Reischeques werden voor het eerst uitgegeven in 1772 in Londen voor gebruik in 92 Europese steden. In 1874 begon Thomas Cook gelijkaardige reischeques uit te geven onder de naam “circular notes”. Vanaf 1891 zou American Express het systeem van reischeques nog massaler ontplooien voor ruimer gebruik dan enkel reizen. Het bloeitijdperk van de reischeques kan ruwweg als 1850-1990 worden aangeduid.
Jarenlang droegen reizigers tijdens hun verplaatsingen/ vakanties zijn beeltenis op zak: kale kop en Lambikharen over de oren. Travelers cheques als betaalmiddel, er bestond niets veiliger. Bij verlies of diefstal werden ze vervangen. En ze waren eeuwig geldig… zolang het verhaal duurde. . En daar hoefde Thomas Cook niet eens failliet voor te gaan… (…)
In deze politieke analyse zijn de Vlaamse partijen de schuld. Eerst regeren ze zich kapot in de compromissen van de belgische raison d’état en nu krijgen ze het verwijt dat ze niet meer in staat zijn om dat systeem nog te laten draaien zoals vroeger.
La Flandre, l’homme malade de la politique belge Toujours pas de gouvernement en Flandre. Alors que la communauté Germanophone, Bruxelles, la Wallonie et la fédération Wallonie Bruxelles ont les leurs. La Flandre est bloquée et cela ne dépend quasiment que d’elle. Lees verder…
Elena heeft kaarten voor het Hermitage, het voormalige Winterpaleis, besteld. De collectie – omvang en cultuur-historische waarde – is met geen woorden te beschrijven. Om een beeld te geven van de omvang geeft Elena ons deze tijdinvulling: als je voor het bekijken van elk kunstobject 1 minuut zou uittrekken dan heb je in een vijfdaagse werkweek meer dan 8 jaar nodig… Het is er druk. Langer dan een halve dag is niet doenbaar. Grootste stoorzenders: de Chinese mieren, die alles en iedereen verdringen die hun zicht én selfiemoment belemmeren. Met de blik op het volgende doelwit van hun camera/gsm delen ze links en rechts, vooruit en achteruit, een duw of een trek uit. Kijken niemand in de ogen. Bangelijk. We moeten aan het beroemde terracottaleger denken.
Na de gegidste rondleiding van Elena, mogen we zelf op eigen houtje rondlopen (in het Hermitage of in de stad) en in retrospectief, zijn we nu trots dat wij de kans gehad hebben daar op de marmeren trappen, in de troonzaal…even te mogen verblijven. We hebben van de Chicherin een lunchpakket meegekregen, die we in het Hermitage, in een restaurant- en drankgelegenheid, bij de vestiaire en wc’s, dichtbij de Egyptische en oudheid-collectie, kunnen opeten. Afspraak in de latere namiddag met Elena: op het Paleisplein aan de Alexanderzuil. (video 3)
In de namiddag heeft Elena een boottocht – alleen voor ons gezelschap – georganiseerd op de Neva, op de andere samenvloeiende rivieren en de kanalen. Ontspannend. Even rustig zitten en haar vakkundige uitleg bij het verleden van de stad, bij de talrijke paleizen, het uitgraven van de kanalen, de pantserkruiser Aurora e.d. beluisteren. Te veel informatie om ons te herinneren en hier neer te pennen. Het beeldmateriaal zegt meer dan woorden. Lange passagiers krijgen de waarschuwing niet recht te gaan staan… sommige bruggen zijn zo laag…
‘s Avonds keren we met de metro terug naar de aanlegplaats van de Chicherin. We moeten uitstappen aan de Proletarskaya (een voormalige arbeidersbuurt), waar een shuttlebus van de rederij om de dertig minuten stopt om ons terug naar de boot te brengen. De Sint Petersburg-metro, op het diepste punt 140 m onder de oppervlakte, is een van de diepstgelegen metrowerken ter wereld. Als toegang koop je een muntje, waarmee je onbeperkt mag rondrijden. Ook deze metro is – zoals deze in Moskou – opmerkelijk. En toegankelijker voor westerse toeristen dan de Moskovietse collega vermits niet uitsluitend het Russisch gebruikt wordt. Ook in de trein zelf Engelstalige bekendmaking van heel de lijn, verbindingsmogelijkheden en de volgende halte met tijdaanduiding. Uitermate efficiënt. Een nieuwere lijn is bijzonder veilig en rijdt als op luchtkussens. Daar kan men niet op de sporen vallen, resp. geduwd worden, vermits het perron dicht gebouwd is met op regelmatige afstand stalen deuren. Die deuren worden automatisch geopend samen met de deuren van de trein die aan die halte reizigers laat op- en uitstappen. Opmerkelijk ook: talrijke reizigers op de roltrappen die schaken op hun gsm. Schaken… geen videospelletjes. We zijn in Rusland… logisch.
Op de metro webstek (ook in het Engels) kan je alles nalezen: geschiedenis, foto’s, tarieven… zelfs een interactieve kaart.
Wie geïnteresseerd is en nog genoeg vakantiebudget heeft kan ‘s avonds Het Zwanenmeer gaan bekijken. Er zijn niet veel gegadigden… Voor die prijs kan je het met een gerust gemoed laten…
Morgen is er weer een dag met méér Sint Petersburg.
