Kwaken over confederalisme
Het confederalisme is weer “hot“. Iedereen heeft het erover, iedereen is voor, maar iedereen geeft er een andere invulling aan, als er al een invulling aan gegeven wordt.
Confederalisme is eigenlijk een staatkundige vorm waarbij bestaande onafhankelijke entiteiten beslissen een aantal dingen gezamenlijk te doen. Op Belgisch niveau wordt dat dan gemeenzaam vertaald als “het zwaartepunt verleggen naar de deelstaten“. Wat er ook van zij, binnen de Belgische context is confederalisme onzin. Of men discussieert over het feit dat bijvoorbeeld de sociale zekerheid al dan niet naar de deelstaten moet gaan (federalisme), dan wel of de sociale zekerheid al dan niet Belgisch moet blijven (confederalisme) is juist hetzelfde politieke debat. Confederalisme is dus een hol begrip. Men gebruikt het om de illusie te wekken dat men het warm water heeft uitgevonden om de institutionele knoeiboel te ontwarren. Het omgekeerde is echter waar. Confederalisme in België is een lege doos waarmee men wil verdoezelen dat het qua staatshervorming volledig de verkeerde kant op gaat. Meer nog, dat men het zelf niet meer weet.
Het is dan ook verwonderlijk dat de Vlaamse Beweging zich ook schijnt in te schrijven in een strategie om confederalisme te beschouwen als een goede zaak, terwijl het confederalisme-op-zijn-Belgisch wel eens zou kunnen leiden tot de definitieve betonnering van een aantal bevoegdheden op federaal vlak en de definitieve uitbouw van Brussel tot volwaardig derde gewest.
Het is dus uitkijken met dat confederalisme. Bovendien past ook dit weeral in de stap-voor-stap-strategie, die het uiteindelijke doel uit het oog dreigt te verliezen. Neen dus, laten we confederalisme vergeten, en resoluut gaan voor de laatste onderhandeling, die van de ontmanteling van de Belgische staat.
Joris Van Hauthem
Fractievoorzitter Vlaams Belang in het Vlaams Parlement
Voor zoveel ik ervan begrijp denk ik dat de wever inspeelt op een deel van zijn achterban; nl. heel wat mensen willen dat Vlaanderen meer zeggenschap krijgt maar binnen belgié blijven. Degenen die naar NVA zijn overgestapt vanuit het VB, beginnen stilaan te zien dat ook de Wever nooit op zijn eentje tot de onafhankelijkheid zal kunnen of willen besluiten. Met zijn zogenaamd confederalisme zou hij meer bevoegdheden naar Vlaanderen willen halen . Nu beseffen heel wat mensen niet dat hij daarin lukt, enkel als het de walen geen euro kost. Tot nu werden enkel bevoegdheden naar Vlaanderen gehaald die de Vlaming nog meer geld kosten. Zolang er geen samenwerking komt tussen de vlaamse partijen, zullen de “staatsmisvormingen” nog meer schade aan Vlaanderen toebrengen Want zowel de socialisten als de cdv als de vld zullen tot de laatste snik achter de eisen van de walen blijven staan. Een mooi voorbeeld was Wouter Beke die plooide als een riet voor de eisen van di Rupo. Mij maakt niemand wijs dat De Wever dat ook niet weet. Dus speelt hij bewust de belgische kaart. En dat ten koste van zijn eigen achterban, die in zijn fabeltje ‘confederalisme’ nog gelooft. En dàt beseffen di rupo en de rest van de waalse en de vlaamse collabo’s partijen zeer goed. Ze buiten het bovendien handig uit. Dus confederalisme in de échte zin ; vergeet dat maar . En confederalisme à la de wever ; een lachertje .