Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede Vrienden,

Sinds de oorlog tegen Syrië, werden zondag voor het eerst regionale verkiezingen gehouden voor de vorming van lokale administratieve raden die moeten zorgen voor de sociale en culturele ontwikkelingen op gemeentelijk en provinciaal vlak. Er waren 40.000 kandidaten voor 18.478 zetels. (video 1) En van 6 tot 15 september werd in Damascus onder massale belangstelling de 60e jaarbeurs gehouden voor economische en culturele vernieuwing. Het was de grootste sinds 50 jaar. De paviljoenen waren gewijd aan informatica, cultuur, toerisme, economie, binnenlandse en buitenlandse handel en administratie. Er waren 1.700 ondernemingen aanwezig uit 48 landen die hier een ambassade hebben en uit 25 landen die door een economische onderneming vertegenwoordigd waren.(video 2)

Ondertussen blijft Syrië zijn grondgebied van terroristen zuiveren totdat het de territoriale integriteit tot de laatste vierkante centimeter hersteld heeft. En voortdurend worden wapens en medisch materiaal ontdekt in schuilplaatsen van voormalige terroristen. Nu is het weer een volledig door Israël uitgebouwd veldhospitaal voor terroristen in Quneitra. (In dit verband, video’s 3, 4 en 5)  En terwijl de internationale gemeenschap  een “politiek proces” eist om het eigenbelang van buitenlandse mogendheden te laten gelden, blijft Syrië vastberaden zijn onvervreemdbaar recht opeisen: een politiek proces in Syrië wordt door Syrië zelf bepaald, zonder buitenlandse inmenging.

Zolang de internationale instellingen gepolitiseerd blijven en geen internationale rechtvaardigheid en vrede kunnen/willen garanderen, blijft de dreiging van een grote oorlog tegen Syrië bestaan, hoewel de internationale gemeenschap hiertoe geen enkel recht heeft. Gelukkig wordt het tegenwicht van Rusland-China en hen die zich hierbij aansluiten, steeds groter. Zo hopen wij dat eens het Angelsaksisch imperialisme zal eindigen en dat Israël en de wereld bevrijd worden van het terroristische zionisme, dat al decennia straffeloos internationale regels schendt en de soevereiniteit van volken en landen vernietigt. En ondertussen heeft het zionistisch regime massa’s chemische, biologische én atoomwapens opgestapeld.

P. Daniel

Video 1:

Video 2:

Video 3: The Jerusalem Post berichtte over de Israëlische wapenleveringen aan “rebellen” als deel van de actie “Good Neighbour” – goede buur – een actie uit “mededogen” voor hun buren die in vrede willen leven – het bericht moest op bevel van het IDF, het Israëlische leger – verwijderd worden omwille van “veiligheidsredenen”.

Video 4: Ter illustratie hoe ‘bei Nacht und Nebel” hulpgoederen vanuit Israël binnengesluisd werden in Syrië.  Wie controleert wat er geleverd wordt: melkpoeder, voeding, drank, tenten, dekens, medicijnen of… wapens?  Of, zoals mocht blijken na de zgn. “humanitaire redding” van 800 WH, wie geraakt er zonder problemen, visa of andere “papieren”, vlotjes over de grens naar Israël?

Video 5: De berichten over vondsten van Israëlische wapens bij de “terroristen” zijn niet nieuw.  Telkens een gebied heroverd wordt door de Syrische overheid worden zulke wapens buit gemaakt.  Wie geïnteresseerd is hoeft slechts naar YouTube te surfen en “Israeli weapons found in Syria” te typen; u zal merken dat tijdens heel de oorlogsperiode regelmatig Israëlische en Amerikaanse wapens bij de terroristen gevonden werden.

Vrijdag 21 september 2018

Dubbel feest

Vorige vrijdag werd niet alleen het feest van de Kruisverheffing gevierd maar ook het feit dat onze gemeenschap “Orde van de eenheid van Antiochië” op die dag in 2000 werd opgericht. In de voormiddag namen we nog deel aan een eucharistieviering in de parochiekerk van Qâra ter gedachtenis (6 maanden na de begrafenis) van de gekidnapte en vermoorde soldaat Samer, de zoon van een van onze meest bevriende families. Een andere zoon soldaat is nog altijd “vermist”. Na de dienst bleven we een tijd bij de familie.

Wij begonnen onze feestviering met de plechtige vespers in onze kerk. Er waren een 150 aanwezigen, waarvoor ons kerkje eigenlijk te klein is. De jonge Syrisch-orthodoxe priester Michaiel was met een 100-tal gelovigen uit Sadad aanwezig. Sinds we recent Sadad bezochten en er zo gastvrij werden verwelkomd, is er tussen ons een hechte vriendschapsband ontstaan. Abouna Michaiel ging ook mee voor in deze dienst, samen met abouna Georges, de  Grieks-katholieke priester uit ons dorp.  Daarna zorgden de gelovigen van Sadad voor een aantal gezangen in het Syrisch (Syriac), terwijl alle aanwezigen op het voorhoofd met olie werden gezalfd en het heilig Kruis vereerden. Daarna gingen we naar de grote binnenkoer. Het verhoog aan de nieuwbouw diende als podium en op de koer zelf waren de nodige stoelen voorzien.  Hier gaven de drie priesters, abouna Georges, abouna Michaiel en ik, elk een korte overweging over de betekenis van het kruis.

