Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede Vrienden,

De eerste en belangrijkste eigenschap van onze identiteit en menselijke waardigheid  ligt, zoals we vorige keer hebben aangetoond, in het feit dat we door God geschapen zijn naar Zijn Beeld. God laat ons delen in zijn eigen Leven door ons verstand en vrije wil te geven, nl. een bewustzijn, iets dat uniek is in het hele universum. Hiermee zijn we in staat Hem te kennen en op zijn uitnodiging in te gaan om te delen in Zijn Leven.  

Onze tweede eigenschap is: we zijn geschapen met een onverzadigbaar verlangen. Mens zijn is zonder ophouden verlangen.  We lijken op een bundeling van eindeloze verlangens. Hebben we een fantastische droom, dan zeggen we dat we voor de rest van ons leven volmaakt gelukkig zullen zijn, als we die kunnen verwezenlijken.  En we weten zelf dat het een illusie is, omdat we daarna weer naar iets anders verlangen. We moeten immers zeggen dat we verlangen zijn en niet zomaar dat we verlangens hebben. Als kind  kwamen we schreiend uit de moederschoot. Daar leefden we veilig geborgen en afgeschermd. Geluid, licht en aanrakingen werden gedempt. Dan kwamen we naakt ter wereld en werden rechtstreeks blootgesteld aan het felle licht, het harde geluid en directe aanrakingen. We weenden omdat we zo behoeftig waren en in niets voor onszelf konden zorgen.

Iets van dit schreiende kind blijven we heel ons aardse leven meedragen omdat we zelf nooit in staat zijn onze diepste verlangens te voldoen. Ons hart is te groot om ooit door iets op aarde helemaal voldaan te worden.  De reden hiervan ligt in  het feit dat God ons geschapen heeft naar zijn Beeld om eens volmaakt gelukkig te zijn in Hem. We zijn niet geschapen voor deze vergankelijke wereld. Deze wereld is geschapen voor ons en wij zijn geschapen voor het volmaakte geluk en eeuwige leven in God. We worden als het ware zoals een ijzer naar een magneet aangetrokken. In feite zijn al onze verlangens slechts verschillende uitingen van het ene Grote Verlangen naar God. We kunnen onszelf voorstellen met een heel grote V en daarin niets anders dan kleine v’s.  

De kunst van het leven bestaat er nu in dit te aanvaarden en er naar te leven. Het is een erkennen dat alle aardse waarden ons slechts op beperkte wijze kunnen voldoen. Dan kunnen we ook echt (beperkt) genieten. Daarom zegt Jezus in de zaligsprekingen: zalig gij die  arm zijt…, die nu honger lijdt…, die nu weent… (Lucas, 6, 20-22). Geniet (beperkt) van het leven, maar blijf dat schreiende kind in u koesteren, blijf die honger naar het absolute in uw hart bewaren, blijf uw arm en onverzadigd zijn erkennen en laat u niet misleiden door de illusie dat er ook maar  iets op aarde is dat u voor altijd en volmaakt gelukkig zou kunnen maken. Zorg er voor dat de diepste stroming in  uw leven niet geblokkeerd geraakt door u aan ’n aardse waarde te hechten alsof het uw hoogste goed zou zijn, want dan wordt  het een bedrieglijke  afgod. Het eerste gebod in de Bijbel is: God liefhebben boven alles. Het eerste verbod luidt: gij zult geen afgoden vereren. Jezus wil dat wij zijn vreugde ten volle in ons zouden bezitten (Johannes 17,13). We zijn voor niets minder geschapen dan voor het volmaakte Geluk, de oneindige Liefde van God zelf en het Eeuwige Leven met Hem. En al het andere, waar wij te zeer aan gehecht zijn, kan een belemmering, een afgod worden. Dit geldt niet alleen voor aardse rijkdom, bezit, geld, eer, macht, alcohol, drugs, seks… maar  ook voor de hoogste morele waarden, zoals de liefde van man en vrouw, de liefde van ouders tegenover hun kinderen enz. Dit alles blijven ondergeschikte waarden. Daarom zegt Jezus ook dat wie zijn  echtgeno(o)t(e), kinderen, ouders… ‘meer lief heeft dan Mij’, niet waard is zijn leerling te zijn (Mattheus 10, 37). Dit is geen uitnodiging  om de onderlinge  liefde te verminderen, integendeel, het is een aansporing om ons uiteindelijk doel voor ogen te houden en onze  liefde voor God te vermeerderen. Wanneer deze centrale cabine van de hoofdstroom in orde is, zullen we hieruit ook alle energie krijgen om de onderlinge liefde te vermeerderen. Jezus zegt: “Ik ben de wijnstok, gij de ranken. Wie in Mij blijft, zoals Ik in hem, die draagt veel vruchten want los van Mij kunt ge niets” (Johannes 15, 5).

