Opgedragen aan de federale verkiezingsdag in het beloofde land: het vluchtelingengedicht
1 gedachte op “Gedachten in gedichten”
Door al die vluchtelingen toestanden en de moorddadigheid van de Europese volkeren en in het bijzonder Duitsland, vul ik dit gedicht aan. Het is getiteld ‘De Pot verwijt de Ketel dat hij zwart ziet.
Ik haalde mijn inspiratie bij een artikel van mijn lijfblad Hagalil van vandaag. In het land der vreemdelingen waarnaar het woord Hagalil verwijst, opent het toch maar dag na dag je ogen. Hun treurgedicht vandaag is: Sinti und Roma – Die Schuld der Kirchen! “Terwijl de kerken tot ver in de 20ste eeuw zich tegenover zigeuners afwijzend opstelden en hun bijstand en barmhartigheid aan voorwaarden koppelden, laadden zij tijdens de 12 jaar van het Derde Rijk passief en actief schuld op zich. Deze schuld is zo zwaar dat ze niet meer goed te maken is, ze is onverzoenbaar en onuitwisbaar. Ze onttrekt aan beide kerken in Duitsland hun geloofwaardigheid” Tja, doet paus alle moeite om ‘Fremdfreundlich’ te zijn en nu dit. Onverzoenbaar en onuitwisbaar is zijn schuld. Het zou hem passen om naar de synagogen en de rabbi’s te kijken. Die stellen hun tempels al eeuwen open in alle barmhartigheid en bijstand. En dit tot op vandaag. Heb je het ook al gemerkt hoe ze in hun synagogen onderdak verlenen aan vluchtelingen? Wat tevens een zeer zware schuld is, is het feit dat ze het verbod op gemengde huwelijken genegen waren. Als Hagalil cabaret wou opvoeren, is het daar geen beetje in geslaagd. Wie zijn ogen niet in zijn zak heeft, merkte al op dat bij joden gemengde huwelijken zeer zeldzaam zijn. Hun wet verbeidt het namelijk. Ik ben niet de enige die het opmerkte. De Nobelprijswinnaar Sir Peter Medawar haalde het meer dan eens aan in zijn redes. “Door onder elkaar te trouwen hebben de belijders van de joodse godsdienst hun raciale eenheid bewaard. Hun bloedgroepen zijn die, welke de oostelijke Middellandse Zeevolken kenmerken, hun vingerafdrukken behoren tot een afzonderlijke familiegroep, zij zijn bijna vrij van bepaalde erfelijke ziekten en bijna de enige slachtoffers van andere. Het Joodse volk dankt zijn voortbestaan aan een speciale vorm van ‘soortgelijk huwen’, het huwen van gelijk met gelijk” Wat ik zeer verstandig van de joden vindt, zo verstandig dat ik het kan aanbevelen aan de Europese landen. Wat Hagalil betreft: het moet wat vroeger opstaan om mij in slaap te wiegen.
Opgedragen aan de federale verkiezingsdag in het beloofde land: het vluchtelingengedicht
Door al die vluchtelingen toestanden en de moorddadigheid van de Europese volkeren en in het bijzonder Duitsland, vul ik dit gedicht aan.
Het is getiteld ‘De Pot verwijt de Ketel dat hij zwart ziet.
Ik haalde mijn inspiratie bij een artikel van mijn lijfblad Hagalil van vandaag. In het land der vreemdelingen waarnaar het woord Hagalil verwijst, opent het toch maar dag na dag je ogen.
Hun treurgedicht vandaag is: Sinti und Roma – Die Schuld der Kirchen!
“Terwijl de kerken tot ver in de 20ste eeuw zich tegenover zigeuners afwijzend opstelden en hun bijstand en barmhartigheid aan voorwaarden koppelden, laadden zij tijdens de 12 jaar van het Derde Rijk passief en actief schuld op zich. Deze schuld is zo zwaar dat ze niet meer goed te maken is, ze is onverzoenbaar en onuitwisbaar. Ze onttrekt aan beide kerken in Duitsland hun geloofwaardigheid”
Tja, doet paus alle moeite om ‘Fremdfreundlich’ te zijn en nu dit. Onverzoenbaar en onuitwisbaar is zijn schuld. Het zou hem passen om naar de synagogen en de rabbi’s te kijken. Die stellen hun tempels al eeuwen open in alle barmhartigheid en bijstand. En dit tot op vandaag. Heb je het ook al gemerkt hoe ze in hun synagogen onderdak verlenen aan vluchtelingen?
Wat tevens een zeer zware schuld is, is het feit dat ze het verbod op gemengde huwelijken genegen waren.
Als Hagalil cabaret wou opvoeren, is het daar geen beetje in geslaagd. Wie zijn ogen niet in zijn zak heeft, merkte al op dat bij joden gemengde huwelijken zeer zeldzaam zijn. Hun wet verbeidt het namelijk.
Ik ben niet de enige die het opmerkte. De Nobelprijswinnaar Sir Peter Medawar haalde het meer dan eens aan in zijn redes.
“Door onder elkaar te trouwen hebben de belijders van de joodse godsdienst hun raciale eenheid bewaard. Hun bloedgroepen zijn die, welke de oostelijke Middellandse Zeevolken kenmerken, hun vingerafdrukken behoren tot een afzonderlijke familiegroep, zij zijn bijna vrij van bepaalde erfelijke ziekten en bijna de enige slachtoffers van andere. Het Joodse volk dankt zijn voortbestaan aan een speciale vorm van ‘soortgelijk huwen’, het huwen van gelijk met gelijk”
Wat ik zeer verstandig van de joden vindt, zo verstandig dat ik het kan aanbevelen aan de Europese landen.
Wat Hagalil betreft: het moet wat vroeger opstaan om mij in slaap te wiegen.