De ene collaboratie is de andere niet

MM900285281[1]Collaboratieboter op het hoofd van de sossen

Het is een gewoonte bij de sossen. Zodra dat ze menen iemand zelfs nog maar van zeer ver met de collaboratie te kunnen linken, reageren ze met de verontwaardiging van een negentiende eeuwse kwezel die een ongehuwde moeder uit de kerk ziet komen. Ze hebben op dat vlak nochtans zelf behoorlijk wat boter op het hoofd.

Zo vond hun toenmalige partijvoorzitter Hendrik de Man het in 1940 in de eerste weken na de capitulatie al nodig om de arbeiders op te roepen de bezetter te steunen en mee te weken aan de opbouw van een Nieuwe Orde. Hij publiceerde toen een berucht geworden manifest waarin het volgende letterlijk te lezen stond: “() meent niet dat gij moet weerstaan aan de bezetter; aanvaardt het feit van zijn overwinning en tracht veeleer er lessen uit te trekken om daar het begin van te maken van een nieuwe sociale vooruitgang. () Voor de arbeidende klasse en voor het socialisme is deze ineenstorting van een vervallen wereld, verre van een ramp te zijn, een bevrijding.

En wat te denken van Jos Van Eynde (bijnaam: de polderbizon) die in 1942 een brief naar de leiding van de Duitse bezetting om aan de nazi’s de toelating te vragen onder hun censuur een groot dagblad voor Vlaanderen te mogen uitgeven? Hij werd nochtans na de oorlog partijvoorzitter zonder dat dit voor commotie zorgde.

Francis VdEynde

Nvdr: lees i.d.v. ook SOSwatch

8 gedachten over “De ene collaboratie is de andere niet

  1. De kop ( Van Eynde ) zoals ‘t Pallieterke hem noemde was zo wat de voorloper van Tobback senior. Hij kon ook een stukske roepen en brullen.

    • “Tiens, tiens’… Cissen uit de stroppendragersstad is wakker geschoten.
      (tenzij de ondertekenaar “iemand ànders” zou zijn…
      tenslotte zijn er wel méér koeien die ‘blare”- en paarden die de naam “blesse” dragen.)
      In ieder geval: de bijdrage nopens Hendrik De Man & Jos Van Eynde kloppen WEL.
      Ook voelde Fikken zich ongemakkelijk toen gisteren, noch Jan Hesp, noch Vranken, reageerden bij het verwijt dat zij op een feestje waren van de VMO-stichter… “Wààrom ketsten zij de bal niet terug naar de walenkoppen door hen te wijzen op hùn ex-collaboratiepartij “REX” met de meest bekende ervan: Leon Degrelle ?

        • voor mij is hij een verrader, jaren geprofiteerd van het Vlaams Blok-Belang en op het einde een mes in de rug van het Vlaams belang gestoken Geen enkele eerbied voor Francis

  2. U weet toch dat het Franstalige grootkapitaal en de socialistische zuil in WO-II massaal collaboreerden met de bezetter? De socialistische zuil deed dat om een verplicht sociaal verzekeringsstelsel op te zetten gerund door de overheid (naar het voorbeeld van wat in 1941 door de bezetter al in Nederland werd opgezet). Dat model dat tijdens de collaboratie in WO-II ontstond, zou na WO-II als het model Van Acker grotendeels worden gerealizeerd, mits wat toegevingen aan de katholieke zuil. Het model hield in wezen in dat de grootste collaborateurs van WO-II een verbond sloten om de macht en het geld te delen. Het is die collusie van franstalig grootkapitaal en zuilorganisaties die België tot hiertoe gerund heeft, op basis van de uitzuiging van de Vlaamse arbeider. Er zit een heel bruin randje rond organisaties als ABVV, ACW, VBO, SP.A: zij zijn de echte erfgenamen van de collaboratie in WO-II.

  3. Vergeet ook niet de communisten, die na het Molotof-Von Ribbentrop pact en in opdracht van Stalin collaboreerden tot in juni 1941, toen Duitsland de USSR binnen viel.
    In dit ganse debat over de collaboratie zijn er voldoende elementen om de PS en soortgenoten de mond te snoeren, maar de passiviteit bij de NVA is wraakroepend.
    Het kan alleen maar illustreren dat er achter de regeringsdeelname van de NVA een verborgen agenda schuilt gaat.
    Alles men wetens willens weigert zich te verdedigen met concrete argumenten, en bovendien nalaat in de tegenaanval te gaan dan is er inderdaad str… aan de knikker!!!
    Een andere logische verklaring is er niet.

  4. Ik begrijp ook niet waarom N-VA dat links gespuis met deze elementen om de oren slaat.

  5. En het einde van dat manifest van `H. De Man luidt :
    “maakt u gereed om de kaders te vervoegen van een beweging van nationale heropstanding, die alle levende krachten van de natie, van haar jeugd, van haar oud-strijders , zal samenvatten in één enkele partij : die van het Belgisch volk, verenigd door zijn trouw aan de koning en door zijn wil de arbeid te doen heersen.”

    Koning Leopold II had zijn goedkeuring gegeven aan dit manifest.

    Verder schreef De Man : nous voulons collaborer avec l’ Allemagne, mais après la guerre. En attendant, préparons nous à nous grouper autour du roi qui nous a tracé la voie de l’honneur et du devoir, pour le jour ou la Belgique pourra reprendre en mains son propre destin. Alors seulement, il pourra être question de collaboration européenne : on ne peut refaire la Belgique sans faire l’ Europe, ni faire l’ Europe sans l’Allemagne ; d’ici là nous ne dvons aux Allemands que le respect des convention de la Haye et de l’acte de capitulation.”

    De Man bracht het grootste gedeelte van de bezetting door in Frankrijk, la haut Savoie, waarna hij in 1944 naar Zwitserland uitweek.
    Net als Robert Poulet had hij zwijgplicht tegenover Leopold II beloofd, en net als Poulet verzocht hij de vorst te spreken in verband met zijn veroordeling. Leopold zweeg.
    De Man wist zeer veel en op zijn vraag om zijn zaak voor het krijgsgerecht te mogen komen verklaren werd niet ingegaan. Hij werd bij verstek veroordeeld en op 20 juni 1953 werd zijn autootje gegrepen door een verlate trein, waarbij hij de dood vond. Toeval of opzet?

Reacties zijn gesloten.