Wanneer we dit oer-verlangen naar God in ons niet erkennen noch op de juiste wijze voeden, is het alsof de hoofdstroom uitvalt. Er komt een kortsluiting tussen ons diepste Verlangen en de vele beperkte verlangens.   We vluchten dan in de jacht naar kortstondig genot en hechten ons krampachtig vast aan voorbijgaande bevredigingen, die een steeds grotere onvoldaanheid achter laten.  En dit zoeken naar kortstondig genot kan in alles liggen. Sommigen worden zodanig in beslag genomen  door de zorg voor hun lichamelijke gezondheid dat het hun  ziekte wordt. Sommigen vluchten in drank, computerspelletjes, drugs, seks… een vlucht die hen niets anders oplevert dan de illusie van geluk én een verslaving. Wanneer iedere band met de diepste stroom in ons ontbreekt, spreken we van “existentiële frustratie”. Veel mensen zien geen zin meer in hun leven, ze weten niet voor wie of wat ze zich moeten inzetten. Hun geestelijke leegte wordt voor hen zo ondraaglijk, dat sommigen zelfs definitief willen vluchten en hun leven zelf beëindigen. Ze hebben geen kracht meer om te strijden. Zolang iemand zin ziet in zijn  lijden, zal hij blijven strijden, hoe groot het lijden ook is. Sinds de jaren ’70 van vorige eeuw hebben we duidelijk een spectaculaire toename kunnen waarnemen van een soort driekoppige draak: agressie, verslaving (obsessie), depressie. Je hebt geen wetenschappelijk onderzoek nodig om te zien hoe sterk de agressie in het openbare leven toegenomen is en blijft  toenemen. Hetzelfde voor de vele vormen van verslaving. En het duidelijkst is de depressie omwille van een pijnlijke geestelijke leegte, die nu bijna alom tegenwoordig is. Bovendien treden er voortdurend nieuwe vormen op waarvan steeds meer mensen het slachtoffer zijn: burn-out, chronisch vermoeidheidssyndroom… En de uitvoerige psychologische verklaringen hiervan zijn  niet in staat de geestelijke leegte op te vullen.

Wat kunnen we doen? Een deugdelijk innerlijk leven opbouwen. Positief onze liefde  tot God, Jezus, het Evangelie, Maria, de Kerk, de anderen versterken door gebed, meditatie, liturgie, sacramenten. Wat zuurstof is voor het fysisch leven, is gebed voor een menselijk, spiritueel leven. Negatief kunnen we de “koorts van het leven”, de jacht naar het aardse, de  verlangens naar vergankelijke waarden, de drukte en het lawaai verminderen en onszelf niet verliezen noch in grote vreugden, noch in zware tegenslagen. Gun uzelf de nodige innerlijke rust en stilte opdat de diepste stroom in uw leven zijn vrije, onstuimige loop kan gaan en ruim alle “afgoden” op.

Sommigen zullen het grondig oneens zijn met deze voorstelling. Voor Sigmund Freud met zijn verwrongen godsbeeld (en zijn volgelingen),  was/is een verwijzing naar God, naar het geloof of naar het gebed, een capitulatie. Voor ons is het een weg naar authentieke bekering. In een afzonderlijke bijdrage zullen we grondig afrekenen met deze hardnekkige en verstikkende “freudiaanse illusie”. Eerst willen we echter een schitterende illustratie geven van deze tweede eigenschap van ons mens zijn, nl. hoe ons hart onrustig is totdat het rust in God. We doen het aan de hand van de ommekeer die de heilige Augustinus zo levendig  beschreef.

P. Daniel

In Flitsen geven we een verslag van ons bezoek aan Sadad . In Het christendom sterft waar het geboren is handelen we nogmaals over de christenen in het Midden Oosten. Terwijl het orkest speelt …handelt over de ondergang van onze beschaving. En dit nog geeft weer een overvloed aan info over Syrië, corona, geopolitiek en Kerk.

