“Deep State USA” vreest niets meer dan de wil voor vrede

De bronafbeelding bekijkenPaul Craig Roberts schreef een opmerkelijk opiniestuk “America overrules Trump – No peace with Russia” over de kans op een “normalisering” der VSA-Rusland relaties. Hieronder vindt u een licht ingekorte versie, vertaald door onze redactie.

Rusland moet er zich ervan bewust worden dat er geen sprake van vrede met de VSA kan zijn, zolang het zich niet onderwerpt. Noch de democraten, noch de republikeinen willen een echte toenadering met Rusland. “Normale relaties” met de VSA betekenen de eigen soevereiniteit als staat op te geven. De regeringen van Rusland, China, Iran en Noord-Korea moeten hun illusies opbergen. De Amerikaanse voorwaarden zijn voor hen niet aanvaardbaar.

De Amerikaanse buitenpolitiek berust op bedreigingen en geweld. De leidraad is de neo-conservatieve doctrine van een VS-hegemonie, een doctrine die niet in overeenstemming kan zijn met de aanvaarding van de soevereiniteit van andere landen. De enige mogelijkheid om tot een akkoord met de VSA te komen is door vazallen van de VSA te worden, zoals G.B., heel Europa, Canada, Japan en Australië.

De Russen moeten kennis nemen van de extreme, bijna waanzinnige vijandigheid, die heel de Amerikaanse politiek, de media en de “intellectuele” scène na de ontmoeting in Helsinki ten toon spreidde. Poetin vergist zich als hij meent dat de relatie Rusland – VSA het slachtoffer geworden is van een gijzeling door een interne politieke strijd tussen beide partijen.
De republikeinen zijn even waanzinnig en even vijandig ten opzicht van president Trumps pogingen om de Amerikaans-Russische relaties te verbeteren als de democraten (Donald Jeffries).

Rechts is even afwijzend als links. Slechts enkele politieke experten hebben zich positief geuit over Trumps poging de gevaarlijke spanningen tussen de atoommachten af te bouwen. O.a. Stephen Cohen en Jack Matlock, die tijdens Reagans presidentschap ambassadeur in Rusland was. Slechts enkele critici hebben de feiten en dat wat er op het spel staat ontleed.

De rest is van mening, zoals Richard Haass, voorzitter van de Raad, dat “wij Poetins Rusland als een schurkenstaat moeten behandelen omdat die er een is.”
Rusland is een “schurkenstaat” omdat die weigert de hegemonie der VSA te accepteren. Een andere reden is er niet.

Zelfs in Trumps eigen regering is er geen steun voor de normalisering der relaties met Rusland – tenzij men de neo-conservatieve definitie van normale relaties bedoelt. M.a.w. “vazallendom” onder Washington. Slechts dit, uitsluitend dit, is “normaal”. Rusland kan volgens deze definitie “normale relaties” met de VSA hebben. Poetin en Lavrow zullen dit feit vroeg of laat moeten inzien.

De bronafbeelding bekijkenDe leugen, die telkens weer herhaald wordt, “Trump, een Russische lakei” wordt werkelijkheid. Dit gebeurde bij Russiagate. Ondanks het totale gebrek aan bewijzen is het in de VSA een feit dat Poetin zelf Trump in het Oval Office bevorderd heeft. En dat Trump in Helsinki Poetin ontmoet heeft geldt als bewijs dat Trump Poetins lakei is. Dat Trump naast de “moordende bandiet Poetin” stond en Poetins verklaring, dat Rusland zich niet in de Amerikaanse presidentsverkiezingen bemoeid heeft, accepteerde wordt als het dubbele bewijs gezien dat enerzijds Poetin Trump in de hand heeft en anderzijds dat het Russiagateverhaal waar is.

We weten nu waarom de neo-conservatief John Bolton de ontmoeting in Helsinki gearrangeerd heeft. Het was een val voor Trump. De aanloop voor de politieke executie door de media en het Congress, beide gestuurd door de militaire en veiligheidsdiensten. Er bestaan in de VSA geen onafhankelijk media, noch in de geschreven pers, noch bij de tv-zenders. Dit zijn gestuurde instituten en ook Tucker Carlson zal niet lang meer getolereerd worden.

