Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Geplaatst op door

Goede Vrienden,

Zopas kon de wereld nog horen hoe Donald Trump zijn vulgaire en arrogante woordenschat uitkraamde over Kim Jung-Un en Noord Korea. Hij wilde dat land totaal gaan vernietigen. Dat is ook zowat het enige waarin de leiders van de VS met hun militaire monster machine absoluut uitblinken. En wat zien we? Op 12 juni 2018 kon heel de wereld de vriendelijke handdruk van Trump met Kim Jung-Un in Singapore bewonderen. Hopelijk is deze ontmoeting voor Trump niet even inhoudsloos als zijn eerdere houding. Alle aandacht gaat naar de nood-zaak van de totale ontmanteling van het atoomprogramma van Noord Korea terwijl er geen woord gezegd wordt over de echte, gevaarlijke, onbetrouwbare atoommachten in de huidige wereld: VS en Israël (die ook in werkelijkheid al atoomwapens hebben gebruikt!).

En in Syrië zijn het nogmaals de VS en Israël die “de lokale groepen steunen”. Hoe mooi klinkt dit. In feite steunen ze de terroristen die nog aanwezig zijn in het gebied dat zij, samen met de NAVO, nog controleren.  Zal ons landje met zijn zitje in de VN Veiligheids-raad moedig  durven aanklagen dat de aanwezigheid in Syrië en de activiteiten van de  VS, Israël, NAVO-landen en hun vrienden van de golfstaten totaal illegaal zijn en uiteindelijk niets anders beogen dan het laten voortduren van de ellende in Syrië? Syrië wil in ieder geval vastberaden samen met zijn bondgenoten (die wel wettig in het land zijn!) alle terroristen, door welke wereldmacht ook gesteund, bestrijden totdat ze uit het land zijn, samen met hun broodheren. En ondertussen gaat de heropbouw van Syrië, ondanks de internationale tegenwerking, onverminderd verder. In dit lijden en in deze strijd liggen de kracht en de hoop van het Syrische volk.

P. Daniel

Vrijdag 15 juni 2018

Een uitstap in de bergen

De zondag, als vervulling van de joodse sabbat, wordt op christelijke wijze gevierd door God als Schepper te verheerlijken en Jezus Christus als “Her-schepper” nl. omwille van de verrijzenis. Vervolgens door de feestelijke viering van de Eucharistie en tenslotte door op bijzondere wijze het leven in gemeenschap te vieren. Deze zondag kregen we bezoek van zeven vrijwilligers van S.O.S. Chrétiens de l’Orient. Ze wilden met ons Eucharistie vieren en de maaltijd gebruiken. We aten in de schaduw op de banken bij de grote ingang. Daarna vertrokken zij naar de  Krak des Chevaliers, een van de prachtigste kastelen ter wereld en een indrukwekkende militaire constructie, tussen Homs en Tartous. De S.O.S. vrijwilligers willen meewerken aan het herstel hiervan.

Nvdr: enkele video’s met de Chrétiens d’Orient in actie.  O.a. in de zwaar beschadigde wijk Midan in Aleppo. hulp bij de bereiding en verdeling van maaltijden aan de minst bedeelden in Bab Touma, bij de oude christelijke wijk van Damascus en beelden van de beschadigde Krak des Chevaliers.

Na dit aangenaam vieren, delen en samen eten, reden wij in de namiddag met een vijftiental naar het Anti-Libanongebergte. Onderweg zagen we de boomgaarden die zich weer stilaan herstellen. Dit gebied was gedurende gans de oorlog tot voor enkele maanden het terrein van de terroristen en voor ons absoluut ontoegankelijk. Hier en daar staat een kapot geschoten huis. Op de grond liggen brokstukken ijzer van obussen of raketten en ook de asfaltweg is flink beschadigd. Om in het gebergte zelf te komen, moesten we voorbij een wachtpost. We hadden geen afspraak gemaakt met de Libanese legerleiding en reden dus zo ver we mochten, tot vlak voor de Libanese grens.

