Raadseltje
Maandelijks archief: juni 2015
Verrijking
In een onthaalcentrum (Chemnitz Lebersdorf) voor economische toeristen hadden importburgers uit Tsjetsjenië en Zwart-Afrika een meningsverschil (“Massenschlägerei“).
Enkele lukraak gevonden berichten over “relletjes” ter plaatse:
september 2012 Burgerwacht trekt door de straten – september 2013: Gewalt und Chaos
12 oktober 2013: demo voor veiligheid (video) – december 2014: extra asielcentrum in Chemnitz (video) – december 2014: demo’s tegen asielcentra – facebook “Sicherheit darf nicht zum Luxus werden” (veiligheid mag geen luxe worden).
Maar de overheid geeft niet op; de importcijfers moéten omhoog:
Kijk even mee hoe de gemoederen daar tot bedaren gebracht worden:
Wieder Massenschlägerei in Asylantenheim! Tschechenen liefern sich Gefechte mit Afrikanern.
Posted by PEsN – Schmalkalden – Meiningen on zaterdag 27 juni 2015
Sergej Rachmaninov – Pianoconcert nr. 1
Het Pianoconcert nr. 1 in fis mineur opus 1 van de Russische componist Sergej Rachmaninov (1873-1943) is een driedelig concert voor piano en symfonieorkest.
Rachmaninov componeerde het in 1891, toen hij negentien jaar oud was, grotendeels op het familielandgoed landgoed Ivanovka. Hij droeg het werk op aan zijn neef, de pianist en dirigent Aleksandr Ziloti. Rachmaninov reviseerde het werk grondig in 1917.
Het werk heeft drie delen:
- Vivace (fis mineur)
- Andante cantabile (D majeur)
- Allegro scherzando (fis mineur → fis majeur) (de 1917 versie: Allegro vivace)
10 jaar
Op 7 april 1891 schreef Rachmaninov aan Natalya Skalon: “Het laatste deel is gecomponeerd, maar nog niet opgeschreven. Deze zomer zal ik het hele concert voltooien en de orkestratie ervan rondmaken”. En dat deed hij ook, maar al snel erna raakte hij er ontevreden over.
Het eerste deel ging in première op 17 maart 1892 op het Conservatorium van Moskou, met de componist zelf aan de piano. Vasily Safonov dirigeerde. De herziene versie werd voor het eerst in zijn geheel uitgevoerd op 29 januari 1919 in New York.
De gereviseerde versie heeft een sterkere structuur, een meer geraffineerde harmonie en orkestratie, en is meer verfijnd voor de piano geschreven. Het oorspronkelijke thematische materiaal is nagenoeg ongewijzigd gebleven.
Nullenzender op de korrel
De vierde onmachtArnold Karskens, vermaard onafhankelijk, niet-embedded journalist en oorlogsverslaggever, kan het Het Journaal ook niet langer meer aanzien. De hoofdredacteur van het VRT-journaal en promotor van de «constructieve (non-)journaistiek» in Vlaanderen, Björn Soenens, blijft ondertussen vruchteloos zoeken naar een blindegeleidekomkommer.
Respect voor de ramadan aub
Agadir, Marokko
Ze mogen van zonsopgang tot zonsondergang niet eten, niet drinken, niet roken, geen sex hebben, maar dat ze bovendien niet mogen kijken, dat is nieuw!
EU-megalomane wensdromen
Brusselse illusies
De Griekse crisis heeft het democratische deficit in de Europese Unie en vooral in de eurozone onverbiddelijk blootgelegd. Het is maar de vraag of de monetaire unie, met al haar sociale breuklijnen, kan functioneren met een echt democratisch toezicht.
Wie had dat kunnen denken? De oplossing voor de problemen die de Europese monetaire unie doormaakt, is nog meer integratie, nog meer Europa. Zo staat het in het rapport dat de voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker begin deze week aan de bevolking voorlegde.