Flitsen

Sadad: naaiatelier voor doofstommen

Eind vorige week nodigde Abouna Michaël, de jonge dynamische Syrisch-orthodoxe priester van Sadad ons uit. Hij wilde ons het naaiatelier laten zien. Sadad is een uitsluitend christelijk dorp met verschillende kerken en zonder moskee. Het wordt tweemaal in de Bijbel vernoemd (Numeri 34, 8 en Ezechiël 47, 16). Je ziet er ook geen gesluierde vrouwen of meisjes, zoals overal elders. We werden ontvangen door een joviale man, die de tweede verdieping van zijn huis gratis ter beschikking gesteld heeft voor het atelier. Hij is een handige kerel die allerlei kapotte toestellen en apparaten van de mensen repareert, allemaal gratis. De trap ligt vol met resten van afgedankte apparaten.  De tweede verdieping is een ruime zaal met vier ramen en veel licht.

Lees verder

Trutselsage

Murky Meg - YouTube | Dark sense of humor, Women in history, Funny jokes

Is Trump een vrouwenkenner of een racist? “I wish a lot of luck to Harry… he is going to need it!”

Nigel Farage had ook zo zijn bedenkingen. Hij stelt dat het Hollywood-trutsel met open armen ontvangen werd, door de monarchie, door de media, door het volk maar dat het volk stilaan de betweterige toon over “het klimaat”, over “het milieu” beu werd terwijl ze vrolijk rondvlogen over heel de wereld in privé jets. Farage vertolkt de mening van velen: nl. dat het trutsel de prinsessentitel misbruikt heeft (… waarom werd Oprah Winfrey überhaupt op het huwelijk uitgenodigd???) om de rode loper te doen uitrollen in Hollywood en de recente gebeurtenissen bevestigen dit.

En hier wordt hun “lichaamstaal” onder de loep genomen: terwijl Meghan “weinig dramatiek uitstraalt”, valt haar echtgenoot op door zijn “vijgenbladpositie”. Beiden stralen ze echter “minachting” uit. Klik hier voor meer uitleg.

Satire is een andere reactiemogelijkheid:

Intussen werd een Meghan Markle Helpline in het leven geroepen. Als u meent dat uw schoonfamilie niet genoeg eieren onder uw verwend achterwerk legt: aarzel niet, contacteer de hulplijn.

Quo vadis, Syria?

Wanneer “mogen” Syriërs terug naar huis? “Mogen”… inderdaad. Als het van de Syrische regering afhangt: liever vandaag dan morgen. Echter… het lijkt wel alsof de westerse gastlanden een beker behaald hebben bij een prijsuitreiking, een onderscheiding waarvan ze geen afstand willen doen. Wanneer is een “vluchteling” geen “vluchteling” meer? We meldden in een vorige bijdrage, Prijzenswaardig streven, dat er momenteel een internationale conferentie in Damascus loopt, waarop quasi heel de wereld uitgenodigd werd, met het doel de terugkeer van Syrische burgers mogelijk te maken. Syrië heeft hen nodig om het land herop te bouwen… en wij kunnen hen missen als kiespijn. Vinden wij. Echter… het politiek correcte denken, de slaafsheid aan de marsbevelen van de VSA, negeren elke logica. Rutte’s regering van onze noorderburen wil alvast geen afscheid nemen van hun “vluchtelingen”. En vanuit dit onzalige land hebben we helemaal geen reactie op de uitnodiging vernomen. Waarschijnlijk omdat “onze Syriërs” allemaal hun onmisbaar steentje bijdragen bij de ontwikkeling van een vaccin of het beste van zichzelf geven in de Zorg…

President Assad hield de openingstoespraak. U kan deze hier integraal in een Engelse vertaling lezen. Wij halen er enkele paragrafen uit, die we voor u vertalen naar het Nederlands.

… Als de “vluchtelingenkwestie” volgens de wereld vooral een humanitaire kwestie is, dan is het voor ons, bovenop het humanitaire, een nationale kwestie. We zijn er in de loop der recente jaren in geslaagd honderdduizenden vluchtelingen te laten terugkeren. En vandaag werken we er onophoudelijk aan opdat elke vluchteling die wil terugkeren en bijdragen aan de heropbouw van ons land, dit ook kan doen. De hindernissen zijn echter groot; immers bovenop de druk op Syrische vluchtelingen om hen te beletten terug te keren zijn er ook nog de onwettelijke economische sancties opgelegd door de VSA regering en hun bondgenoten, die de pogingen van de Syrische staat hinderen bij de herstellingen van de infrastructuur in de regio’s die door het terrorisme vernietigd werden, herstellingen die nodig zijn opdat de vluchtelingen terug kunnen keren en een waardig leven kunnen leiden in normale omstandigheden. Dit is de belangrijkste reden voor de terughoudende houding van talrijke vluchtelingen om terug te keren naar hun streek, naar hun dorpen, daar er ter plaatse het minimum aan basis leef-en woonnoodzakelijkheden ontbreekt….