De bronafbeelding bekijken

Lezzab

Vandaar wilden we nog een van de toppen van de bergen beklimmen om die millenniumoude bomen (de ‘lezzab’) te bewonderen die daar groeien. Ze worden door een bepaalde vogel overgebracht. Balken van dit soort hout zijn gebruikt bij de heropbouw van ons klooster.

Nvdr: Onderstaande video heeft niets met Pater Daniel te maken, dient slechts om een idee te geven van de omgeving – grensgebied Syrië-Libanon – mét de lezzab bomen.

De jongsten en de oudste van de groep bleken tot deze beklimming in staat te zijn, de middenklasse bleef rustig beneden en genoot van de moeizame beklimming van de anderen. Het uitzicht over de vallei deed ons denken aan de Zwitserse bergen. Tegen de avond kwam er opvallen veel verkeer vanuit Libanon: motoren, tractoren en vrachtwagens. Terwijl wij met wat droog hout vuur maakten om thee te zetten, stopte een man met zijn tractor en drong er op aan dat we van zijn kersenoogst zouden eten. En we moeten toegeven, zijn kersen zijn iets vaster dan de onze. En zo hebben we vandaag voor weer eens sinds de oorlog samen een uitstap gemaakt in het Anti-Libanongebergte.

Donderdag begon in Rusland het feest van de wereldbeker voetbal (of het wereldfeest van koning voetbal!) De uitnodiging om in Qâra op groot scherm van de opening van dit hoogfeest te komen genieten, hebben we nog niet aanvaard. ’s Avonds hebben we op internet de video bekeken van de samenvatting met de doelpunten: Rusland-Saoedi-Arabië: 5-0. Bij ieder doelpunt barstten de kinderen in gejuich uit en wij ook. Een betere symbolische quotering voor de inzet van beide landen voor Syrië en voor de wereldvrede kunnen we niet bedenken!

Nvdr: Treka, de Syrische humorist, verwoordde het verschil tussen Russische en Arabische voetbalfans zo:

foto van Treka.

In today’s world cup match between Russia vs Saudi Arabia Russia destroyed them 5-0 And as you can see, there is a huge difference between the Russian fans and Saudi Arabian fans

En ’s avonds kwam de kolonel ons Arabische zoetigheden geven naar aanleiding van het einde van de ramadan morgen. Vrijdag wordt inderdaad de eerste dag gevierd van Eid al-Fitr of suikerfeest en zo kunnen we overdag weer gerust een versnapering aanbieden aan de arbeiders.

Nvdr: Het zijn zoetekauwen, de Syriërs (video 1).  Syrische kinderen gaan ook graag naar de kermis (video 2).  Muziek, vrolijkheid, terrasjes, flanerende en winkelende Syriërs in drukke straten (Aleppo?) (video 3). We snappen geen woord van hun uitleg; de beelden spreken voor zich.

Vrijdag: patriarch Aphram II celebreerde een mis in de St. Georgius Kathedraal, in Bab Touma, Damascus, ter herinnering aan de Seyfo slachtpartij (Assyrische / Aramese genocide) 103 jaar geleden door de Ottomanen.  Tijdens de preek werd de benadrukt dat de genocide op christenen in Mardin en Diyarbakir een blijvende herinnering is aan de strijd van de voorvaderen die vochten voor hun vaderland en geloof.  Nadien ging een kaarsjesprocessie uit. (Onze redactie zal hieraan in een apart artikel aandacht besteden.)

Vandaag, vrijdag kregen we plots bezoek van Abdallah el Gharbé en zijn vrouw. Hij is “minister van reserve”. Voor zover ik het uit zijn uitleg begrijp, heeft hij ongeveer de rol die Jozef in Egypte speelde en die zorg moest dragen voor de voedselvoorraden. Hij zal onze voedingsproducten (thee, dranken… en we zijn volop confituur aan het maken van kersen en abrikozen) eerst nog even laten controleren (alles is ‘naturel’) en dan zorgt hij voor de verkoop in heel Syrië.