Een drietal jaren geleden kwam toenmalig Europees president Herman Van Rompuy in zijn eentje tot dezelfde conclusie. Dit keer waren ze met vijf om het prangende vraagstuk aan te pakken. Juncker werd bij zijn denkwerk geassisteerd door Mario Draghi van de Europese Centrale Bank (ECB), Europees president Donald Tusk, de voorzitter van de Eurogroep Jeroen Dijsselbloem en de voorzitter van het Europees Parlement Martin Schulz.
Dat parlementsvoorzitter Schulz, niet meteen een groot denker, mee brainstormde, is vreemd. Lees verder…
“Net iets anders”
Groene paus
Ons vir jou
Voortrekkersmonument
Ons vir jou: raadgevingen voor een veilig bezoek aan Z.A.
Peter Murray reageerde op de aanslag in Sousse, Tunesië. Lezenswaard. Met cijfermateriaal.
“Ongelukkig moet ek, as Suid-Afrikaner, dit ook sê. Ons land het onlangs ‘n rekordgetal oorsese toeriste ontvang. In beginsel het ek niks daarteen nie. Inteendeel; toerisme bring geld na ons land. Maar, toeriste uit Europa weet nie altyd waarheen om te gaan wanneer hulle in ons land is nie.
Daar is dikwels berigte in die media oor aanvalle op toeriste. Dan wens ek dat ek daardie toeriste vooraf kon gewaarsku het om nie na gevaarlike plekke te gaan nie.
Ons land bestaan uit 9 provinsies. Nie alle provinsies is ewe veilig, of onveilig, nie.
Ongelukkig is die 3 INTERNASIONALE lughawens (Kaapstad, Durban en Johannesburg) juis in gevaarzones. Toeriste moet dus daarop bedag wees dat “uitstappies” naby ons lughawens ongewens is, en hoegenaamd nie aan te beveel is nie.
Ook die ambassades en konsulate, staan ongelukkig in dele van ons hoofstede waar dit uiters gevaarlik is.
Beweeg in groot groepe, en neem polisielede of sekuriteitsbeamptes mee wanneer u op “uitstappies” gaan. Moet nooit swart woonwijke besoek nie. Sluit te alle tye u voertuig.
Suid-Afrika se “veiligste”, of “minder onveilige”, provinsie is Noord-Kaap. En, die beste dele van Noord-Kaap is nie die groot dorpe en stede nie. In die NOORDWESKAAP is daar in 2014 slegs 158 moorde gepleeg. Dit is 0,7% van alle moorde wat verlede jaar in Suid-Afrika gepleeg is.
Ons metropoles – Kaapstad, Johannesburg, Durban en Port Elizabeth – beleef elke dag van die jaar talle moorde. In 2014 is daar gemiddeld 43 moorde PER DAG in ons land gepleeg.
Maar, “goed nieuws voor toeristen uit Europa”; hoë misdaadsyfers kry mens slegs in swart en bruin woonwijke, en in die middestad-gebiede.
Minder onveilige woonwijke is: Brooklyn en Garsfontein (Pretoria); Linden, Edenvale, Sandton, en Parkview (Johannesburg); Kampsbaai, Claremont, Rondebosch, Table View en Woodstock (Kaapstad); en Durban Noord (Durban). Dit is hoofsaaklik wit gebiede, en veel veiliger as die res van hierdie 3 Metropolitaanse stede.
As u in wit woongebiede vertoef, is dit veel veiliger.
Wanneer u in Kaapstad met vakansie is, vermy dan die volgende woonwijke:
Mitchellsplein (waarskeinlik die WERELD se gevaarlikste woonbuurt); Langa; Nyanga; Gugulethu; Harare; en Khayelitsha. Laasgenoemde 4 is langsaan die Kaapstadse Internasionale Lughawe. Vir meer as 10 jaar al, word die meeste moorde in Suid-Afrika in bo-genoemde 6 woonwijke gepleeg!!!
Johannesburg, en die res van Gauteng, is net so gevaarlik. Vyf jaar gelede is 19,8% van alle moorde in Gauteng gepleeg. In die provinsie Noord-Kaap is daar slegs 1,6% van alle moorde gepleeg.
