Laten we het nog eens over vrije meningsuiting…

mediamanipulatie… en de persvrijheid hebben… of toch maar niet! 

Men moet immers de “waardigheid” in stand houden.  En dat kan niet als de inhoud van een boek als te kritisch beschouwd wordt én – u raadt het – als er een spreekster, Barbara Bonte, van het Vlaams Belang uitgenodigd werd.

Permalink voor ingesloten afbeelding

Facebook: Middelbaar of middelmatig?

Webstek: Middelbaar of middelmatig?

6 gedachten over “Laten we het nog eens over vrije meningsuiting…

  1. Niet om reclame te maken voor een andere blog, maar op “vroeger” (via seniorennet)
    ken je bijna dagelijks Lieve haar ervaringen lezen in het vooral Limburgse onderwijs. Zij was psychologe bij PMS, en kan u een en andere vertellen over de invloed van de islam in ons onderwijs.

    • Kennen we Walter. Lieve reageert ook af en toe bij ons.

      • Jullie zullen Lieve wel kennen, maar voor de lezers hé. Bedankt alvast.

          • Mooi is dat, die samenhorigheid die er is bij de bevriende blogs, die zo samen maar sterk een groots kunnen zijn en blijven. Laat ons nog meer volgers hebben en roep het uit naar al uw emailkennissen zowel links, rechts en ‘k trek er mij niets van aan lezers. Op die manier gaat zelfs de grootste syndicalist begrijpen dat hij verkeerd gestemd heeft.

  2. De zoveelste uiting van “lafheid”… door een kruiperig klootjesvolk. Een dergelijk klootjesvolk heeft het dan over “waardigheid”..!! Iets wat laf is , heeft geen waardigheid. Bij dieren komt men dergelijke lafheid niet tegen.
    De logische gevolgtrekking is dan ook dat een lafaard nog lager staat dan een dier.
    Een lafaard is dan ook allen maar de grootst mogelijke verachting waard.
    Met een lafaard gaat men dan ook niet aan tafel zitten.
    De schrijver van het boek kan de titel beter veranderen in “Lof der lafheid” (naar Erasmus Lof der zotheid).
    Gezien de inhoud van de publicaties van de laatste weken over het heden en verleden, moet de smerige rol van de “lafaard” nu meer dan duidelijk zijn. De dramatische en onherstelbare gevolgen van deze lafheid zijn dat nog meer.
    Het is dan ook de “lafaard” die moet aangepakt worden, te beginnen via het juiste taalgebruik. De tijd, zoals men in het frans zegt : “de mettre les gants..” is voorbij..
    De lafaard(&verrader) is dus het probleem en het gevaar, en dus niet de boodschapper met het slechte nieuws.

Reacties zijn gesloten.