Robert Ménard, burgemeester van Beziers, stelde tijdens een tv-discussie:
“In één van de klassen in mijn thuisstad is 91% van de kinderen moslim. Uiteraard is dit een probleem.”
Hij begeleidde zijn uitspraak met een foto van een klasfoto uit 1970 met blanke leerlingen als bewijs van de “samenzweringstheorie” dat het Franse volk moet vervangen worden.
Na zijn veroordeling verklaarde hij: “Ik heb de situatie in mijn stad beschreven; het is geen waardebeoordeling, maar een feit. Het is dat wat ik zie.”
Robert Ménard is aangeschoten wild. Aangeschoten, maar niet verslagen. In 2015 probeerden twee rode raadsleden “ces députés de la Gauche Forte et de la Pensée Morte (Ménard)” hem zijn burgemeesterssjerp d.m.v. een petitie door president Hollande te laten afpakken. Waarin ze niet slaagden wegens onvoldoende succes. Ménard bracht ter zijner verdediging een tegenpetitie op gang die wèl vlotjes ondertekend werd.
Vanzelfsprekend werd hij voor de rechtbank gedaagd. Het vonnis luidde “provocation à la haine et la discrimination raciale”, uitlokken van haat en rassendiscriminatie. Daar bovenop 2000 euro boete, een symbolische euro, 1000 euro schade met intrest en 1000 euro justitiekosten aan zeven antiracistische verenigingen die zich burgerlijke partij gesteld hadden. (Huffington Post)
Robert Ménard gaat in beroep, want “als het vermelden van een feit een misdrijf is…”
Moeten we er nog bij vermelden dat Robert Ménard lid is van het FN?
Ter illustratie:
Maak kennis met de charmante “communicatieverantwoordelijke en bruggenbouwster” Leyla Hasic, hét visitekaartje van de Islamsk Råd Norge, IRN (Islamic Council of Norway), de grootste islamitische organisatie in Noorwegen.
… dat niet de slachtoffers maar wel de daders beschermd worden
