Quo vadis, Syria?

Lang verwacht en voorbereid: een nieuw offensief ter verovering van Idlib. Met eenzelfde tactiek als bij vorige gebiedsheroveringen – geconcentreerde schaarbeweging – kon op redelijk korte tijd weer een gedeelte – nu in het zuid-oosten heroverd worden.

Op Kerstavond maakte het oppercommando van het Syrische leger bekend dat 320 km2 met 40 stadjes, dorpen of nederzettingen bevrijd werden van de terroristen. (Om u een idee te geven: 2 x oppervlakte Brussels Hoofdstedelijk Gewest)

Doel: de snelweg M5 van Homs naar Aleppo bevrijden, innemen en op deze wijze de aanvoer van wapens – vanuit het noorden – aan de terroristen afsnijden. Een drooglegging die tot een terugtrekking – steeds verder naar het noorden, naar Turkije, zou moeten leiden. Bovenop een aardig presentje in de vorm van een zgz. observatiepunt der Ottomanen – in werkelijkheid een wapenarsenaal ten behoeve van de terroristen – HTS e.a. lieverdjes – droogleggen. Zoals bij het observatiepunt in het zuiden, op de grens met Hama, wordt dit nu gewoon omsingeld door het Syrische leger. (…)

En wat tevens verwacht werd… heel de wereld had plotseling de “rebellen” weer ontdekt, al moet eerlijkheidshalve vermeld worden dat het “gematigd”-zijn verdwenen was. Nadat de Turken de Koerden uit de noordelijke grensstreek verdreven – met toestemming van de VSA – waren ze hun rebellenstatus eventjes kwijt. Immers, de Koerden waren als de dood voor de “rebellen”, die toen onomwonden “terroristen”, rabiate islamgeweldenaars van het ISIS-soort, genoemd werden. Ter verduidelijking dit beeldmateriaal uit de grensstreek, Qamishli: “Niets is veranderd. Het is ISIS, ditmaal met een luchtmacht.”, refererend naar het FSA, nu herdoopt in SNA (zie verder in dit artikel). De Turkse bezettingstroepen hebben opnieuw vijf bussen vol met huurlingen en hun gezinnen naar Ras al-Ayn gebracht, hen gehuisvest in de woningen van de Koerdische bevolking die ze verdreven hebben in oktober. Omvolking. Om later te kunnen aantonen dat het percentage Koerdische bewoners te verwaarlozen was. Om geen Koerden net over de grens te laten wonen. Wie niet vrijwillig de biezen pakt, krijgt wel een aanmoediging… (…)

Daar bovenop, even voorspelbaar, Israëlische luchtaanvallen in de buurt van Damascus. Haalt hier het nieuws niet. Ook niet dat er opnieuw een groot arsenaal Israëlische wapens en munitie gevonden werd in de Quneitra regio.

HTS weigerden, ondanks de wens van de bevolking, te onderhandelen over de vreedzame overgave van de stad Maarat al-Numan, hoopten op versterkingen uit het noorden, van Erdogans huurlingenleger. (…)

Nu de Syrische regering doet wat ze beloofd heeft – heel het Syrische grondgebied bevrijden van het gespuis – nu slaat de mondiale verontwaardiging weer toe. Erdogan eist een wapenstilstand en weigert de vluchtelingen toegang tot het Turkse grondgebied. De VN eisen dat er een politieke oplossing komt. Trump twitterde een vredesoproep. De persmeute masseert de lezers, resp. kijkers, opdat ze niet zouden vergeten wat een snoodaard Assad wel is. De Witte Helmen spelen hun rol: halen schattige kleine meisjes met Bambi-ogen vanonder het puin, bewieroken hun eigen heldhaftigheid. Kwestie van nog wat geld los te peuteren van westerse Gutmenschen en overheden. De grappige toets aan het wanhoopsverhaal is de verklaring, resp. bedreiging, van de zgn. “regering in ballingschap”. Nooit van gehoord, zegt u? Waar zit die dan? In Londen, ergens in het huis van hun éénmans-agentuur-voor-terroristische mensenrechten, tevens alom aanvaard neutraal persagentschap? Niet toch. Die gebalde “regering” zit gewoon in Gaziantep, Turkije. Niet te verwarren met de “Syrische Raad” in Istanboel. Een regering en een parlement… die zelfs niet door de terroristen (HTS & co) erkend werd. Beide bestuurseenheden worden gefinancierd door de Turkse regering, kwestie van enige legitimiteit te geven aan hun inval in het noorden van Syrië. Laten we niet vergeten dat Baghdadi – niet toevallig – in Idlib “gevonden” werd. Daar voelde hij zich veilig. Baghdadi… u herinnert zich toch wie dat heerschap was? Die meende waarschijnlijk dat hij “de Kalifaatsregering in ballingschap” was.

De verontwaardiging over het succes van het Syrische leger kennen we. Herkennen we. Ghouta, Quneitra, Khan Sheikoun… telkens een gebied heroverd wordt, schieten de media en politici in een kramp. Een kramp die moet aantonen dat er lukraak burgers gedood worden en ertoe moet leiden dat de Syrische regering zich braafjes terugtrekt en zich verder koest houdt als zgn. “rebellen” de burgerbevolking, bedrijven, nutsvoorzieningen als mikpunt nemen. In geval van nood kan er nog altijd beroep gedaan worden op de cameraploeg van de Witte Helmen die hulp bieden na een gifgasaanval…

Zijn we cynisch? Ja. Zijn er geen slachtoffers bij de burgerbevolking? Zeker wel. Was er een andere manier? Ja, maar dan moet er aan de andere kant van de onderhandelingstafel iemand zitten die het goed meent met de bevolking, die vrede wil, die wil onderhandelen. Tot nader order staat al-Qaeda op de wereldwijde lijst van terroristische organisaties. We herhalen het tot vervelens toe: al-Qaeda’s filiaal in Syrië is al-Nusra. Omwille van strategisch-mediale redenen herdoopte de organisatie zich in Hayat Tahrir al-Sham, kortweg HTS. Onderaan vindt u de lichting van hun doopceel en info over de miserie die ze bij de bevolking veroorzaken.

