De Italiaanse marine is welkom in Libische havens en wateren om de Libische kustwacht bij te staan bij het terugdrijven van zgn. ‘vluchtelingen’.
Echter niet overal. De Libische protagonisten zijn verdeeld.
De recente ontwikkelingen bij de EU-Soros-importveerdienst volgen elkaar in een snel tempo op. Italië is de toestroom van zgn. ‘vluchtelingen’ meer dan beu; hoe meer er ‘gered’ worden, hoe luider de sirenenzang van de EU weerklinkt in Afrika.
Een charter met de NGO’s stuitte op verzet: een gewapende politieman aan boord is immers véél te gevaarlijk. Amnesty International, Artsen zonder Grenzen en consoorten willen iedereen uit zwart Afrika naar onze contreien halen.
Het is Italië menens: het schip Iuventa van de Duitse NGO „Jugend rettet“ werd wegens het vermoeden van hulp aan illegale immigratie in de haven van Lampedusa aan de ketting gelegd en in beslag genomen.
Woensdagnacht hebben Italiaanse autoriteiten de Iuventa voor de kust van Lampedusa tegengehouden en in de haven begeleid. Daar werd het schip gecontroleerd en aansluitend in beslag genomen. De actie was het resultaat van een onderzoek van het openbaar ministerie tegen mensensmokkelaars in de Mid. Zee.
Volgens „La Repubblica“ staat de b.g. NGO centraal in de onderzoekshandelingen van de procureur der Siciliaanse stad Trapani. Dit mag blijken uit afgeluisterde telefoon-gesprekken, die het vermoeden tot nu toe gedeeltelijk gestaafd hebben.
Volgens de „Tagesspiegel“ wordt de NGO ten laste gelegd bij herhaling immigranten aan boord genomen te hebben ‘die nog in begeleiding van Libische smokkelaars waren en die zich niet in levensgevaar bevonden’. Het schip werd door de autoriteiten uit voorzorg in beslag genomen om een mogelijke herhaling der feiten te verhinderen.
Volgens informatie van „Welt“ zou de bemanning een gevangenisstraf boven het hoofd kunnen hangen. De woordvoerder van “Jugend rettet” wees de beschuldigingen van de hand.
“Jugend rettet” is één van de NGO’s die de nieuwe gedragscodex van de Italiaanse regering weigeren te ondertekenen.
Italië zette echter op twee paarden. Dan maar onderhandelen met de door het Westen erkende Libische regering – wat sowieso slechts een gefragmenteerd akkoord kan opleveren gezien de politieke situatie. Jaren geleden liet Gadaffi zich rijkelijk ervoor betalen – maar het werkte. Tot lieftallige Hillary en de oorlogszuchtige VSA en hun vazallen besloten een handje toe te steken bij de Libische Lente, resp. de westerse democratie te gaan installeren – met de gekende gevolgen.
Ter herinnering:
Gadaffi’s voorspelling werd onze ergste nachtmerrie:
Terwijl – enerzijds – een schip van de Italiaanse marine toegang kreeg tot de Abu Sitta Marine Basis in Tripoli met aan boord een aantal Italiaanse experten voor een werkbezoek van vijf dagen, klinkt er – anderzijds – oorlogszuchtige taal van de concurrerende zelfverklaarde regering uit Oost-Libië, die, bij monde van commandant Haftar, ermee dreigt elk buitenlands schip dat voor niet-commerciële redenen de Libische wateren binnenvaart, te zullen bombarderen.
Libië is een krabbenmand. Een vliegtuig van de door het Westen erkende Libische regering werd door de concurrerende regering in het oost-Libië neergeschoten, wegen werden geblokkeerd en tot slot is er nog het vermoeden van een (mislukte) aanslag op hun commandant Haftar.
Stammentwisten. Op het internet circuleren oproepen dat Italië Libië best weer zou koloniseren. Onze redactie kan dit nog met een rijtje voorstellen uitbreiden…
http://www.libyaobserver.ly/news/italian-warship-arrives-tripoli-naval-base