… De Syrische overheidsinstellingen hebben aanvaardbare sprongen gemaakt – rekening houdend met hun potentieel en de voortdurende strijd tegen terrorisme – honderdduizenden vluchtelingen werden bij hun terugkeer geholpen via verschillende kanalen, zij het met een aanpassing van de wet – uitgestelde legerplicht – alsook het verstrekken van amnestie. Ondanks de illegale bezetting is de Syrische regering erin geslaagd een minimum van infrastructuur in talrijke streken te herstellen, zoals water- en elektriciteitsvoorziening, scholen, wegen en andere diensten…

… Krijgen we meer mogelijkheden dan zullen deze stappen sneller kunnen genomen worden. De toename hangt af van het slinken der hindernissen zoals de economische bezetting (olie-en gasbronnen, banktegoeden e.a.) en de sancties die de staat de allergewoonste middelen ontnemen voor de herconstructie en die een verslechtering van de economische en leefomstandigheden zodanig doen toenemen dat deze de bevolking een waardig leven en vluchtelingen hun kans op terugkeer ontzegt daar de jobaanbiedingen afnemen…

De conferentie wordt naar verluidt bijgewoond door 27 landen – fysisch of per video/internetverbinding – wordt geboycot door de VSA en hun bondgenoten. Als Assad Rusland, Iran en het Libanese Hezbollah buiten gooit, als hij zijn ziel verkoopt aan de VSA en Israël, als hij Syrië laat opsplitsen in drie mandaat gebieden – het zuiden aan Israël, het noorden aan Turkije, ten oosten van de Eufraat aan de Koerdische lakeien der VSA – dan kan er ergens in het centrum een “democratische Syrische regering opgericht worden met aan het hoofd een pop die de VSA/Israël naar hun pijpen kunnen laten dansen. Tenslotte, mag Assad zich dan ergens aan een zuil gaan ophangen. En dan zal de wereld juichen: de Syrische Lente is eindelijk aangetreden…

Sfeerbeelden… voorlopig zonder vertaling… we moeten wachten tot een behulpzame ziel dit onder zijn hoede genomen heeft; Arabisch hebben we niet op school geleerd… Dit verslag is verre van compleet; we vullen aan zodra we over meer details beschikken.

Keren we terug naar de werkelijkheid. Rusland beloofde tijdens de conferentie steun ten bedrage van 1 miljard dollar om het Syrisch elektriciteitsnet en basisdiensten te herstellen. Iran stelde de oprichting van een internationaal fonds voor om de herstelling van de infrastructuur mogelijk te maken.

Lees verder

Prijzenswaardig streven

“Syrische vluchtelingen moeten terug naar huis om hun land herop te bouwen”

President Poetin en Assad delen voor de camera een videoconferentie over de mogelijke terugkeer van Syrische vluchtelingen. Op 10 en 11 november vindt er immers in Damascus een internationale conferentie plaats die vooral de terugkeer van Syrische vluchtelingen moet voorbereiden en bewerkstelligen.

Poetin stelt dat de toestand ter plaatse* quasi genormaliseerd is, dat de terroristische broeihaarden uitgeroeid zijn, dat de vluchtelingen in grote meerderheid gezond van lijf en leden zijn, dat de druk vooral voor de buurlanden bijzonder groot is, en dat ze de plicht hebben hun land mee te helpen heropbouwen.

Assad antwoordt dat vooral de westerse sancties deze terugkeer beletten. Als burgers terugkeren naar huis, dan moeten ze daar elementaire zaken zoals water, elektriciteit, onderwijs en economische vooruitzichten kunnen vinden. Hét probleem zijn de door het Westen opgelegde sancties. Assad bevestigt dat zijn regering bijzonder enthousiast uitkijkt naar teruggekeerde Syrische burgers en hij hoopt dat de vluchtelingenconferentie het begin van de oplossing van deze humanitaire crisis zal zijn, een begin zoals de wereld sinds WOII niet meer gezien heeft. Hij hoopt erin te zullen slagen het fundament van de volgende etappe in het belang van de terugkeer der vluchtelingen te kunnen bouwen.

*In regeringsgebied. Het is een ander paar mouwen in het mini-Kalifaat Idlib, onder Erdogans beschermende vleugels, en ten oosten van de Eufraat, waar de VSA de olie beschermen: daar mogen de democratische Koerden onder het goedkeurend oog van de internationale coalitie hun ding doen.

