Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Geplaatst op door

Goede Vrienden,
Tegen het einde van deze maand hoop ik weer voor enkele weken naar mijn gemeenschap in de abdij van Postel te kunnen terugkeren. Bij die gelegenheid zal ik op verschillende plaatsen een lezing geven.

Geplande lezingen

  1. Voor NSV studenten in UIA Antwerpen, ingang Rodestraat (in een van
    de leslokalen) op donderdag 23 mei om 19.00 u
  2. Zaterdag 25 mei om 18.00 u: Hinnenboomgaardstraat 5/B, 2320 Hoogstraten
  3. Vrijdag 31 mei 19.30 u, Wijkcentrum Xaverianen, Xaverianenstraat 1,
    St. Michiels – Brugge. (Inschrijven: info@tegenstroom.eu, Info: 0499
    22 39 81
    Inkom: 10 euro aan de deur, 5 euro bij inschrijving vooraf)
  4. Zondag 2 juni krijgen we een stand op de traditioneel zeer drukke
    ”kaasmarkt” (en vele andere producten!) in Postel. Ik probeer daar gans de dag aanwezig te zijn van na de Eucharistie (11.30 u) tot ’s avonds 17.00 u. (behalve tijdens het middagmaal met de confraters: (12.30 u – 13.15 u).
  5. Donderdag 6 juni in Tilburg, Boerke Mutsaert, Vijverlaan 2
    (Vijverzaal) om 19.30 u. Oproep tot Vredesbeweging met mensen van Goede Wil en Goede Daden door Janneke Monshouwer, wat ik daarna op mijn wijze zal steunen.
  6. Zaterdag 8 juni 19.30 u, lezing in Rafaelzaal, gasthof Postel,
    (Verder nog af te spreken: lezing te Leuven voor geopolitiek instituut Vlaanderen-Nederland (Leo XIII); te Heist-op-den-Berg) Over de inhoud van de lezing De Syrische oorlog heb ik vanaf het begin meegemaakt en schreef daarover wekelijks een bericht. Aanvankelijk kreeg ik heftige tegenstand omdat ik precies het tegendeel vertelde van wat in heel de Atlantische pers over Syrië verscheen. Sindsdien kent onze nieuwsbrief een steeds grotere verspreiding. Deze oorlog heeft ons een andere kijk gegeven op het wereldgebeuren en ons tevens aangespoord om de ellende van de medemensen trachten te verlichten.
    Het klooster van Mar Yakub, Qâra, helpt de meest lijdende bevolking over heel Syrië (MSJM = Monastery Saint James the Mutilated) en is dikwijls het eerste om samen met andere ngo’s dringende humanitaire hulp te verlenen (zoals op dit ogenblik in het vluchtelingenkamp Al-Hol), vooral dank zij de goede organisatie van moeder Agnes-Mariam.
    Van de Syrische oorlog gaat onze aandacht nu naar de diepe crisis in onze samenleving. De christelijke beschaving in Europa en de Europese Kerk staan op instorten. Christenen zijn de meest vervolgde groep in de wereld en in Europa zijn ze niet meer gewenst. En dat is nu juist het teken van de authenticiteit van het christelijk geloof. Dat ondertussen zovele mensen en vooral jongeren ongelukkig zijn, laat ons niet onverschillig. We willen er iets aan doen en vragen ons af: Hoe onze samenleving omvormen met de Blijde boodschap? We volgen de methode van kardinaal Cardijn: zien, oordelen, handelen. In welke wereld leven wij? Hoe moeten we dit alles onderscheiden? Wat kunnen we er aan doen? Ook nu laten we ons niet verblinden door een opgelegd “politiek correcte” denken. Ik heb een tekst uitgeschreven en De Blauwe Tijger zal deze nog voor de eerste lezing uitgeven. De uitgever heeft de titel aangepast: “De kansen van de samenleving en het Evangelie”.
    Met PowerPoint: Mijn lezing wil ik dit deze keer proberen te illustreren met beeldmateriaal, al is mijn PowerPoint slechts amateurswerk. We verwachten wel dat er een beamer en een computer ter beschikking zijn en iemand die het spel deskundig kan bedienen.
    Mensen van goede wil en vooral christenen, word wakker, weest geen nuttige idioten in handen van duistere wereldmachten, die deze kostbare schepping en onze samenleving naar hun hand willen zetten en uiteindelijk vernietigen. Keren we terug naar de wortels, want “no Roots no Fruits”