Hierop hadden de kinderen een sketch voorbereid. Een sketch is altijd een leerrijke en amusante vertoning. Nu werd uitgebeeld hoe de heilige Helena, de moeder van keizer Constantijn, volgens de traditie, in de vierde eeuw het Kruis van Jezus gevonden heeft op Golgota. (Nvdr: Lees “De legende van het Ware Kruis”)  Daarna wilde abouna Michaiel nog zijn dankbaarheid uiten jegens de gemeenschap en hij overhandigde aan moeder Agnes-Mariam een herdenkingsmedaille vanwege de parochie. Hierna gaf zij een korte uitleg over de stichting van de orde van de eenheid van Antiochië. En zo was het tijd voor het traditionele vuur. Achter het Mariabeeld was een stapel hout met een groot kruis voorbereid. Zoals bij de vinding van het kruis alom vreugdevuren werden ontstoken, werd er nu vuur gemaakt. Daarbij was ook echt vuurwerk voorzien. Ondertussen werden liederen gezongen en natuurlijk ook het Onze Vader en Wees Gegroet in het Aramees, de taal van Jezus. En zo was het tijd voor de maaltijd in open lucht. Er was een kraampje dat warme broodjes maakte en een kraampje dat popcorn aanbood. Op tafels stonden plastieken bordjes met verschillende groenten gevuld. Verder werd frisdrank geschonken. De mensen gingen in groepjes bij elkaar zitten of aten al staande.

Terwijl  de meesten afscheid namen bleef de gemeenschap met enkelen over voor een afsluitende bijbelquiz.

Onverwachte lichtpunten

Zoals reeds gemeld, werken onze megakeukens samen met Preemptive love coalition. Deze organisatie is gesticht door een Amerikaans echtpaar uit Texas, waarvan de vrouw voor enkele dagen nu bij ons verblijft. Dit evangelisch echtpaar met twee kinderen wil hun leven werkelijk in dienst stellen van slachtoffers. Zij hebben de VS verlaten en wonen nu in Irak, van waaruit zij slachtoffers van de onrechtvaardige Amerikaanse politiek in het Midden-Oosten willen helpen. Zij worden door verschillende kerkgenootschappen gesteund.

Reeds lang wilde de vrouw een bezoek brengen aan onze gezamenlijke hulpverlening maar als Amerikaanse kreeg zij geen visum voor Syrië. Na twee jaar is het gelukt. Vanuit het klooster is zij nu de verschillende humanitaire projecten gaan bezoeken. Voorwaar, er zijn nog mensen die het wezen van het christelijke geloof hebben begrepen en beleven. Zij willen met hun leven niets anders dan een daad van verzoening stellen.

Sinds enkele weken is er een jonge Syrische vrouw uit het christelijke Mhardeh (video 6 en 7) bij ons. Ze studeerde in Damascus zes jaar om doctores te worden en was na nog 5 jaar studie oncoloog. Van haar kregen we nogmaals een bevestiging dat de staatsuniversiteiten (zoals de ziekenhuizen) gratis zijn, op ‘n 20 € per jaar na. Zo heeft zij haar elf jaar studie kunnen voltooien. Ze gaat van hieruit nu helpen in het medisch centrum in Qâra en Damascus, maar vooral helpt zij bij het werk van onze ambulances. Tussendoor leeft en bidt zij mee met ons. Ze wil zich vanuit deze gemeenschap inzetten voor de zieken. Hoewel zij aan een schitterende  carrière zou kunnen beginnen,  vraagt zij zich niet af hoe zij deze  best kan opbouwen, zij vraagt zich enkel af wat Jezus’ wil is voor haar leven. Voorwaar, de wonderen zijn de wereld niet uit.

Video 6 en 7: optocht ter herdenking van de 11 of meer? dodelijke slachtoffers en talrijke gekwetsten van het christelijke Mhardeh.  De zgn. “gematigde rebellen” lanceerden op vrijdag 7 sept. verschillende raketten op het dichtbevolkte Mhardeh, niet ver van Idlibistan. Getuigenis van een overlevend familielid – de man verloor zijn moeder, echtgenote en kinderen.

Einde of nieuw begin?

De bevrijding van Idlib, het laatste bolwerk van de terroristen, zal heel anders verlopen dan we de twee laatste jaren gewoon zijn en waarbij het Syrische leger met zijn bondgenoten de ene overwinning na de andere behaalde zoals in Aleppo,  Douma en elders. De diepste oorzaak is dat de VS, Israël, NAVO, EU en golfstaten een definitieve overwinning van Syrië en een herstel van zijn soevereiniteit, zijn territoriale integriteit, de terugkeer van de vluchtelingen en de vrede, met alle mogelijke en illegale middelen willen beletten.