De VSA volharden in de boosheid: niet alleen stelen ze de olie met medewerking van de Koerden ten oosten van de Eufraat, ze hebben bovenop de moordende sancties nu ook het Syrische ministerie van energie en de Syrische defensie op de te straffen lijst gezet. En als toemaatje negen bijkomende bedrijven en organisaties die met de raffinaderij van olie, met militaire constructies en farmaceutische productie te maken hebben. Het Syrische ministerie van toerisme stond al sinds september op de lijst. Dus zelfs de olie die gewonnen wordt op regeringsgebied en de medische sector – ook in coronatijden – moeten bestraft worden voor het verzet aan de Amerikaanse chantage en het gebruik in eigen land. De mededeling is als volgt:

“Today, as part of the U.S. government’s ongoing efforts to reach a peaceful political solution to the Syrian conflict, the Treasury Department is taking measures against the main enablers of the Assad regime.”

Ned.: “Vandaag, deel uitmakend van de voortdurende pogingen om tot een vreedzame politieke oplossing te komen in het Syrische conflict, heeft het Amerikaanse ministerie van financiën volgende maatregelen getroffen tegen de belangrijkste steunpilaren van het Assad regime.”

Dit ondanks het verslag van een onafhankelijke onderzoekscommissie van de VN dat bevestigt dat de VSA economische sancties de toestand in Syrië verergeren en kunnen leiden tot nieuwe conflicten in het land. (…)

59 miljoen vluchtelingen…

… werden sinds 2001 door de VSA-oorlogen veroorzaakt!

Free Uw ogen zip Stock Photo - FreeImages.com

Sommige studies worden gewoon verticaal geklasseerd omdat ze té veel ongewenste waarheid aan het licht brengen. Zoals deze van een Amerikaanse universiteit, die de gevolgen van de Amerikaanse oorlogen sinds 2001 analyseerde.

De Brown University uit Rhode Island (VSA) publiceerde een onderzoek met de titel “Costs of War. Creating Refugees: Displacement Caused by the United States’ Post-9/11 Wars” – Ned.: “De kostprijs van de oorlog. Het creëren van vluchtelingen: verdrijving, resp. volksverhuizingen, veroorzaakt door de VSA na 9/11 oorlogen”. De genoemde cijfers zijn ronduit schokkend. Wij plaatsen slechts de belangrijkste cijfers en feiten. U kan heel het onderzoek hier nalezen.


De post 9/11 oorlogen der VSA hebben minstens 37 miljoen mensen in en uit Afghanistan, Irak, Pakistan, Jemen, Somalië, de Filippijnen, Libië en Syrië verdreven. Dit aantal overtreft het totaal aantal verdrevenen van alle oorlogen sinds 1900, met uitzondering van WOII.

Daar bovenop: de miljoenen mensen die door andere conflicten na 9/11 mét deelname van VSA-legereenheden van en uit hun thuisland verdreven werden, o.a. in Burkina Faso, Kameroen, Centraal-Afrikaanse Rep., Tsjaad, Congo, Mali, Niger, Saoedi-Arabië en Tunesië.

De genoemde 37 miljoen verdrevenen zijn een zeer voorzichtige schatting. Het totaal der verdrevenen, veroorzaakt door de VSA post 9/11 oorlogen, zou eerder in de buurt van 48 tot 59 miljoen liggen.
25.3 miljoen mensen zijn na hun verdrijving teruggekeerd; alhoewel dit niet het trauma der verdrijving neutraliseert of betekent dat de verdrevenen in hun oorspronkelijk thuisland, resp. -regio, of in een veilig leven zijn kunnen terugkeren.
Geen enkel cijfer berekent echter de schade van de verdrijving: emotioneel, financieel, economisch, cultureel, psychisch, familiaal, sociaal, persoonlijk of als gemeenschap … men kan op talrijke domeinen verliezen.

Geen enkel land ter wereld heeft na WOII zo veel ongeluk over tientallen miljoenen mensen gebracht als de VSA tijdens de laatste twee decennia. Duitsland, dat de erfzonde met zich meezeult, voelt zich nochtans niet te beroerd de VSA-oorlogspolitiek te steunen. Zelfs de grootste Poetincriticasters kunnen de Russische regering hoogstens van ‘slechts’ 10.000 slachtoffers in Oekraïne en Syrië betichten. Bij de VSA moet men er ettelijke nullen bijvoegen… miljoenen… wie geeft erom? Tenslotte is men als ‘bondgenoot’ quasi verplicht zich achter de VSA te scharen als deze dit als een rechtvaardige strijd beschouwen, belijden… en opdringen… op straffe van trouweloosheid… én bijgevolg… sancties.

