Nieuw mensenrecht

Het recht op vertrek.  Dan denk je, eindelijk, de VN en de EU hebben het licht gezien. IJdele hoop.  Het gaat niet om recht van vertrek van de hier residerende vakkrachten, ook niet om uw recht om te vluchten naar aangenamer en veiliger oorden, maar wel om het recht van de wachtende ferryreizigers om eindelijk te kunnen vertrekken.  Moet er nog bij verteld worden dat dit overzetticket meteen ook een toegangsbewijs voor EUropa inhoudt?

Dan denk je, wie heeft er zo’n maf idee in zijn hoofd gehaald?  In dit geval “haar” hoofd: ene Anna Lübbe, Dr. Anna Lübbe, werkzaam bij de Mercator Stiftung.  Die instelling bestudeert hoogst actuele thema’s zoals integratie, EU, klimaatverandering, culturele (her)opvoeding en biedt – vanzelfsprekend – aanbevelingen en oplossingen aan.

Zo wordt er momenteel gewerkt aan het project “Het EUropese asielsysteem en de verdeling van de vluchtelingenverantwoordelijkheid”.   Daarmee is de toon gezet.  Want – opdat u niet op het verkeerde been gezet wordt – het gaat niet om de verantwoordelijkheid der vluchtelingen voor zichzelf, maar wel om de verantwoordelijkheid der “rijke” industrielanden voor de vluchtelingen.

Rijk.  Wat is rijk?  Alles is relatief.  Zijn onze gepensioneerden rijk? 1 op 5 gepensioneerde leeft in armoede, ligt het pensioen 700 euro lager dan in onze buurlanden, is het aantal mensen dat de ziekenhuisfactuur niet meer kan betalen met de helft toegenomen en is de rusthuisfactuur met een derde gestegen. Zijn de 300.000 dakloze gezinnen of personen in Duitsland rijk?  Tot geruststelling van het Gutmenschendom: in dit cijfer zijn geen “vluchtelingen” begrepen.  Mutti zorgt voor haar beschermelingen.

Mevrouw Dr. Lübbe noemt zich echter geen asielfanatica. Ze heeft echter diep nagedacht, gestudeerd, hard gewerkt, vluchtelingen- en mensenrechten geanalyseerd op alle mogelijke terreinen: politiek, justitie, mensenrechten, enz… en zij is dus tot de conclusie gekomen dat de mensenrechten moeten uitgebreid worden met het recht op vertrek, met het daarmee verbonden uitwijzingsverbod. Immers wat nut heeft een recht op vertrek als dit gevolgd wordt door een uitwijzing? Haar inspiratie haalde ze bij de huidige onwil der EU-staten vluchtelingenferry’s te laten aanleggen en lossen.  De EU moet volgens mevrouw Lübbe haar asielpolitiek herzien: iedereen die in een EU-land geraakt moet verdeeld worden over alle EU-lidstaten.

Nochtans stelt het huidige zeerecht dat geredde schipbreukelingen naar de dichtstbijzijnde haven moeten gebracht worden. De reiswensen der bijna drenkelingen spelen geen enkele rol.  Laat dat nu bij vertrek vanaf een Libisch strand… Libië zijn.

Waar is ons mensenrecht op veiligheid?  Op een werkend politie- en justitiebeleid?