Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Afbeeldingsresultaat voor pater daniel maesGoede Vrienden,

De volgende week en nog iets langer blijven we hier in het land om een en ander in te zamelen voor de Syrische bevolking en het klooster Mar Yakub. De gebeurtenissen in Syrië zelf laten we dus even rusten en vertellen eerder over de tentoonstelling van vorig weekend. We krijgen tussendoor behoorlijk wat uitnodigingen om te getuigen van wat er werkelijke in Syrië gebeurt. Het westen blijft uitmunten als een grootmacht van de leugen, die moet dienen als verantwoording om het Syrische volk verder te kunnen uitmoorden en het land nog meer te verwoesten, zijn grondstoffen in te palmen en baas te spelen in dit strategisch uiterst belangrijk land. Amerikanen en Engelsen vielen in 2003 Irak binnen “voor de vrijheid” van het volk en nu hebben de Fransen er zich nog bijgevoegd. Wat zijn ze allemaal toch bezorgd om Syrië!

Al blijft de “internationale gemeenschap” telkens nieuwe voorwendsels uitvinden om het  land te ontwrichten, Syrië zal stand houden dank zij zijn onderlinge eenheid én zijn trouwe bondgenoten. Al is het heerlijke land dat ik voor de oorlog kende de grootste humanitaire ramp sinds W O II geworden, Syrië is het eerste land in onze tijd dat stand weet te houden tegen de alles vernietigende westerse wereldoverheersing. En onze bekommernis gaat nu naar de echte heropbouw op materieel, sociaal en geestelijk vlak. Syrië is niet alleen een tragedie, het is ook een boodschap voor gans de wereld.

P. Daniel

Nvdr: Ook dit is Syrië: levenslust, onderwijs, toerisme, geloofsbeleving, dierenwelzijn…

Vrijdag 4 mei 2018

Fototentoonstelling

In de mooie en grote Rafaëlzaal van het gasthof de Beiaard van de Postelse abdij werd tijdens het weekend van 28 en 29 april 2018 een uitgebreide fototentoonstelling gehouden over het klooster en de activiteiten van Mar Yakub, Qâra, Syrië, van waaruit we trachten de bevolking over heel het land te helpen. Allerlei producten van het klooster werden aangeboden alsook een uitgebreid assortiment van breiwerk door Syrische weduwen vervaardigd. Tevens was de dynamische Groningse uitgeverij De blauwe Tijger aanwezig met zijn vele actuele uitgaven, die op sociaal, politiek en kerkelijk gebied “niet correct” maar soms wel profetisch zijn. Zaterdag presenteerde de onderzoeksjournalist Jens De Rycke zijn boek: “Het dagboek van granaten in Damascus” en de mooie Regina Sevostiyanova verzorgde voor de grote Russische staats TV een interview en reportage van 15’ die vorige donderdag (met simultaanvertaling in het Russisch) werd uitgezonden en naar verluidt een slordige 45 miljoen Russen bereikt (https://www.vesti.ru/videos/show/vid/753085/cid/1/#). Zondag werd de tentoonstelling erg druk bezocht en stelde ik mijn tweede deel van het oorlogsdagboek voor. De Syrische TV besteedde zondag al op het nieuws twee minuten aan deze tentoonstelling. Vele mensen kochten boeken alsook breiwerk of gaven een financiële bijdrage, waarmee we 150 gezinnen kunnen onderhouden. Hartelijk dank.

Moeizame heropbouw van Syrië

Het aantal mensen dat inziet hoezeer de oorlog tegen Syrië (en tegen zovele andere landen) een westerse agressie is om macht en grondstoffen, stijgt snel. Toch blijft de westerse mediamanipulatie haar invloed uitoefenen, zoals blijkt uit ogenschijnlijk onschuldige vragen zoals: “Ben jij pro Assad?” Hieronder schuilt  een dwaze, telkens terugkerende  obsessie, die we best kunnen illustreren door de wedervraag: ”Ben jij pro Michel?  Of is het niet beter Brussel te bombarderen en een regeringswissel te bewerken om een “meer democratische” figuur aan de macht te brengen?”

Het “Amerikaans imperium”, dat op instorten staat, kan zijn eigen ziekten niet herkennen noch verhelpen. Het kan alleen maar verder doen wat het al decennia lang doet, nl. andere landen (die geen slaaf willen zijn van de VS) als concurrenten boycotten, bestrijden, ontwrichten, zo mogelijk met barbaars en militair geweld vernietigen, gerechtvaardigd door de “national security”, d.w.z. met de wet van de jungle, het recht van de sterkste.

“Het westen dat al de helft van de  wereld en bijna heel het Midden-Oosten ontwricht heeft, getuigt van een extreem egoïsme, een brutale onverschilligheid, een racisme en een hardnekkigheid om zich te bekeren en te begrijpen…

Ondanks nieuwe gevaren en aangemoedigd keren Syriërs terug naar hun land. Het imperium kan trachten hen te straffen voor hun moed, hun vaderlandsliefde en hun vastberadenheid, maar zij hebben geen schrik en ze zijn niet alleen. Russen en andere bondgenoten ‘op het terrein’ zijn klaar om hen te helpen en  te verdedigen”  (Andre Vltcheck, mondialisation.ca, 25 maart 2018: https://www.mondialisation.ca/les-refugies-syriens-rentrent-chez-eux-loccident-est-pret-a-attaquer/5624080)

En dit nog:

P. Daniel