… of de poëtische vertaling van maatschappelijke problemen die niet mogen genoemd worden
"Zeg eens, krullebol," sprak een wolf tot een lam by een beek:
"Waarom sta je daar zoo te drinken als of geen mensch er naar keek?
"'t Wordt hoog tijd, dat ik eens kennis met je maak en wat nader spreek,
"En dat zal heel wat anders zijn, dan met rammetjens te vrijen.
"Wou jy nu hier het water bederven; dat zal ik niet lijen."
"Maar, Mijnheer!" sprak het Lam: "hoe heb ik het nu?
"Hoe zou ik u 't water bederven, ik sta immers veel lager dan U."
De wolf kon die aanmerking, of dat slechte Hollandsch, niet velen;
Want wolven zijn altijd gesteld op krakkeelen:
En zei: Als je daarop durft staan,
"Je hebt het vroeger als zoo dikwijls gedaan.
"Ik laat me door zo'n kleuter, als jy bent, niet verlakken.
"Je hebt het my zes maanden geleden nog eens gebakken."
"Ik verklaar u," zei 't lam, "op mijn woord van eer,
"Dat ik toen nog als ongespeende zuigeling in de wieg lag, Mijnheer."
"Wel, lammetjen!" sprak de wolf, en kwam al nader en nader:
"Was jy 't niet, dan was het je schoondochter of je vader."
"Ik heb nooit geen vader of geen schoondochter gehad,"
Sprak het lam, dat al beefde als een koortsig blad,
En by deze gelegenheid zijn heelen stamboom vergat.
"Hou je me voor de mal?" zei de wolf; "ik zal je verleeren,
"Fatsoenlijke lui op zoo'n manier te mystificeeren."
Hierop verslond hy met huid en haar
Het geheele lam, of 't een Engelsche oester waar,
En bracht de rest naar huis om er zijn kindertjens op te trakteeren.
Het lam had hieraan natuurlijk het land:
Doch voor den wolf was het een kolfjen naar zijn hand.
Schapen en kinderen! leert hieruit, dat zelfs by stille beken,
Een wandelende wolf maar liefst moet worden ontweken,
Of je moest door uw ouders eerst voorzien zijn geweest
Van een sterke kindermeid, die een partuur is voor zulk een beest.
Tijdens dezelfde algemene vergadering van de VN pleitte de Turkse president Erdogan nogmaals voor de internationale goedkeuring van zijn “vredesplan”. Hij toont op de kaart van Syrië hoe hij daar 1 à 2 miljoen Syriërs (… vluchtelingen…) wil onderbrengen. Liefst van al tot aan Raqqa of Deir Ezzor. Dan zouden 3 miljoen “vluchtelingen” daar kunnen gaan wonen. En als hij de veiligheidszone tot Damascus kan uitbreiden dan kan hij zijn Ottomaanse wensdromen helemaal waar maken. De door Turkije gesteunde Idlib-terroristen wrijven in hun handen bij een dergelijk toekomstvisioen. Inch’ Allah.
Tot zover “soevereiniteit” en “onafhankelijkheid”. Niet van toepassing op Syrië. Tijdens de diploma-uitreiking aan de Turkse Nationale Defensie-Universiteit benadrukte hij dat de algemene vergadering van de VN “de laatste kans” was om tot een door de Ottomanen gewenste annexatie oplossing te komen. Zo niet… dan zal Turkije zelf maatregelen nemen. Hier kan u vaststellen dat Turkse F-16 vliegtuigen nu al ten oosten van de Eufraat, ver weg van de Turkse grens, patrouilleren. In het noorden van Syrië patrouilleren Turkse grondtroepen nu samen met de VSA.
“Als je vrijheid wilt, wees dan trots op je land. Als je democratie wilt, hou dan vast aan je soevereiniteit. En als je vrede wilt, hou dan van je land… Wijze leiders stellen het belang van hun eigen volk, van hun eigen land voorop. De toekomst hoort niet toe aan de globalisten. De toekomst hoort toe aan de patriotten. De toekomst hoort toe aan soevereine en onafhankelijke naties, die hun burgers verdedigen, hun buren respecteren en de verschillen eren, die elk land speciaal en uniek maken.”
Applaus voor president Donald Trump – Alg. vergadering VN! Ze zullen het graag horen in Afghanistan, Irak, Libyë, Syrië, Iran, Venezuela… Nu nog de Amerikaanse “deep state” oorlogsfluisteraars overtuigen…
Dat er in Ierland koeien in de weiden staan zal niemand verbazen. Dat deze koeien een hogere trede op de maatschappelijke ladder toegedicht worden dan de bio-Ierse bevolking, dat was ons onbekend. Tot vandaag.
Deze baardman, zonder twijfel gespecialiseerd vakman met Mercedes, leert ons dat de waarde van de doorsnee Ier – ongelovig of beter gezegd nog niet van de wijsheid der Profeet overtuigd – onder het maatschappelijk soortelijk gewicht van de koe te situeren valt. Immers, een koe geeft melk, vlees, leder…
Een “kafr” geeft… werkloosheidsuitkeringen, sociale steun, een onderkomen, kindergeld… maar dat telt niet als meerwaarde voor zijn persoon. Da’s “jizya”. Logisch, toch?
Nu nog de koeien overtuigen van de deugd die ze bij onverdoofd slachten ondervinden…