De leugen over de Russische inmenging heeft nu zo diep wortel geschoten dat zelfs de open brief in The Nation, ondertekend door coryfeeën zoals Daniel Ellsberg, Noam Chomsky en Gloria Steinem, tot de conclusie komt: “We moeten een gemeenschappelijke noemer vinden om nationale belangen te beschermen – we moeten maatregelen nemen om de verkiezingen te beveiligen en om een oorlog tussen beide nucleaire supermachten te verhinderen.” Zelfs de intelligentste Amerikaanse hoofden moeten Russiagate als zodanig aanvaarden en beschouwen de bescherming der verkiezingen even belangrijk als de belemmering van een atoomoorlog…

Voor Trumps plannen ter normalisering der relaties met Rusland bestaat er noch in het democratische, noch in het republikeinse kamp een noemenswaardige steun. Het samenspel van een tot waarheid geworden leugen en de macht van de gemeen-schappelijke politieke campagnes der militaire en veiligheidsdiensten volstaan om elke steun voor de normalisering der relaties met Rusland in de kiem te smoren.

Elke VS-senator of volksvertegenwoordiger, die Trump steunt bij diens poging Rusland van de lijst der vijanden te schrappen, zal het bij de herverkiezing moeten opnemen tegen een financiëel sterke tegenstander, die hem als verrader zal zwart maken, een verrader die Trumps “verraad” tegenover de VSA gesteund heeft. De sponsors zullen hem de rug toekeren.

Het volk, het gewone Amerikaanse volk dat niet op de loonlijst der militaire of veiigheidsdiensten staat of op de een of andere manier van deze machtige lobby afhankelijk is, wil vrede en heeft o.a. daarom voor Trump gekozen… om ten slotte te ontdekken dat een president, die vrede met Rusland wil, als landverrader gebrandmerkt wordt.

De Russische media hebben de Amerikaanse haat- en beledigingentirades “Verraad aan de VSA” genegeerd en de Helsinki-ontmoeting positief voorgesteld als het begin van een weg naar betere relaties. Deze Russische evaluatie gaat volkomen aan het feit voorbij dat Trump noch in zijn regering, noch in de media, ruggensteun daarvoor krijgt.

Zoals tijdens WOI de Britse, Franse, Duitse en Russische regering de slachtpartij niet konden beëindigen omdat ze de zege hadden beloofd en gezichtsverlies zouden lijden, zo zal de Russische regering vandaag gedwongen worden, zodra ze haar bevolking betere relaties met de VSA in het vooruitzicht stelt, deze ook waar te maken. Dat zou echter betekenen dat de Russische regering meer zal moeten opgeven dan dat zij erbij wint. De Russische soevereiniteit zal een deel van de prijs zijn.

Als de Russen vertwijfeld blijven hopen op aanvaarding door het westen, dan leven ze in een illusie, de illusie dat Washingtons hegemonie onderhandelbaar is… en op deze manier, niet alleen zichzelf maar heel de mensheid in gevaar brengen.
In heel het westen hebben de waarheid en feiten hun autoriteit verloren. Het westen leeft in een leugenwereld, het westen dat het tégen de rest van de wereld opneemt. Het is hemeltergend ooggetuige te moeten zijn hoe Poetin en Lawrow zich op feiten beroepen, terwijl deze in het westen niets te betekenen hebben.
.
https://www.paulcraigroberts.org/2018/07/18/america-overrules-trump-no-peace-with-russia/

Meer artikels van Paul Craig Roberts op zijn webstek.

Bekijk ook deze video van Klagemauer TV in het Duits; ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan.  Roberts stelt dat hij niet bepaald een Ruslandaanbidder is, maar wel een felle tegenstander van oorlog.  Zijn stelling is dat een (Amerikaanse) vijfde kolonne, de neoliberalen, Rusland van binnenuit zal vernietigen.  Meer info in de video.

 

 

1 gedachte op ““Deep State USA” vreest niets meer dan de wil voor vrede

  1. “The deep state” is een bangelijk modern gebeuren en doen van een staat dat mij een beetje doet denken aan de jaren dertig : onredelijk haat tegen een volk (land) , strooptochten , bezettingen en regime changes in andere landen. En dit alles onder de noemer van ” vrijheid en democratie ” .
    Een raad voor Putin: hetgeen hij al doet : concentreer op alles wat te oosten van Europa ligt , daar ligt de toekomst , voorkomt oorlogen en tenslotte zal de ” The deep state” haar macht en aanhangers verliezen.

Reacties zijn gesloten.