Oorspronkelijk verscheen dit artikel van Johan Sanctorum bij Doorbraak onder de titel ‘Hendrik Vuye, ceremoniemeester van dienst?’
Blijkbaar was het een té heet hangijzer voor de Doorbraakbazen; na een half uur was het alweer verdwenen: “Gij zult de N-VA en zijn apostels niet beledigen!”
Hier volgt de originele tekst:
‘Amedeogate’: Hendrik Vuye wordt ceremoniemeester.
Dit is meer iets voor Dag Allemaal en Story, maar de N-VA maakt er haast een staatszaak van, dus gaan we mee in de royalty-hype. Waar gaat het over?
Prins Amedeo (moest eerlijkheidshalve even opzoeken wie dat was), oudste zoon van prinses Astrid, is in 2014 getrouwd met Elisabetta Maria Rosboch von Wolkenstein. De prins verkoos “een onafhankelijk leven te leiden, los van elke protocollaire rol” (applaus hier) en gaf vrijwillig elk troonopvolgingsrecht op. Dit door niét formeel de toestemming voor het huwelijk te vragen aan de koning en de regering, wat een troonpretendent volgens de grondwet dient te doen. Het zijn trouwens de vier kinderen van Filip die eerst aan de beurt komen, Amedeo had sowieso vrijwel geen uitzicht op het koningschap.
Maar nu heeft die Amedeo om god-weet-welke reden toch nog toestemming gevraagd, een jaar na de trouw, en hij heeft die per KB ook gekregen van koning Filip én premier Michel. De Franstalige media, altijd meer bezig met koningen en prinsen, hadden dat in het oog, de Vlaamse media lieten het over aan Dag Allemaal en consoorten. Lees verder…
kan de hooggeleerde professor ook eens vertellen waarom de fluppe zijn eega altijd maar “koningin” noemt?
Staat dat in de grondwet misschien dat de echtgenote van de koning automatisch koningin wordt? Ik denk dat mathilde haar zich deze titel aanmeet, ten onrechte, en iedereen kijkt ernaar en niemand in de regering durft dat mens eens op haar werkelijke plaats zetten: prinses, ten hoogste.
Kan iemand mij een grondwettelijk sluitend antwoord bezorgen?
Als straks Elisabeth koningin wordt, zal haar echtgenoot dan ook aanspraak maken op de titel van “koning”?
Volledig eens beste quousque maar hij kan zijn eega toch moeilijk “die van ons” noemen of “mijn wijf “
De vrouw van de koning heet van oudsher koningin.
De man van een koningin wordt in het Nederlands prins-gemaal genoemd, zoals iemand die geboren is voor de troonsbestijging van Willem-Alexander zich nog wel herinnert.
“Koning” staat in de adellijke hiërarchie hoger dan “koningin”, dat gaat terug tot de prehistorie, toen men nog niet kon lezen en schrijven, maar wel proefondervindelijk had vastgesteld dat eerder goddelijk geachte vrouwelijke wezens geen nakomelingen konden baren zonder tussenkomst van een minder goddelijke interventie, die voor de dame in kwestie zelfs volledig zonder haar instemming geforceerd kon worden. En daarom kan vandaag de dag de vrouw van een staatshoofd, genaamd “koning”, wél door het leven gaan als koningin, maar is het nog altijd onmogelijk dat de man van een staatshoofd “koningin”, koning zou kunnen heten. De man van de Britse koningin Victoria was indertijd ook gekend als “Albert, Prince Consort”, en die van de huidige koningin Elisabeth is “Philip, Duke of Edinburgh”. Maar dus allebei géén koningen.
Voor het ooit zover komt, zullen strijdvaardige feministes nog wat anders moeten verbranden dan inhoudsloze beha’s.
Het ligt allemaal ook zeer gevoelig in die kringen. Vóór de Tweede Wereldoorlog is de Britse koning Edward nog afgetreden omdat zijn levensgezellin, de echtgescheiden Wallis Simpson, voor de Britse politiek, het Britse volk, maar vooral de Britse adel, niet kon geaccepteerd worden als “koningin”. In België maakten we een weinig later iets vergelijkbaars mee met het tweede huwelijk van Leopold III, dat uiteindelijk ook meespeelde in de grootste historische crisis van België, de Koningskwestie.
PS. De historische Koningskwestie was dus etymologisch meer een hysterische crisis. Een georkestreerde en aangestuurde hysterie, die triestig werd bevestigd door onweerlegbare feiten.