In de brievenbus: het ontmaskeren van de ‘premissen’

TEGEN DE ONTMOEDIGING : HET ONTMASKEREN VAN DE “PREMISSEN”

Iedere mens gaat uit van “premissen” : dit zijn vooropgestelde stellingen.  Maar al deze stellingen stemmen niet steeds overeen met de waarheid, of de realiteit.

Met Nieuwjaar had ik enige discussie met een familielid (geen uitgesproken wereld-verbeteraar) toen ik wilde uitleggen hoe “premissen” die gemeengoed zijn, tot een valse voorstelling van zaken leiden.  Als voorbeeld gaf ik: “de islam is een godsdienst van vrede”.  Dit strookt niet met de werkelijkheid, maar wordt als waar aangenomen door Gutmenschen en vele doorsnee burgers (ook mijn interpellant).

Eén van de belangrijkste “premissen” in Vlaanderen is, dat de N-VA een Vlaams-nationale partij is en dat ze middels haar programma voorstelt om de toestand van Vlaanderen te verbeteren.  De grootste opgave is m.i. om vlakweg het ontslag uit de regering te eisen van de N-VA, omdat geen enkele van de voorgestelde “premissen” met de werkelijkheid overeenstemt.

Deze uitdaging is een belangrijk doel, zelfs meer dan de strijd tegen de islam, omdat het falen van de grootste partij van Vlaanderen, tevens de onmogelijkheid betekent om iets aan de wantoestanden te doen in dit land!  (islamisering, “collapse” van de openbare financiën, uitgommen van de Vlaamse identiteit, lamlegging Vlaamse Beweging).

De N-VA heeft zich voorgesteld aan de kiezer als een partij met in haar programma het streven naar een onafhankelijk Vlaanderen.  Tevens stelden ze voor om, door uitschakeling van de PS, de staatsfinanciën te saneren.  Van voor de verkiezingen hebben de Vlaams-vijandige kringen uit de Voka in de N-VA geëist dat het communautaire programma ge- schrapt zou worden.  Via hun stromannen Johan Van Overveldt en Philip Muyters kunnen ze de rigide neo-liberale lijn van de N-VA goed bewaken.  Het meest schokkendste is echter dat de algemene toestand van de staatsfinanciën op een alarmerende wijze ver- slechtert!!  Geen enkele rekening klopt, terwijl de schuldbarometer (die u op de webstek van De Tijd kunt volgen) met duizelingwekkende snelheid oploopt.  De problematiek is kort gezegd:

1) er is een constante toename van personen die hun hand open houden en de sociale zekerheid en de algemene middelen deficitair maken;

2) dit land slaagt erin de verschuldigde belastingen op de meest onoordeelkundige manier niet te innen.  De zaak Anthonissen en de lethargie van Van Overtveldt  toont aan dat men NIET aan fraude-bestrijding wenst te doen bij de high class van dit land.

Hetgeen ons, als verzetsbeweging, zo in de wielen rijdt, zijn de talrijke foute “premissen”, waaronder ons Vlaamse volk gebukt gaat.  Na de geschiedenis, waarbij talrijke  burgers voor een partij kozen op basis van hun overtuiging (socialistisch, katholiek, Vlaams-nationaal) is men afgegleden naar  een populariteitsstelsel.  De gewone Vlaming zegt (in zijn naïviteit): deze sterke (populaire) figuur gaat voor ons alles oplossen (zodat we zelf geen enkele verantwoordelijkheid moeten nemen).  Dit is ons in allerlei gedaanten vertoont: de verkiezing van Leo Tindemans, de monster-overwinningen van Steve Stevaert en later het Vlaams Blok, en de nog monsterlijke overwinning door de N-VA.

De verzetsbewegingen, die veelzijdig zijn, moeten focussen op de foute “premissen” van de Vlaamse bevolking.  Er is in de westerse wereld weliswaar een verzetsgrondstroom ont- staan, maar Vlaanderen staat daarbij niet aan de top.  Dit komt omdat de gemiddelde Vlaming wel een fatsoenlijk mens is (dixit Jaak Peeters  in zijn boek), maar deze voor de rest heel laks en laf is.