In het onderzoek kan u een uitgebreide analyse van 30 blz. lezen met vermelding van de auteurs en bronnen. Wij publiceren slechts de opvallendste resultaten. U vindt vergelijkingen met vorige en andere grote wereldconflicten en opsommingen met relatief cijfermateriaal.

Afghanistan: De Sovjet-invasie in 1979 zorgde voor 5.6 miljoen vluchtelingen in het land. Onder het Taliban-regime in de 1990-jaren stabiliseerde zich de situatie. Bij het begin van de VSA-inmenging waren er nog “slechts” 4.4 miljoen Afghanen op de vlucht of hadden asiel gezocht in andere landen. Sinds het begin van de VSA-oorlog zouden 2.1 miljoen Afghanen uit hun land gevlucht zijn; daar bovenop de 3.2 miljoen vluchtelingen in eigen land. De westerse oorlog in Afghanistan houdt gelijke tred met de vervloekte Sovjet-bezettingstijd.

Jemen: De universiteitsstudie bericht over 336 bevestigde Amerikaanse drone-aanvallen tussen 2002 en 2019, bij dewelke – bovenop het doelwit, de zgn. rebellen, tussen 1020 en 1389 burgers, kinderen inbegrepen, het leven lieten. Probeert u zich nu even voor te stellen dat Rusland, China of Iran met drones in een land aan de andere kant van de wereld onschuldige kinderen zouden doden… het huilen van de poco politici en media zou slechts kunnen geëvenaard worden door de moordzucht der daarop volgende sancties. Maar als de VSA dit doen wordt er in alle talen over gezwegen.
Bovendien heeft 80% der Jemense bevolking (24 van de 30 miljoen) humanitaire hulp nodig. Er zijn meer dan 4 miljoen vluchtelingen in eigen land. Reden: de VSA ondersteunen de Saoedi’s – het land werd herschapen in een woestenij.

Irak: Het onderzoek heeft het over bijna drie decennia, tijdens de welke de VSA-interventies het land in een “ononderbroken oorlog en verdrijving” gebracht hebben. In het bijzonder augustus 2014. In deze maand heeft de strijd der VSA tegen – dankzij de VSA-tussenkomst ontstane – I.S. 450.000 vluchtelingen geproduceerd.
Bij de poco media heerst – ook – hierover een absoluut stilzwijgen. Immers, toen werd ‘s werelds verontwaardiging over de Oekraïnecrisis en het neerhalen van de MH17 over de Donbass uitgeschreeuwd. M.a.w. een welgekomen toevallig accident dat de wereld moest afleiden van de oorlogsmisdrijven der VSA, die tegelijkertijd plaats vonden. De media declameerden unisono “Wie stopt Poetin?” – niemand kwam op het idee “Wie stopt Obama?” te scanderen. Obama kreeg zelfs de Nobel-Vredesprijs uitgereikt!

Libië: Ook over dit land vernemen wij in het onderzoek iets nieuws. De vluchtelingen uit Centraal-Afrika, die sinds de afzetting van Ghadaffi richting Europa stromen, zijn geen nieuw fenomeen. Het is intussen meer dan bekend dat Ghadaffi terecht poneerde dat Europa hem nodig had om de toestroom te verhinderen. Hoe wordt hier niet belicht. Uit het onderzoek blijkt dat de Libië de zwarte Afrikanen nodig had als arbeidskrachten en hen daarom verwelkomde. Libië was toen – vooraleer de westerse democratiën zich ermee gingen bemoeien – het welvarendste land van Afrika met een functionerend sociaal systeem en medische verzorging. Na de executie van de “dictator Ghadaffi” viel het land ten prooi aan westers-geleide destabilisering met geweld, racisme, stammentwisten en verdrijving”, zo luidt het in het onderzoek. En… de “gastarbeiders” trokken als “vluchtelingen” naar het noorden, naar Europa.