P. Daniel

Vrijdag 10 mei 2019

Flitsen uit het leven van de  gemeenschap

Zondag kwam abouna Georges voor de byzantijnse Eucharistie en had nog een priester bij die afkomstig is uit Aleppo maar al 23 jaar pastoor is in een Romeinse parochie. Hij hield de preek. Na de Eucharistie was er een aangename uitwisseling over het leven in Roma van 55 jaar geleden (toen ik er kwam) en nu. Dezelfde dag kwam een jonge Duitse priester samen met de verantwoordelijke van “Demo für alle” (de tegenhanger van het Franse ‘Manif pour tous’). Deze  beweging verdedigt huwelijk en gezin en verwerpt de genderideologie en de seksualisering van kinderen (www.demofueralle.de). Hij gaf ons ook een exemplaar van hun tijdschrift “Der Gerade Weg”, Zeitschrift der Katholische Jugendbewegung (van Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland), die wil meewerken aan de wederopbouw van een christelijke samenleving.

’s Avonds hielden we aan de kluizenarij een erg aangenaam kampvuur, waarbij ieder die wilde ook iets kon eten. Vooraleer maandagvoormiddag te vertrekken celebreerde de Duitse priester nog de traditionele Latijnse mis, werkelijk helemaal in het Latijn terwijl de andere jongen keurig misdienaar was. Deze priester is verantwoordelijk voor de relikwieën  en hij had gaf ons namens de bisschop een authentieke relikwie van onze patroonheilige: Sint Jakobus de Verminkte! Dat deze relikwie van onze Perzische heilige uit de vierde eeuw in Duitsland aangetroffen wordt, kan er op wijzen dat hij werkelijk wereldwijd gekend en vereerd werd. Inmiddels waren weer enkele jongeren van S.O.S. Chrétiens d’Orient toegekomen die komen helpen zoals iedere maandag. Omdat ze dit al zo lang trouw doen, werd na de middag een uitstap voorzien naar de bergen, deze keer aan de kant van de gasontginning. Er stond veel wind maar het was een aangename temperatuur. In de verte was een herder met een grote kudde schapen. We zijn er naartoe gegaan en hebben wat bij hem gezeten terwijl de kinderen met zijn ezel speelden. De klassieke afsluiter is het maken van vuur met dorre struiken en wat sprokkelhout en daarmee thee zetten.

Ondertussen hebben we weer verschillende groepen ontvangen. Met de zomer in aantocht schijnen er ook steeds meer bezoekers te komen. En goed nieuws: we hebben de laatste dagen  meer elektriciteit dan gewoonlijk, zoals bij de christelijke hoogfeesten. Aja, het is ramadan. Moslims rammelen dan van de honger overdag en ’s nachts gaan ze uitgebreid feesten. Onze kleine jongen  kwam met een pittig verhaal uit de school thuis. Syrië duldt officieel geen onderlinge discriminatie tussen christenen en moslims, in tegenstelling tot bv. het islamitische Frankrijk, waar men van een werkelijke “laicité”  geen kaas gegeten hebben. Maar ook bij ons zijn er af en toe schoonheidsfouten. Toen de lerares van onze kleine jongen (die met een kruis om de hals naar school gaat) verbolgen opmerkte dat hij zich aan de  ramadan moest houden, gaf hij haar meteen de wind van voren: “Ik ben christen, ik doe niet mee met de ramadan”. De lerares zweeg. Hij heeft op het ritme van de kinderen de grote vasten mee beleefd. En Syrië is een echte lekenstaat.