Maar, moorde is nie die enigste misdaad nie. Diefstal is SA se grootste misdaad.
In 2014 was daar 15 609 moorde in Suid-Afrika, en ander soorte misdaad was 607 877 (dit sluit in: poging tot moord, verkragtings, roof, en gewapende roof).
Geweldsmisdaad kom veral voor in: Johannesburg-Sentraal; Durban-Sentraal; Kaapstad-Sentraal; Pretoria-Sentraal; en Pietermaritzburg-Sentraal.
* Wanneer u in Julie, Augustus en September, in Kaapstad is, bespreek dan plek op ‘n toerbus na NAMAKALAND. Of, huur ‘n auto op die Lughawe en reis na Namakwaland. Die Weskus en Namakwaland is ons land se eie “KEUKENHOF”. Die geld wat u in hierdie gebied sou bestee, sal nie die GENOCIDE in ons land subsidieer nie, maar wel die verarmde Afrikanervolk.“
Peter Murray
Een ontmaskerde sprookjesverteller
Het Griekse volk moet in een referendum over de schuldenproblematiek en de nieuwe belastingen stemmen. Premier Alexis Tsipras wil blijkbaar niet in de geschiedenisboeken vermeld worden als de Griekse leider die ter verantwoording werd geroepen voor het Griekse debâcle.
Hij schuift de hete aardappel door: het volk moet op 5 juli zijn stem laten horen. Na meer dan vijf maanden onderhandelen trekt hij zijn propere handen terug uit de vuile politiek. De eurogroep en de internationale geldschieters gaan bijna op hun knieën zitten met het verzoek het aangeboden geld toch aub te willen aanvaarden! Echter, als hij geld, veel geld, van andere Europese belastingbetalers wil ontvangen dan moet hij en zijn regering een minimum van staatszin en goed beheer beloven – wat nog niet wil zeggen dat deze beloftes niet naar de Griekse kalender zouden verhuizen…
En dat wil hij niet, want hij trok met een beloftevol – geen-besparingen-aan-het-pensioenstelsel-wordt-niet-geraakt – partijprogramma, naar de kiezers, een programma dat – en dat wist hij verdomd goed – niet realiseerbaar was. Toen niet en nu niet. Hij heeft het over “vernederende” voorstellen in ruil voor miljarden steun. Steun, die niets meer betekent dan een druppel op een hete plaat. Binnen enkele maanden kunnen de discussies opnieuw beginnen met dezelfde problemen en dezelfde non-oplossingen. Griekenland is failliet, niet concurrentieel.
De eurozone werd een eurocordon. Zolang Griekenland onbeperkt goedkope kredieten kon opnemen liep alles op rolletjes. Tot de vervaldatum van de leningen bereikt werd. Met terugbetaling werd geen rekening gehouden. Schuldenherschikking is immers de nieuwe definitie voor kwijtschelding. 1/4 van de werkende bevolking is ambtenaar. Elke Griek heeft een familielid die voor de overheid werkt… Nou ja, die een overheidsloon opstrijkt. En die ambtenaar gaat op quasi middelbare leeftijd al op pensioen, waarmee zijn ambtenarensalaris vlotjes in een pensioenuitkering glijdt.
Zielige Tsipras
Dus kaatst hij de bal terug in het kamp van de radeloze Griekse bevolking. Een politicus weet dat hij moeilijke beslissingen moet nemen. Dat is de reden van zijn benoeming, van zijn taak: het volk te vertegenwoordigen en achter genomen beslissingen te staan. Maar Tsipras zet het op een lopen. Een ontmaskerde sprookjesverteller.
Indien hij maanden geleden een referendum had gehouden, dan had hij zijn onbesmet blazoen kunnen behouden. Dan had hij de illusie van een rechtschapen politicus, die zijn imaginaire verkiezingsbeloftes wou nakomen, niet verloren. Wat rest? Een glimlachende, komplotterende gokker.
Tot slot: een volk heeft de regering die het verdient, want zelf gekozen. Ook in het land b.
Wie Duits verstaat, verwijzen wij naar het onderstaande: