De lijdende patiënt is de EU; de ziekte heeft een naam “opeenstapeling van schulden”. Bijna alle EU-landen lijden eraan. Voor menig land levensbedreigend.
Het werkzame geneesmiddel tegen de woekerende ziekte is eigenlijk sinds jaar en dag bekend: de tering naar de nering zetten: niet meer uitgeven dan wat de economie in de EU-landen kan verwezenlijken. Op het etiket van het medicijn staat: “financiële discipline”, een 100% werkzaam middel tegen elke vorm van te hoge schuldenlast.
Men begint liefst vandaag nog het medicijn te nemen. Maar niemand erkent de ernst van de ziekte. Verantwoordelijkheid  (niet) nemen wordt in de EU-cenakels collectief toegepast. Eingelgänger zijn verboden. En de individuele patiënten zijn zich door de gecentraliseerde munt van geen kwaad bewust.  Niemand voelt zich verantwoordelijk. De stap naar de genezing is ver weg.

Eigenlijk beschikt ook de EU over een parlement, het EU-parlement. De belangrijkste taak van een parlement in een echte democratie bestaat erin het financiële doen en laten van het bestuur, de EU-Commissie dus, zorgvuldig te controleren en voor zover nodig te bij te sturen. Dat is de voorwaarde van een gezond beheer.

Maar voor een dergelijke prozaïsche opgave schijnt het EU-parlement geen interesse te hebben. Het EU-parlement resideert zoals bekend in twee parlementspaleizen, die aan luxe niets te wensen overlaten. De parlementaire hoofdzetel bevindt zich in Straatsburg. Het filiaal, of reservepaleis zo u wilt, staat in Brussel. Beide indrukwekkend groot. Beide gebouwen hebben miljarden euro gekost.

Het EU-paleis in Brussel schijnt niet meer te voldoen aan de wensen van de EU-‘volks’vertegenwoordigers. Naar verluidt zouden er geen of onvoldoende ruimtes ter beschikking staan om bv. recepties, feesten volgens de hun toekomende status en bewieroking te organiseren. Of hoe de EU-elite meent de tot over hun nek in de schulden zittende lidstaten te moeten uitmelken om hun hooghartige eigendunk te strelen.
Je kan je als hardwerkende burger afvragen welke belangrijke gasten het EU-parlement dan voortdurend op een passende wijze moet ontvangen? Zijn er dagelijks staatsbezoeken? Delegaties uit de verste contreien van deze aardbol? Tsss. Niet toch. Het zijn vooral degenen, die als vliegen op een str. in de EU-gebouwen rondzoemen, de lobbyisten, die ze o-zo-graag warm houden. Je weet immers nooit waar je na een mislukte verkiezing of een fin de carrière terecht kan komen.  We moeten immers met z’n allen langer werken, nietwaar?

Het EU-parlementsgebouw in Brussel bestrijkt vandaag een oppervlakte van pakweg 660.000 m2, m.a.w. 1.000 m lengte en 660 m breedte. Menig nationaal parlementsgebouw is in vergelijking slechts een tuinhuisje.

Maar nu heeft het EU-parlement zijn lokkend oog laten vallen op een toevallig in de buurt staand gebouw, het niet zo druk bezocht museum Wiertz. Daar wil men de hand op leggen om het te verbouwen tot een EU-representatiehuis. Met het doel om vooral de vele duizenden lobbyisten te plezieren. En neen, onze redactie heeft geen weet van geruchten over een schemerafdeling, waar de ‘gasten’ zouden kunnen kennis maken met exquisiete dames (… en/of heren) die de ware gastvrijheid ener EU-geisha (m/v) aanbieden.
De EU zou dit gebouw moeten kopen. Het EU-parlement huurt het vervolgens voor een symbolische huurprijs van… 1 euro.
Tegelijkertijd – zo vindt blijkbaar een meerderheid der EU-‘volks’vertegenwoordigers zou het hoofdgebouw (… de EU-tempel dus) grondig moeten gerestaureerd worden. Het zweet hunner aanschijns heeft een tol geëist van de inrichting. De eerste kostenraming beloopt 380 miljoen euro.

Waarmee we bij de b.g. EU-ziekte gekomen zijn… de patiënt weigert immers het geneesmiddel te slikken.  Wie zin heeft kan de ‘tikkende schuldenklok’ hier raadplegen.  U en ik hebben individueel een schuld van 38.565 euro, waar wij helemaal niets voor hebben moeten doen.  Vergelijk ook rustig met andere landen.  Rustig…  Laat het militaire défilé maar voor volgend jaar…

Het huis en tuin van het museum Wiertz werden door de belgische federale regering al verpatst aan het EU-parlement.  Omwonenden en bezorgde burgers weren zich met een petitie tegen een EU-herbestemming.  Op steun van de federale regering hoeven ze niet te rekenen: het museum open houden zou 67 euro per dag kosten.  Blijkbaar is er slechts een select publiek geïnteresseerd in de werken van belgicist Wiertz.

Het is deze EU die ons voorschreef hoe we in het dagelijkse leven moesten besparen door bv. koffiezetautomaten met ingeschakelde warmplaat, stofzuigers met hoog vermogen, wc’s met te groot waterspoelcapaciteit, kromme augurken (die nemen te veel plaats in beslag)… te verbieden.  En dit nog: het is ook verboden zelf te denken.  De EU wikt én beschikt.

Wie nog nooit de Torens van B’EU’bel bezocht heeft, moet dit absoluut eens doen.  U keert in tegenstelling tot Juncker geheel ontnuchterd terug naar huis.

EU’s debt level is higher than before crisis

What is the European debt crisis?

EU-Parlament will Neubau, Anwohner wehren sich

Het Wiertzmuseum gedoemd om te blijven

Een petitie voor het Wiertzmuseum