Het einde van onze persoonlijke vrijheid

Het einde van onze persoonlijke vrijheid

In meerdere EU-lidstaten werden gedurende de laatste maanden maatregelen getrofffen om contante betalingen te beperken.  In Italië en Frankrijk zijn die boven € 1.000 nu al onmogelijk.  De reglementeringen van het  land b vindt u via dit bruggetje.

Zelfs in Zwitserland zijn er plannen in die richting.  Op dit ogenblik zijn contante betalingen boven een bedrag van 100.000 Zw. Fr. verboden.  Niet dat dit nu een probleem vormt: er staan niet bepaald een groot aantal mensen te trappelen om dergelijke bedragen contant te vereffenen.  Maar het opent ook in Zwitserland de doos van Pandora naar een verdere beperking van onze vrijheden.  Is het principe van een verbod op contanten eenmaal ingevoerd, dan sluimert om de hoek de ‘homogenisering‘ volgens de EU-richtlijnen.  Het toegestane bedrag zal dan quasi onmerkbaar van tijd tot tijd naar beneden aangepast worden… tot ‘homogenisering‘ plaats maakt voor ‘totale controle’.

Zijn we nu tegen overschrijvingen, tegen domiciliëringen, tegen bankkaarten, tegen een gemakkelijk betalingsverkeer?

Neen, hoegenaamd niet, maar er zit wel een addertje onder het gras.  Of beter: een koningscobra.  Want het verbod op contante betalingen resulteert in het feit dat elke betaling van een product, van een uitgevoerd werk of een verleende dienst via een elektronische rekening loopt, die door de staat op eender welk ogenblik kan ingezien worden.  De staat weet van welke verenigingen / partijen we lid zijn, wie of wat we sponsoren, welke boeken of kranten we lezen, waarheen we op vakantie trekken, wat we eten en drinken, welke energie we gebruiken, hoe we ons verplaatsen, hoeveel we verspillen en hoeveel we (nog kunnen) sparen, hoeveel we (nog kunnen) gepluimd worden…  Kortom: ons leven wordt door vadertje staat / EU van de geboorte tot in de kist bespioneerd en liefst proactief in de gewenste banen geleid.

En het biedt mogelijkheden ter confiscatie van ‘onnuttig‘ geparkeerde spaargelden, die, vanuit EU-zicht, beter ‘geïnvesteerd‘ moeten worden in een mogelijke schuldendelgingsbelasting of in ondernemingen, die bij de banken wandelen gestuurd worden als ze een risicolening aanvragen.

De chipkaart in uw IK en in uw bankkaart moet daarvoor dienen.   De dag komt eraan dat u slechts nog een zeer klein bedrag aan de bankautomaat zult kunnen afhalen.
Persoonlijke vrijheid, privé sfeer, vrijheid van meningsuiting moeten volgens de EU-bonzen aan banden gelegd worden, lees: uitgewist worden.  Big Brother is watching you, non stop, 24 op 24.

Binnenkort wereldwijd.

Meer dan 40 staten, met o.a. Duitsland, Frankrijk, GB, Italië en Spanje (G5) hebben woensdag een akkoord bereikt over een omvangrijke uitwisseling van rekeninggegevens.  De G5 ministers van financiën verklaarden achteraf: “Volgens deze ambitieuze tijdlijn moet de eerste uitwisseling in 2017 gebeuren.”
Al tegen het einde van dit jaar moeten de plannen in de EU-wetgeving verankerd worden.  De ministers zetten druk op de financiële wereld om binnen het globale financiële systeem “hun verantwoordelijkheid op te nemen.”
De G8 hadden al in 2013 een akkoord bereikt over een wereldwijde striktere controle van de rekeninggegevens om ‘belastingontduiking‘ tegen te gaan.

Keren we even terug naar het land b, waar een gewone belastingcontrole meer en meer op een huiszoeking begint te lijken. Door nieuwe rechtspraak kunnen controleurs nu bijvoorbeeld kopieën nemen van foto’s, of bij een bedrijfsleider thuis de kasten doorzoeken. Privé gegevens zijn niet meer privé, zover is duidelijk, en dat kan en mag zonder meer gebeuren zonder dat er een  rechter op toeziet, terwijl dat bij een gerechtelijke huiszoeking wel moet.

Wij zijn bezorgd. Protesteert er niemand?

Florent Van Ertborn

5 gedachten over “Het einde van onze persoonlijke vrijheid

  1. Na 6 jaar onderhandelen zijn Oostenrijk en Luxemburg eindelijk door de knieën gegaan om bankgegevens uit te wisselen. Zij deden dit onder strikte voorwaarden, ttz. de belofte dat de EU landen enkele niet EU landen – Liechtenstein, Monaco, Zwitserland, Andorra en San Marino – onder zware druk zouden zetten om daar het bankgeheim ook op te heffen.
    Over de landen in het Midden-Oosten, Hongkong, Singapore en nog enkele andere wordt angstvallig gezwegen. Welke EU-burgers zouden daar hun zwart geld hebben staan? Zouden het dezen zijn die de deur daar platlopen?

  2. De uiteindelijke bedoeling is een volledig elektronisch betaalverkeer zonder contant geld. Dit systeem is absoluut noodzakelijk voor de invoering van negatieve interesten, inbeslagname van spaargelden, éénmalige belastingen op spaargelden zoals o.a. voorgesteld werd door de Boston Consultancy Group (=sprak van 30%) enz…!!
    De enige soort die wordt geviseerd is de autochtone middenklasse. De “elites” en “de georganiseerde misdaad” zullen immers kunnen blijven beschikken over belastingparadijzen, belastingvrije stichtingen, en andere “constructies” die moeten toelaten hun zaken af te handelen, zonder hinder veroorzaakt door de
    EUSSR ingevoerde maatregelen.
    We gaan dan opnieuw terecht komen in een systeem van ruilhandel, als men nog iets wil “regelen” buiten het systeem, en waarbij er dan geen sporen worden achtergelaten.(=de betaling in natura!!).
    Gezien wat voorafgaat gaat het hier niet alleen over de bestrijding van de fiscale fraude(sic), maar betreft het vooral de omvorming van onze huidige maatschappij naar een systeem zoals beschreven in het boek “1984” van George Orwell.
    Momenteel gaat het nog over de chip in de I.K. en de bankkaart, maar de volgende stap (die reeds werd gezet in de USA) is de inplanting bij de mens van een RFID, en de beste plaats daarvoor is ter hoogte van het voorhoofd.
    Dit laat dan een volledige controle toe van alle menselijke activiteiten, met daarbij dan nog het bijzondere aspect van de “breinmanipulatie”. Dit laatste is immers de “natte droom” van de “elites”.

  3. Vandaag was ik op mijn bank voor een bankcheque. De betaling die ik moest doen werd door de ontvanger enkel aanvaard als bankcheque omdat wettelijk…. Toen ik mijn cheque in ontvangst nam zei de dame dat er wel 12,50€ onkostenvergoeding werd aangerekend. Wettelijk verplichten ze je van alles en nog wat, en je moet er nog eens extra voor betalen. Waar is de logica gebleven?

    • Die is er Walter. Geloof me, die is er. Bij alles wat je doet, moet je ervoor zorgen dat er verdiend wordt voor de bemiddeling.

Reacties zijn gesloten.