Voor onze producten heeft hij al een naam: ‘Tibbeh Soeria’. Dit heeft een dubbele betekenis. Volgens de legende leefde in deze streek een heilige, in het Arabisch ‘mor Tibbeh’. Tegelijk is het een zinspeling op het woord “goed”. Dus: de heilige Tibbeh of het goede van Syrië. Zo wordt de handel van eigen goede producten gestimuleerd. Hij en zijn vrouw zijn christenen, uit zichzelf baden ze in de kerk het Onze Vader en het Wees-gegroet. Hun eenvoud en vriendelijkheid leken ons heel oprecht. Wij gaven hen alle mogelijke soorten confituur mee, ook fruit, wijn … en zij gaven ons een mooie, grote kist snoeperijen, versierd met het wapenschild van Syrië en de foto van de president.

En natuurlijk gaat de dagelijkse pluk van de abrikozen verder, alsook het maken van confituur. Dit prima fruit komt iedere dag als dessert op tafel en wordt ook ruimschoots aan de gasten aangeboden. En er komen steeds meer groepen op bezoek, vanuit heel Syrië en vanuit de verschillende geloofsgroepen.

Vrede voor het westen, oorlogen voor de rest van de  wereld?

Het “westen” (de VS, de NAVO met hun bondgenoten) doet zijn best om de vrede voor de wereld te bewaren en wil humanitaire hulp bieden overal waar volken in oorlog of armoede verkeren. Het tracht daarbij “dictators” te verdrijven of regeringswissels te bewerken om het volk vrijheid en welvaart te geven. Ziedaar een algemene opinie.  Helaas, wat het westen onder vrede verstaat, is precies het tegendeel van wat de  volkeren in de rest van de wereld in werkelijkheid ervaren.

Er worden in het westen wel “vredesconferenties” gehouden waar eventueel een woord gezegd wordt over het ontoereikende van het westers kapitalisme, maar al vlug zal het gaan over de “bedreigingen” vanuit Rusland, China, Iran. En vooral gaat het over landen die behoren tot de “as van het kwaad”, hun dictatoriale leiders en de ellende die ze aan hun volk bezorgen. En zo wordt de publieke opinie klaargestoomd om de heersende oorlogen te rechtvaardigen. De echte tragedies van die volken komen niet aan bod. De oorsprong en het eigenlijk doel van die oorlogen in de wereld worden handig verpakt in een “spontane volksopstand tegen een dictatoriaal regime” terwijl het in feite een vuile georganiseerde oorlog is om olie, grondstoffen, geld en macht met miljoenen doden, totaal ontwrichte landen, een verwoeste infrastructuur en een permanente plundering van de bodem-rijkdommen, die vooral naar de VS en Europa gaan.

Telkens wanneer het Syrische leger, geholpen door zijn bondgenoten, gedurende deze oorlog op het punt stond een belangrijke overwinning te behalen op de terroristen, werd een “chemische aanval” beraamd of verzonnen. Dit laatste was het geval in Douma. De terroristen van de Witte Helmen hadden het haarfijn in elkaar gestoken maar hun bedrog lekte uit. Geen nood. Het werd een voorwendsel voor de VS, Frankrijk en Engeland om in de morgen van 14 april 2018 samen Syrië te bombarderen en de terroristen te helpen. Voor de Franse president Macron was dit een voorwendsel om zelf initiatieven te nemen en daarna bombardementen te blijven uitvoeren in Hassaka, Manbij en Deir es-Zor. Deze oorlogsmisdaden worden in het westen dan gezien als humanitaire hulp voor het herstel van de vrede.

Nvdr: De rust, resp. vrede, is weergekeerd in Douma.  Nog veel werk aan de winkel.

Nvdr: De uitwisseling van gevangenen tussen de “gematigde rebellen” en ISIS bevestigt nog maar eens dat de VSA buitenlandse soldaten – huurlingen – aangeworven en betaald hebben om hun vuile werk, de aanzet naar een zgn. ‘burgeroorlog’,  op te knappen.