Moeilijkheden maken

Het buitenlands beleid van VS, VK, NAVO en aanhang, onder druk van het zionistische Israël,  bestaat er in zoveel mogelijk oorlog voeren, landen en volken uitmoorden, onderwerpen, ontwrichten, boycotten, uithongeren. Kortom, moeilijkheden maken in landen die ze als concurrenten beschouwen. Hun oorlog tegen Syrië loopt stilaan ten einde. Stilaan. Er is nog een groot kankergezwel in Idlib. De terroristen hebben daar geen enkel staakt het vuren of veilige zone gerespecteerd en zijn  blijven moorden en verwoesten in de hele streek, wat de “internationale gemeenschap” met glunderend genoegen tot heden heeft gevolgd en gesteund. Dit moet ophouden. Het Syrische leger is uiteindelijk begonnen aan de bevrijding en zal deze taak met de hulp van de Russen ook afwerken, al is het weer ten koste van vele soldatenlevens. De “internationale gemeenschap” heeft bijna nog geen commentaar gegeven maar nu laat de verantwoordelijke voor het Europees buitenlands beleid van zich horen. Deze mevrouw, die we om haar hoge  functie alle eer zouden moeten geven, verkondigt nu niets dan laster. Met leugens begint ze het Syrische leger en de  Russen uit te maken voor schendingen van het internationaal recht, het bombarderen van scholen en ziekenhuizen, kortom met het lijstje dat eerder al gebruikt werd bij de bevrijding van Aleppo, Douma, Ghouta enzovoort, om de terroristen toch maar te beschermen en nieuwe kansen te geven. Zo wordt de heldhaftige inzet van soldaten die hun leven riskeren om hun medeburgers te beschermen en bevrijden beklad. Een goed beeld krijg je van de achteraan toegevoegde info en video’s, waarvoor hartelijk dank aan hen die er voor zorgden.

Het ziet er naar uit dat het westen de laatste troeven van zijn terroristen stilaan heeft uitgespeeld. Er zijn echter nog andere mogelijkheden om moeilijkheden te maken: de economische en financiële boycot van Syrië. Syrië had gas en olie genoeg, het produceerde 20% meer voedsel dan het zelf nodig had, het leefde in een behoorlijk welvaart en kende een erg harmonieuze samenleving. En nu is er een nijpend tekort aan olie, gas, elektriciteit. Het leven is plots ondraaglijk duur geworden. Het is een laatste kans om de regering ten val te brengen. Als er voldoende armoede is, komt er protest tegen de  regering. Het is goedkoper dit protest te organiseren en te financieren dan terroristen op te leiden en te betalen. Een chemische aanval lanceren is ook nog een mogelijkheid, maar dat raakt stilaan wat afgezaagd.  Fransen en Belgen verklaren  dat ze daaraan niet mee doen en zeggen dat Russen leugenaars zijn. En daarmee tonen ze  de wereld dat ze maar loopjongens zijn in een oorlog waarvan ze zelf niet weten wat ze eigenlijk uitspoken. Het ordewoord blijft: zoveel mogelijk moeilijkheden maken, de heropbouw van Syrië tegenwerken, armoede zaaien en daarmee protesten kweken.

En zo gaan we naar de Europese verkiezingen (tussen 23 en 26 mei). Voor wie moeten we stemmen? Er lijken twee bekommernissen te leven. Steeds meer Europese volken worden zich bewust  van het feit dat de Europese bureaucratie hun soevereiniteit, democratie en welvaart serieus aantast. Sinds tien jaar is er een economische groei in de VS van  + 34 %, in Indië van + 96 %, in China van + 139 % en in de EU van  – 2 %! Wat vrede en veiligheid betreft is het nog lamentabeler gesteld. De EU heeft nog niets anders gedaan dan het Angelsaksische wapengekletter en hun oorlogen steunen. De tweede bekommernis betreft de bescherming van de  Europese cultuur en waarden tegenover een Arabische en Ottomaanse overheersing. Daarbij komt nog een ander gevaar. Een grote hoeveelheid van terroristenleiders in Syrië en Irak werden deskundig en tijdig gerecupereerd, vooraleer ze in handen van het Syrische of Iraakse  leger konden vallen. De wereldleiders kunnen ze op ieder ogenblik en gelijk waar inzetten. Met een spectaculaire aanslag vlak voor de Europese verkiezingen kunnen ze het volk misschien weer  in de voor hen gewenste “veiligheid van Europa” (?!) drijven! Het is helemaal niet wat ik wens, maar als het gebeurt zal het me niet verwonderen.

En dit nog