Volgens de poco media duwen de sancties Rusland in de afgrond.  Er zijn gelukkig ook realisten die hun kans grijpen.  Zoals Walter Kadnar, de afgevaardigde van Ikea voor de Russische markt: “Nu is het ogenblik aangebroken om te investeren; ik heb het volste vertrouwen in het potentieel van de Russische markt op lange termijn.”  En anderen delen zijn mening.

Naar verluidt wil het Zweedse bedrijf tijdens de volgende vijf jaar ca. 1.6 miljard euro in Rusland investeren – niet wegens politieke, maar wel omwille van economische over- wegingen.  Ikea is geen alleenstaand geval.  De Franse bouwmarkt-gigant Leroy Merlin is van plan zijn aantal filialen in Rusland te verdubbelen en de pharmareus Pfizer – nochtans van Amerikaanse pluimage – bouwt momenteel een nieuwe fabriek in Rusland.

Tijdens de eerste negen maanden van dit jaar zijn de buitenlandse rechtstreekse investeringen in Rusland op 8.3 miljard USD gestegen; men vergelijke met het cijfer van heel 2015: 5.9 miljard USD.

We moeten vooral de Russisch-Duitse handelsbetrekkingen in het oog houden.  Duitsland is van oudsher een natuurlijke partner in het westen.  Nadat de Duitse economie in de jaren 2014 / 2015 een achteruitgang van de export naar Rusland voor een bedrag van 7.5 miljard euro moest incasseren – met een reeks faillissementen en een vermoedelijk verlies van 60.000 arbeidsplaatsen – schijnt de tendens zich te keren, eventueel zelfs met een licht positief resultaat voor 2016.

De Duitse bedrijven zetten hun kaarten niet uitsluitend op export, maar volgen het pad van de internationale concurrentie: ze investeren gewoon rechtstreeks in Rusland.  Zo  bedroegen tijdens het eerste kwartaal van dit jaar de Rusland-investeringen van Duitse bedrijven 1.1 miljard euro.  Ter vergelijking, in heel het jaar 2015 ging het op 1.78 miljard euro.

Enkele voorbeelden: de bouwer van landbouwmachines Claas, die 120 miljoen euro in een nieuwe fabriek in het Zuid-Russische Krasdonar gestoken heeft.  De bio-geneesmiddelen producent Bionorica bouwt voor 30 miljoen euro in Woronesch, het levensmiddelenconcern DMK gaat met een Russische concurrent fusioneren.  En dat zal niet snel stoppen vermits de Eurazische ontwikkelingsbank er geen geheim van maakt dat ze “allianties met buitenlandse firma’s wil smeden.”

De regering in Moskou moedigt dit van ganser harte aan.  Investeerders kunnen van zeer voordelige voorwaarden genieten.  Wie in Rusland minimum 10 miljoen euro investeert, een voor Rusland nieuwe productielijn uitbaat en tien jaar in het land blijft, mag rekenen op een speciaal investeringscontract.  Mèt een vriendelijke belastingstarifering en versnelde afschrijvingen.  Claas heeft zo’n contract al op zak.  Bovendien zijn de roebelkoers en de lage lonen een bijkomend argument voor investeringen in Rusland.

De EU zou Rusland mores leren?  Tja, tot de prijs van het varkensvlees kelderde en de fruitboeren hun oogst moesten vernietigen.  De sancties zorgden ervoor dat de Russen eens gingen nadenken over hun relatie met het Westen, over hun economie die – te – sterk afhankelijk was van de energiesector.  Vandaag bedraagt het inkomen uit olie en gas nog slechts een vijfde van het BNP.  In de plaats kwamen nieuwe producerende en verwerkende bedrijven met een daarbij horende nieuwe middenklasse.  Er worden zelfs  Russische waren uitgevoerd.  Traditioneel was dit bij terreinwagens al het geval, maar nu heeft het Zuid-Koreaanse Samsung zich ertoe verplicht de in Rusland geproduceerde wasmachines in 20 Europese landen te exporteren.

De EU leert maar niet bij, want na de Amerikaanse presidentsverkiezingen en het ongewenste resultaat – Trump is een koele minnaar van de sancties – kwam prompt de reactie:  er moet zo snel mogelijk een verlenging van de sancties komen, ongeacht het feit dat de EU-bedrijven en hun werknemers hiervan het slachtoffer zijn.

Gebakken peren

Preussische Allgemeine