Toen er een de-escalatiezone rondom de provincie Idlib (en een noordelijk gedeelte van Hama) afgesproken werd (Astana 2017 met 12 Turkse observatiepunten), met terugtrekking van zware wapens en milities, weigerde HTS dit te volgen. Integendeel. De kleinere terroristische groeperingen die eraan wilden voldoen, werden door hen bedreigd en uiteindelijk opgeslokt of tot onderdanigheid gedwongen. Zo niet… HTS is niet bereid te vervellen tot een gematigde rebellenstatuut. Je moet wel dagelijks de toestand volgen wil je enigszins op de hoogte blijven over de naamkaartjes die “rebellen” op hun revers spelden. Erdogans huurlingen – een verzameld zootje kleinere terroristengroepen – dat nu ingezet wordt om de Koerden te verdrijven en de islamistische vluchtelingen in Turkije te hervestigen, heette na de fusie Free Syrian Army, kort FSA, werd intussen herdoopt in het verwarrende Syrian National Army (SNA). Slechts een wakkere kat vindt er zijn jongen in terug. Het Syrische leger heet officieel Syrian Arab Army, met de afkorting SAA. De bedoeling de westerse doorsnee krantenlezer en tv-kijker in verwarring te brengen ligt er dik bovenop.

Keren we terug naar het offensief. Het veilige vervoer op de snelwegen M5 en M4 is het doel. De steden en dorpen aan deze snelwegen moeten daarom heroverd worden. Daarom wordt al maanden getracht grondgebied te heroveren ten noorden van Latakia. En zoals we hier al herhaaldelijk schreven is dit is bijzonder moeilijk. Waar het Syrische leger in het zuid-oosten van Idlib de bevoorrading kan afsnijden is dit in het noorden van Latakia quasi onmogelijk, vermits de terroristen kunnen rekenen op constante aanvoer uit het noorden, met in een hoofdrol de niets ontziende Oeigoeren, die wat betreft moordlust op eenzelfde niveau staan als ISIS. Zij kunnen immers nergens heen. Niemand wil hen. Oorspronkelijk werden ze door Erdogan onthaald, tot hij zich realiseerde welk vlees hij in de kuip had én hen de grens over, naar Syrië stuurde, om daar hun terroristische droom te verwezenlijken. U vindt hier meer info over hun achtergrond. Enkele heuvels ten zuiden van Kabani zouden opnieuw heroverd zijn door het Syrische leger. Opnieuw, inderdaad. (…) De vraag is voor hoe lang. De terroristen zouden een nieuwe voorraad lange-afstand raketten aangesproken hebben.

Aan de andere kant van de Eufraat, in de provincie Raqqa, installeert het Russische leger zich in een verlaten VSA basis.

De Syrische regering overweegt naar de internationale rechtbank te stappen tégen de VSA wegens de diefstal van Syrische olie. (…) Onze bronnen geven weer dat de piste Exxon vervangen werd door Saoedische (Aramco) en/of Egyptische experten. We komen er nog op terug zodra we de informatie hebben kunnen bevestigen. De vraag is in hoever de Koerden gechanteerd, resp. omgekocht, worden door hun “bondgenoten”.

Intussen zou een Syrisch-Russisch samenwerkingsakkoord over de boring naar olie, en/of gas, in de Syrische territoriale wateren (Mid. Zee) getekend en in gang gebracht worden. In Syrië zijn meerdere gasbronnen voorhanden, die trouwens nog steeds aangevallen worden door sluimerende ISIS-cellen. (…) Maar aan olie is er een groot tekort. De oliebronnen worden immers bewaakt en ten gelde gemaakt door de VSA.

Maandag ll. kwamen in Moskou een Turkse en Syrische regeringsdelegatie bijeen om met Russische bemiddeling tot een vergelijk te komen. Volgens het goedgeïnformeerde Russische persagentschap Tass zou het als voorbereiding tot de ontmoeting van Erdogan en Poetin op 8 januari moeten dienen. Dat de Syrische regering stap voor stap de controle over Idlib zou verwerven werd in de Astana gesprekken vastgelegd, toen er nog sprake was van de de-escalatiezone, die nooit gerespecteerd werd door HTS. Zoals hierboven aangeduid zijn de snelwegen van levensbelang voor de heropbouw van Aleppo, diens belangrijke economische bedrijvigheid én het droogleggen van wapenbevoorrading der terroristen.

In Raqqa is de toestand dramatisch. Twee jaar nadat de Koerden met hun bondgenoten de stad bevrijdden van ISIS blijft het één grote ruïne. Raar toch, dat niemand de coalitie-bombardementen durft aanklagen. De bevolking heeft het over grootschalige corruptie: de hulp komt niet bij hen terecht.

Tot zover in grote lijnen de huidige militaire situatie. Er valt vanzelfsprekend veel meer te berichten: wie geïnteresseerd is kan het via dit bruggetje volgen (Engels)