Nog erger. Na de flinke toelage die de Engelse regering aan de criminele groep  de “Witte Helmen” blijft geven, gaan ook de VS hen met 6,6 miljoen dollar steunen! Zo kunnen ze de volgende chemische aanval weer uitvoeren of verzinnen. Ongetwijfeld weer met succes. En onze hoog heilige internationale instellingen spelen gewoon mee. De “internationale gemeenschap” blijft alles doen om te beletten dat het Syrische leger de vrede in het land herstelt. Om dezelfde reden is de stroom van Syrische vluchtelingen die wekelijks terugkeren een doorn in het oog van de “internationale gemeenschap”. Eens had Libanon 2 (mogelijk zelfs 3) miljoen Syrische vluchtelingen. Nu nog geen miljoen meer. Wekelijks keren ze met duizenden terug, terwijl het westen blijft zeggen dat het te gevaarlijk is en ook daadwerkelijk blijft bombarderen. De Syrische vluchtelingen zijn niet bang van ontmoediging en dreigingen, ze keren terug uit Libanon, Jordanië, Turkije en zelfs Duitsland, dat zich eens voorstelde als het beloofde land voor hen. Terwijl het westen permanente oorlog wil, verlangen de Syriërs naar een permanente vrede in hun eigen land.

Wij hebben het geluk dat wij “buiten” dit westen leven en niet dagelijks overspoeld worden door geïndoctrineerde en gemanipuleerde media. Hoerah! We zien en beleven dagelijks de resultaten van deze zogenaamde opgelegde vrede. Westerse vrede betekent overheersing over de rest van de wereld op militair, politiek, economisch, ideologisch en cultureel gebied. Het betekent onvoorwaardelijke onderworpenheid. Landen die zich gewillig en zonder protest hieraan onderwerpen, hun bodemrijkdommen laten plunderen, hun soevereiniteit opgeven en de belangen van het westen gewillig dienen, mogen genieten van deze “westerse vrede”. Wanneer regeringsleiders zich hiertegen verzetten, de belangen van hun volk willen dienen en hun soevereiniteit verdedigen, worden hun acties illegaal genoemd als een oproep tot geweld en oorlog. Het westen zal dan militair ingrijpen om zijn vrede te herstellen, zogenaamd “om het volk te dienen”. Welnu, Syrië met zijn rijk verleden en hoge beschaving zal nooit de gewillige slaaf van het westen worden. Tijdens ons kort jaarlijks verblijf in België ontmoeten nog steeds mensen die er vast van overtuigd zijn dat zij door hun gazet en tv precies weten wat er in Syrië gebeurt. Soms menen ze mij de juiste toedracht te moeten uitleggen omdat ik, volgens hen, te slecht ingelicht ben. Zij beseffen niet hoezeer zij geïndoctrineerd zijn en ver van de werkelijkheid, die wij hier dagelijks beleven. Zij begrijpen niet hoezeer mensen worden vermoord en landen verwoest voor olie, grondstoffen, geld en macht. Het aantal dat de westerse media nog steeds gelooft slinkt gelukkig heel snel. In de zesde eeuw voor onze tijdrekening protesteerde de profeet Jeremia al tegen de corrupte leiders die luidt verkondigden wat de mensen graag hoorden en ondertussen misdaden begingen waarbij ze zich voor geen greintje schaamden. Ze roepen: “Vrede,  vrede. Maar er is geen vrede”! (Jeremia 6, 14v). Dit schandelijk bedrog schijnt van alle tijden te zijn.

(Interessante toelichting van Andre Vltchek: https://www.mondialisation.ca/la-paix-est-un-cliche-lorsque-loccident-ne-peut-pas-controler-le-monde-sans-opposition-cela-signifie-la-guerre/5626063; https://www.mondialisation.ca/les-refugies-syriens-rentrent-chez-eux-loccident-est-pret-a-attaquer/5624080)

En dit nog

P. Daniel

 

1 gedachte op “Een verslag uit Syrië, zonder poco bril”

  1. proficiat pater Daniël, wij bidden voor U.

    Zuster Coleta Aerts

Reacties zijn gesloten.