014 is komt dichterbij!

  2. Denemarken en Luxemburg zijn nog reuzen tegenover San Marino en Vaticaanstad, èn TOCH zijn zij lid van de EU, MET EIGEN muntslag !
    Maar, wie wéét, is hun monetaire toestand stukken béter dan het onze (?)

  3. Het democratische stemgedrag heeft in die onland geen invloed op de politieke koers ( richting maar ook toer van … per koersfiets). Hoe ver moet of kan de kiezer nog gaan ? Het doet er allemaal niet toe. Bijgevolg zitten de fluwelen zitters politici er bij gratie van zichzelf en hun cohesieeigneschappen met hun collega’s op de troon van ‘het beest’ die dit land bestuurd. Schanden na leugens , na onbekwaamheden , na ondemocratische gedragingen van onze poltici ministers, waar roomse pausen en bisschoppen bij verbleken, doen deze politici niet bewegen, en dit natuurlijk zolang de lijm plakt. En de lijm plakt goed. Dat was die 5 minuten politieke moed van leterme . Een politieke superglue. En die lijm is democratie of kiezers proof. Die verandering krijg je pas weg als het draagvlak voor die lijm desintegreerd. Dan potst die uit de belgische neus als een ferme keutel. VL samenwerken en binnen of buiten de lijntjes kleuteren , hebben geen enkele invloed, in tegendeel. Ze houden ons bezig met niets dan gebakken lucht terwijl ons draagvlak vakkundig aan het franse draagvlak werd gelast. Samen gaan we dan als zware titanic ten onder. Als we de vlaamse reddingssloep nu niet onderlaten en eerst vullen met onze waardvolsten dan gaat ook VL mee ten onder. Helaas zitten onze reddingsloepkapiteinen mee vastgekleefd aan onze belganic; en het orkest speelde rustig voort, want ‘te sfier ist koet’. Wij , VL ,moeten doen wat anderen doen in nood : de vlucht vooruit, fier met de armen boven het hoofd gestrekt de plons wagen !

    • En dan te eindigen zoals het Vlaams Blok of Jean Marie Dedecker? Enkel een kat in een hoek maakt gekke sprongen, we zullen dus eerst wat dieper met onze neus in de armoede geduwd moeten worden eer we reageren. Zijn de wapens bestelt of zal het weer moeten met de goedendag?

Reacties zijn gesloten.