De voornaamste foute “premissen”, ondersteund door de Vlamingen zijn:

1) de staat zorgt toch steeds weer dat het geld (voor allerlei uitkeringen, investeringen) beschikbaar is;

2)  De Belgische staat moet de mensen fiscaal en juridisch gelijk behandelen  (dit wordt door de realiteit weersproken: beperkte inning van boetes, gratis gebruik medische zorg en openbare diensten, onevenwicht Vlaanderen-Wallonië);

3)  we zijn uiteindelijk toch Belgen omdat we een solidair opgevat systeem hebben  (Vlaanderen steunt eeuwig Wallonië,  een bepaalde klasse draagt zero bij aan de staatsfinanciën);

4)   de verkozen beleidsstructuren zijn neutraal inzake ethische kwesties en onze identiteit.

Het in stand houden van een aantal “foute veronderstellingen” wordt gretig bevestigd door de media, die in handen zijn van een select belgicistisch  bondgenootschap.  De verzetsbeweging  dient ernaar te streven, niet enkel via de nieuwe media in het verzet te gaan.

Ik vraag in talrijke artikelen al geruime tijd, dat er in de Vlaamse Beweging een overleg tot stand zou komen om dit verzet te coördineren.   De te volgen weg is niet makkelijk, want ze spaart kool noch raap.  We moeten naar een interne ethische ijking gaan: zoals moedigen in het verzet gingen tegen het Egmontpakt, dienen we gezamenlijk de Vlaamsnationalisten op te roepen de N-VA terug op haar spoor te zetten.  Persoonlijk meen ik dat dit niet gaat lukken.  Daarom moeten we met iedereen –  zonder – vrees, de foute premissen ontmaskeren.

Hetgeen primordiaal is, toonde ons de “strijdlust” tijdens de heropstanding van de Vlaamse strijd (grosso modo de jaren ’60 en ’70).  Vlaanderen, als onderdeel van de Nederlanden, werd door identitaire getuigen getoond.  Men kan niet zeggen als individu: we zitten in de catacomben en blijven er.  Elke individuele actie van een Vlaming  heeft zijn waarde!  Het beschamende is dat we van het bestaan van een specifieke, doelgerichte Vlaamse Beweging niets meer merken.   Onze Beweging  is dus maar waardevol, indien ze ook gericht naar buiten komt; we dienen onze aanwezigheid te tonen t.o.v. de lauwen en de laksen.

Dit nieuwe jaar doseren we onze inzet voor de werkelijk inhoudsvolle doelen!  We steunen groepen zoals Voorpost, Vlaanderen Vlagt, het VNJ en de volksnationale blogs.  We trachten ook invloed uit te oefenen naar verenigingen zoals de VVB, het Davidsfonds en TAK.  Het kernprobleem is dat ze gevangen zitten in “foute premissen” en door hun “eerbiedige opstelling” onze politieke partijen het vuur niet aan de schenen leggen.  Daar hebben Hendrik Vuye en Veerle Wouters ervaring mee!!   Maar ook averechtse krachten in en naast het Vlaams Belang!!

Daarom, tot besluit, de oproep aan de strikte Vlaamsnationale groepen: maak een verzetsplatform, zoals ten tijde van het Egmontpakt of de Lambermont-periode!  Als geïsoleerd dissident vind ik moeilijker de bereidheid om iets te ondernemen!   Dus – 2017  – het jaar van de dissidentie tegen de slaafse en foute opvattingen!

Jos Wouters, Sint-Amands.

PS : Oproep aan ieder onverschrokken Vlaming/Nederlander : gebruik uw volkse symbolen: de leeuwenvlag, het dragen van het leeuwenspeldje,  gebruik standaard VL-tekens op uw wagens, strijd tegen vreemde talen,het Engels voorop.