Immers, het westers imperialistisch blok wil nog steeds controle over de Syrische oliebronnen, de invloed van Iran in Syrië tegenwerken, het groeiend gezag van Rusland ondermijnen, Syrië als partner van de Chinese zijderoute boycotten en hier de wereldheerser zijn. Idlib is hun laatste grote kans om alles wat de voorbije jaren voor hen verloren leek, terug te winnen. Daarom werd een massale en vernietigende militaire inval voorbereid en zoals voorheen, op grond van het voorwendsel van een chemische aanval in Idlib. Rusland en Syrië hebben evenwel hun gemeen spel van dag tot dag openbaar gemaakt en aangetoond dat zij kinderen ontvoerden, chloor ter plaatse brachten, met de Witte Helpen en de Engelse geheime diensten alles in voorbereiding brachten. In deze situatie lijkt het moeilijk een chemische aanval te plegen om dan de wereld te doen geloven dat Assad zijn volk aan het uitmoorden is. Bovendien, het geleuter over chemische aanvallen is stilaan afgezaagd nieuws.

Een kleine groep (Saoedi-Arabië, Egypte, VS, Frankrijk, VK, Jordanië) heeft op 14 september in Genève haar eisen overgebracht aan Staffan de Mistura, de bijzondere UNO gezant voor Syrië. Zij willen niet meewerken aan de heropbouw van Syrië zonder een politiek proces volgens hun verlangens en die gaan helemaal niet in de richting van een herstel van de soevereiniteit, integendeel. Het is blijkbaar de bedoeling de resultaten van Sotsji (zie verder) zoveel mogelijk tegen te werken. De VS willen nog altijd hun overheersing laten gelden, terwijl Engeland en Frankrijk  hun koloniale politiek blijven volgen. Duitsland neemt  een mildere houding aan. Het Syrische leger blijft de terroristen succesvol bestrijden maar een grootscheepse militaire actie in Idlib wordt voorlopig nog vermeden. Immers, op  6 november zijn er in de VS verkiezingen voor het congres, voor alle 435 leden van het Huis van Afgevaardigden en voor 1/3 van de leden van de senaat. Een belangrijk succes in de strijd tegen de  terroristen in Syrië zou voor de  Amerikaanse politiek, die steeds beheerst wordt door militair geweld,  een aanleiding kunnen zijn voor een brutale reactie. Zo hebben Russen en Turken maandag in Sotsji wijselijk een overeenkomst bereikt om in Idlib inmiddels een gedemilitariseerde zone in te stellen van ongeveer 15 km. De terroristen moeten voor 15 oktober uit die zone verdwenen zijn. Wat dit in werkelijkheid betekent zal moeten blijken. (video 8) De VS, die samen met het westen, buiten spel staan bij deze besprekingen, vinden het een goede zaak dat er geen grote militaire actie gepland wordt tegen de terroristen, maar zeggen dat deze overeenkomst voor lange tijd zou moeten gelden, waardoor ze hun slechte bedoelingen verraden. Het gaat immers om een tijdelijke overeenkomst als voorbereiding op een definitieve verdrijving van de terroristen. Hierop begint Israël met extra provocaties door bombardementen op Lattakia. (video 9 en 10) Hierbij heeft het Syrische leger per vergissing een Russisch vliegtuig met 15 militairen neergehaald. Wat de gevolgen zijn voor de relaties tussen Rusland en Israël zal nog moeten blijken maar we mogen verwachten dat het slechts een kortstondig gloriemoment zal zijn voor Israël en dat Rusland, Syrië en Iran efficiënt zullen reageren. In Rusland gaan stemmen op om de Israëlische ambassadeur uit te wijzen en in Syrië een werkelijke no fly zone voor Israël in te stellen. Ofwel gebruikt Poetin dit voorval om de zionisten op een andere  wijze meer in bedwang te houden. We wachten af.

Video 8: De Syrische regering laat er geen twijfel over bestaan: de Idlib regio moet uiteindelijk integraal terug deel uitmaken van het Syrische grondgebied, de terroristen moeten uitgeroeid worden, hetzij met de verzoeningsprocedure, hetzij…

Video 9:

Video 10: spelen met vuur… Sinds jaren is er een grote militaire Russische (marine)basis gestationeerd aan de kust, in Latakia en ook gedeeltelijk in Tartous.

Het jonge democratische congreslid voor Hawaï, Tulsi Gabbard (37 jaar) zei vorige donderdag in het congres dat de administratie van Donald Trump in Syrië nu 20 tot 40.000 terroristen beschermt en dan nog Rusland, Syrië en Iran bedreigt omdat ze deze terroristen willen aanvallen. Ze noemt het een verraad aan het Amerikaanse volk. Het is bovendien een verraad aan het Syrische volk en aan heel de wereld. We hopen en bidden dat Idlib eindelijk het einde mag worden van de onrechtvaardige oorlog tegen Syrië en niet een laf begin van een nieuwe gruwelijke oorlog van de verliezers. (video 10)

Video 10:

En dit nog