Syrië: Herinnert u zich hoe alle westerse democratieën, hoe alle poco media Rusland vervloekt en beschuldigd hebben toen zij samen met het Syrische leger Aleppo van I.S. bevrijdden? Toen vielen er – dit werd nooit geloochend – ook burgerslachtoffers. Rusland was voorzichtig bij de keuze van de te treffen doelwitten. Vanzelfsprekend werden er door de media “schokkerende” verslagen over de wreedheid der Russen gepubliceerd, echter zonder “schokkerende” slachtoffercijfers. Slechts wanneer door toeval of door de bewuste aanwezigheid van I.S.-milities in en bij burgerfaciliteiten burgerslachtoffers vielen, waren dat eerder uitzonderingen en geen regel of doelwit op zich. Integendeel.
In het onderzoek van de Brown universiteit kan u echter ook lezen hoe de VSA in 2017 de stad Raqqa van I.S. bevrijd hebben. We citeren:
“Een toonaangevend voorbeeld voor de verdrijving is de sinds 2017 door de VSA geleide strijd ter verovering van Raqqa op I.S., die ca.ot 470.000 verdrijvingen als gevolg had. Een groot gedeelte van de stad werd verwoest. Meer dan 1600 burgers konden niet ontkomen en stierven bij gevechten. Duizenden werden gekwetst.”
In Aleppo is na de bevrijding door de Russen het normale leven teruggekeerd – iets wat men van Raqqa niet kan bewerend. En als Rusland voor de verdrijving van honderduizenden vluchtelingen verantwoordelijk zou zijn, dan hadden de poco media ons dit met zekerheid niet verzwegen. I.d.v. herinnere men zich de verdrijving der Duitsers uit Midden- en Oost-Europa.

In het onderzoek kwamen nog andere landen aan bod, zoals bv. Pakistan, Somalië en de Filippijnen, waar de VSA met kleinere militaire tussenkomsten voor vluchtreacties gezorgd hebben. Onder de hoofding: “historische vergelijkingen” worden vluchtelingenstromen uit het verleden opgesomd en men zal merken dat zelfs bij gruwelijke oorlogen, zoals WOI met ca. 10 miljoen vluchtelingen of de Vietnam-oorlog met ca. 13 miljoen vluchtelingen, er geen gebeurtenissen voorkwamen die men kan vergelijken met de militaire operaties der VSA sinds 2001.

Als men de eerder voorzichtige schatting van het onderzoek – 37 miljoen vluchtelingen – niet handhaaft maar volgens het onderzoek realistische schatting van 48 à 59 miljoen vluchtelingen, dan is het door de VSA veroorzaakte leed te vergelijken met deze van WOII, met naar schatting 30 à 64 miljoen vluchtelingen.

Waarmee het onderzoek der Brown universiteit tot de conclusie komt dat de VSA m.b.t. de door hen veroorzaakte vluchtelingencijfers minstens in de buurt van de bereikte successen van het ‘nazimonster’, Hitler, komen. Hoewel de cijfers geen geheim , voor iedereen die wil en kan lezen toegankelijk zijn, worden ze in de poco media en bij de gewillige leibandpolitici doodgezwegen… ze slaan laffelijk “op de vlucht” voor de waarheid. Liever trekt men alle registers open om u volop te informeren over duivelse praktijken van China, Rusland, Iran, Noord-Korea, Venezuela, Cuba, Syrië…

Afsluitend: misschien moet de Brown universiteit een volgend onderzoek wijden aan de slachtoffers van de Amerikaanse sancties.

Eigenheid vs. integratie

Maak kennis met een 19de eeuws Duits stadje in het 21ste eeuws Brazilië: Pomerode, compleet met Fachwerkhäuser – zelfs nieuwbouw wordt in die stijl aangemoedigd. 90% der bevolking spreekt Duits, met een sterk Pommers accent. Het is doordrenkt met Duitse tradities zoals festivals, m.n. een uitbundig jaarlijks Oktoberfest, klederdracht, gerechten en dans. Opvallend genoeg neemt het vieren van die folklore in de afgelopen jaren alleen maar toe, en daarmee ook het toerisme. Ook de Duitse overheid vindt het belangrijk dat dit stukje Braziliaans Duits leven behouden blijft. Veel van de tradities en feestelijkheden zijn sterk beïnvloed door de Beierse cultuur uit het zuiden van Duitsland. En dat is wonderlijk, want de originele immigranten kwamen helemaal uit het Duitse noordoosten. De stad haalde niet alleen met het grootste paasei het wereldnieuws maar ook met een duidelijk fors hakenkruis dat een politiehelikopter ontdekte op de bodem van een privézwembad.

Das größte Osterei der Welt wurde auf dem Gelände des Kulturzentrums in Pomerode errichtet, ehemals standen hier die Industrieanlagen des bekannten Pomeroders Hermann Weege

Het grootste paasei ter wereld staat op het terrein van het cultuurcentrum. En daar laten ze het niet bij: een andere attractie is de paasboom, versierd met 100.000 eieren, een geschenk van de gemeentelijke overheid en plaatselijke ondernemers.

Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede Vrienden,

Het aantal bezoekers aan ons klooster blijft geleidelijk toenemen:pastoors met hun parochianen, zowel katholieken als orthodoxen, schoolkinderen, families … Op gelijkaardige wijze blijkt het toerisme in Syrië toe te nemen. Vanuit Libanon zijn  inmiddels een kwart miljoen Syriërs teruggekeerd. In het Rukban kamp leven mensen in erbarmelijke omstandigheden, die door de VS als voorwendsel gebruikt worden om hun aanwezigheid en hun militaire basis  in Al-Talf te rechtvaardigen, zonder dat ze de mensen helpen. De vluchtelingen zouden nu toch de kans krijgen om het kamp veilig te verlaten. Het Syrische leger blijft grote hoeveelheden vinden van zware wapens, munitie, veldhospitalen, grondstoffen voor chemische wapens, communicatie materiaal … op verschillende plaatsen waar eens terroristen huisden en de strijd tegen de  terroristen gaat onverminderd verder.

Deze morgen kregen we bezoek van een jonge weduwe met twee kinderen. Haar man is als soldaat gestorven en die wordt daarom hier als martelaar erkend. In de eerste moeilijke periode hebben we haar lange tijd opgevangen, waarvoor ze steeds erg dankbaar blijft. Zij en haar kinderen zijn als het ware een deel van de  gemeenschap geworden.  Nu vertelt ze dat de broer van haar man eveneens in Idlib als martelaar is gestorven. De strijd gaat verder. Naast een grote hoop blijft er ook veel pijn en verdriet.

We  geven enig nieuws vanuit de gemeenschap. Daarna willen we nogmaals de Witte Helmen ontmaskeren. Tenslotte handelen we over de grondwettelijke commissie  die  voor een nieuwe constitutie moet zorgen. Ze biedt werkelijk mogelijkheden om het maatschappelijk leven opnieuw en versterkt op te bouwen. Bijgevoegd krijg je weer een overvloed aan informatie en video’s.

P. Daniel

Vrijdag 27 september 2019

Flitsen

Het lijkt hier nog steeds op een bouwwerf.  De ruwbouw van de nieuwbouw was net klaar toen de oorlog uitbrak. Tijdens de oorlog is er uiteraard niets aan gedaan. Nu krijgt de afwerking de nodige aandacht. Ook aan het oude klooster zelf worden nu vele noodzakelijke verbouwingen en veranderingen aangebracht. Bovendien moest het meubilair dringend  hersteld of opnieuw geschilderd  worden. Ook de andere bouwwerken gaan onverminderd door: het St. Jozefklooster,  de oude en nieuwe “médicinale”, het balkon boven de keuken… Het is ook volop oogsttijd. De granaatappels beginnen volop open te barsten en moeten dan geplukt worden. De ajuinen, de laatste vijgen, de druiven, de courgetten en augurken, de tomaten en de peterselie worden geoogst. En ondertussen zijn de ongeveer 80.000 kaarsen ook al bijna gemaakt. Wie doet een volgende bestelling?

Vleugel St. Jozef

Deze week spraken we uitvoerig met een man uit Qara die al twee decennia in Duitsland woont en nu op familiebezoek is. Zijn heimwee naar Syrië wordt steeds groter maar hij aarzelt om terug te keren. Hij heeft in Duitsland een goed betaald werk, wat hij in Syrië niet direct zal kunnen vinden. In Syrië voelt hij zich wel veel meer gedragen door de gemeenschap, familie en vrienden. Hij kent ieder plekje in Qara en ook de plaats van het klooster roept bij hem vele herinneringen op. Een zus van een van onze mensen is eveneens bij het begin van de oorlog naar Duitsland vertrokken. De ouders zouden graag terugkeren maar de kinderen, die het goed doen op school willen niet. Ziedaar de innerlijke strijd van sommige Syriërs om terug te keren. Het westen buit deze situatie handig uit door te beweren dat ze niet willen terugkeren omwille van “het regime van Assad”, een deuntje dat het westen al vanaf het begin van de oorlog probeerde ingang te doen vinden.

Nvdr: Neem nota van de suggestieve titel: “Starthulp in de dood?…” Duitsland wil de welgekomen “vakkrachten” behouden… hoewel 3 op 4 Syrische vluchtelingen er geen (of slechts gedeeltelijk) werk hebben en de staat voor hun onderhoud bijpast… De Duitse Gutmensch zal het wel betalen!

Nvdr: Niet alleen vanuit Duitsland, maar ook vanuit ons land keren “vluchtelingen” naar hun vaderland terug “voor de vakantie”. Vraag: moet hun asielstatus ingetrokken worden?

Lees verder